Δελτίο Τύπου 13/3/25

 

Θέμα: Θέσπιση Νόμων για την Προστασία της Πίστης και καταδίκη Προσβολών στα Ιερά Σύμβολα

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία και τον βαθύ προβληματισμό μας για τον συνεχιζόμενο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης  μέσω της διαστρέβλωσης της τέχνης και της εξευτελιστικής απεικόνισης των Αγίων μας. Η προσβολή των θρησκευτικών μας συμβόλων δεν μπορεί να δικαιολογείται ως καλλιτεχνική έκφραση, αλλά αποτελεί σαφή βλασφημία, η οποία θα πρέπει να τιμωρείται.

Η αδειοδότηση μιας τέτοιας έκθεσης είναι αδιανόητη και καταδικαστέα. Αντί να γίνεται προσπάθεια να προωθηθεί η αληθινή τέχνη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την απροκάλυπτη προσβολή της πίστης μας. 

Θα πρέπει λοιπόν, οι αρμόδιοι να κατανοήσουν τι πραγματικά σημαίνει τέχνη και ποια είναι τα όριά της. Διαφορετικά, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί αν θα ήταν αποδεκτό να χρησιμοποιηθούν φωτογραφίες από προσωπικές στιγμές των οικογενειών αυτών των αρμοδίων, εκθέτοντάς τες σε δημόσια πινακοθήκη. Κάτι τέτοιο, βέβαια, θα ήταν το ίδιο προσβλητικό και ανήθικο.

Το Ελληνικό Έθνος, η πλειοψηφία του οποίου αποτελείται από Χριστιανούς Ορθόδοξους πολίτες, απαιτεί την προστασία της πίστης του. Αυτή δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης ούτε να θυμάται κανείς την πίστη μας μόνο προεκλογικά ή σε κοσμικές εκδηλώσεις. Η βλασφημία προς τα Ιερά μας είναι αδιανόητη και οφείλει να τιμωρείται αυστηρά, όπως αρμόζει σε μια χώρα που σέβεται τις θρησκευτικές της παραδόσεις.

Το θέμα που θα έπρεπε να συζητείται στη Βουλή αφορά την επαναφορά των νόμων για την προστασία των Ιερών και την τιμωρία όσων προβαίνουν σε βεβηλώσεις και βλασφημίες. 

Τέλος, όταν κάποιος αντιδρά με έναν συμβολικό τρόπο, εκφράζοντας την αγανάκτησή του για θέματα που πλήττουν όλους μας, δεν μπορεί να διώκεται από ένα υποτιθέμενο κράτος δικαίου. Ιδιαίτερα, όταν αυτό το κράτος παραβλέπει ή αδιαφορεί για τις φρικαλεότητες, όπως οι σφαγές χριστιανών στη Συρία. 

Το γεγονός ότι η πλέον διωκόμενη θρησκεία σήμερα είναι οι Χριστιανοί καθιστά την κατάσταση ακόμη πιο προκλητική. Η κυβέρνηση αυτή δείχνει πλήρη αδιαφορία για την προστασία μιας θρησκείας που βιώνει τις μεγαλύτερες διώξεις παγκοσμίως, επιτρέποντας την ευτελιστική βλασφημία εναντίον της.

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος  

Μεταξύ σφύρας και άκμονος. Άρθρο στην Ελεύθερη Ώρα.

 

Μεταξύ σφύρας και άκμονος.

Η δεινή θέση των εργαζομένων σήμερα χαρακτηρίζεται από μια δύσκολη ισορροπία μεταξύ της ολιγαρχίας των καπιταλιστών και της αυθαιρεσίας των κομματικών συνδικαλιστών. Οι εργαζόμενοι, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σύστημα που επιτρέπει τη συσσώρευση πλούτου και εξουσίας στα χέρια λίγων, ενώ παράλληλα καταλήγει να υπονομεύει τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.

Οι καπιταλιστές, ως η κυρίαρχη τάξη στην οικονομία, ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και διαμορφώνουν τις οικονομικές και πολιτικές κατευθύνσεις σε συνεργασία με το κράτος. Αυτή η τάξη διαχειρίζεται την εργασία ως ένα μέσο για την αύξηση των κερδών, εις βάρος των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Η εντατικοποίηση της εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί, οι ασταθείς συνθήκες εργασίας και η υποβάθμιση της κοινωνικής πρόνοιας είναι κοινές πρακτικές που έχουν καταστήσει την εργασία ένα πεδίο εκμετάλλευσης.

Στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, οι καπιταλιστές συνεργάζονται με το κράτος για την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, την αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. 

Από την άλλη πλευρά, η αυθαιρεσία των κομματικών συνδικαλιστών έχει επιδεινώσει την κατάσταση. 

Κρυμμένοι πίσω από την ψευτοκουλτούρα του ανθρωπισμού  (ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΜΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιποί προδότες του Έλληνα εργαζομένου) το μόνο που ξέρει να κάνει καλά η αριστερά, είναι να καπηλεύεται τις αγωνίες των εργαζομένων και να προδίδει τους αγώνες για καλυτέρευση των εργασιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων υποστηρίζοντας την παράνομη μετανάστευση, άρα τα φτηνά εργατικά χέρια!

Αν λοιπόν οι επαγγελματίες «αριστεροί» εφάρμοζαν αυτά που έλεγε ο αγαπημένος τους Μαρξ και όχι απλά για να το παίζουνε διανοούμενοι αγωνιστές τότε θα γνώριζαν ότι σύμφωνα με το ίνδαλμά τους, ο αλλοδαπός εργάτης ανταγωνίζεται τον γηγενή εργάτη και σιγά σιγά ρίχνει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι δηλαδή το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου!

Επίσης, η μετανάστευση 

διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες. Ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών, κατά τον Μαρξ πάντα, είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των γηγενών εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.

Επίσης η μετανάστευση, (κατά τον Μαρξ) χρησιμοποιείται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός που συνάμα με τον εργατικό υπερπληθυσμό  που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου!

Η σύγχρονη συνδικαλιστική ηγεσία, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βάσης που εκπροσωπεί. Αντίθετα, δρα υπέρ των κομματικών και προσωπικών της συμφερόντων, χρησιμοποιώντας την εξουσία που κατέχει για να εξασφαλίσει πρόσβαση σε προνόμια ή πολιτικά αξιώματα. Η ταύτιση των συνδικαλιστών με τα αριστερά κόμματα και η εξάρτηση από κομματικούς μηχανισμούς έχει ως αποτέλεσμα να υπονομεύεται η ανεξαρτησία τους και να απομακρύνονται από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Σε αυτό το περιβάλλον, οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται ανάμεσα στο σφυρί και στο αμόνι, οπού βιώνουν μια ανυπόφορη πραγματικότητα. Η ανασφάλεια, η οικονομική πίεση και η αίσθηση αποξένωσης οδηγούν στην  κοινωνική απογοήτευση, ενώ η αποτυχία των πολιτικών θεσμών να προασπίσουν τα δικαιώματά τους ενισχύει αυτή την απογοήτευση.

Αν δεν υπάρξουν βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, οι Ελληνες εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να υφίστανται τις συνέπειες αυτής της καταπίεσης.

Είναι κάτι περισσότερο λοιπόν από ανάγκη ανάμεσα στις δύο αυτές οδούς να προβάλλουμε την δική μας τρίτη οδό που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο και που θα οδηγήσει στην ευημερία του Λαού μας!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 9 Μαρτίου 2025

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος.

Η Φυλετική αλυσίδα ως υπέρτατη αξία του Έθνους!

 

Η Φυλετική αλυσίδα ως η υπέρτατη αξία του Έθνους. 

Στον σύγχρονο κόσμο της αναθεώρησης και ειδικότερα της απαξίωσης των πατροπαράδοτων και θεμελιωδών Αξιών κάθε έθνους και φυλής, υπέρτατη πρόκληση κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου θα πρέπει να είναι το πως θα διασώσει την μοναδικότητα του Έθνους του.

Και θεωρώ την διάσωση του δικού μας Έθνους ως υπέρτατο σκοπό και τρόπο ζωής γιατί η μοναδικότητα του και η αξία του είναι γραμμένη με χρυσά γράμματα στις δέλτους της παγκόσμιας ιστορίας!

Είναι ένας σκοπός τόσο υψηλός που και μόνο στη σκέψη του σου προκαλεί δέος!

"Οι αρχαίοι Έλληνες έχουν αποδειχθεί αθάνατοι διδάσκαλοι της ανθρωπότητας " έλεγε ο Φ.Νίτσε. 

Γιατί εμείς οι Έλληνες διαχρονικά έχουμε διαπρέψει τόσο στο Πνεύμα όσο και στον Πόλεμο. Εκ φύσεως πνεύματα ανήσυχα, ανυπότακτα είμαστε πρόθυμοι πεθάνουμε για το πιστεύω μας. 

Γιατί πρώτα εμείς Έλληνες δώσαμε στην ανθρωπότητα εκτός από το ευ ζειν και το ευ θνήσκειν (ευ θνήσκειν εννοώ τον θάνατο με αρετή και όχι την ευθανασία)!

Όμως και μεταφυσικά εάν κάποιος δει τον αγώνα για την διάσωση της φυλετικής συνέχειας του Έθνους μας -και άσχετα με τα θρησκευτικά του πιστεύω,τότε αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός ο αγώνας, αν δεν κάνω λάθος, είναι αγώνας ενάντια σε κάθε παραφύσιν που προσπαθούν να μας επιβάλουν. 

Συμπερασματικά όλοι οι θεσμοί, οργανισμοί, κράτος κτλ έχουν νόημα ύπαρξης όταν εξυπηρετούν κατά προτεραιότητα την αδιάσπαστη αλυσίδα Αίματος που συνδέει τους προγόνους μας με εμάς και τους απογόνους μας.

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος

7 Μαρτίου ημέρα υπερηφάνιας!

 

Η 7η Μαρτίου αποτελεί ημέρα υπερηφάνειας και εθνικής μνήμης για την Ελλάδα, καθώς σηματοδοτεί την ένωση των Δωδεκανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα το 1948.

Ακολουθώντας μια μακρά πορεία αγώνων για την ελευθερία, οι Δωδεκανήσιοι πέτυχαν το όνειρό τους για ένταξη στον εθνικό κορμό της Ελλάδας μετά από αιώνες ξένης κυριαρχίας.

Από την οθωμανική κυριαρχία και την ιταλική κατοχή, έως την αναγνώριση της ελληνικής κυριαρχίας μέσω της Συνθήκης των Παρισίων το 1947, η πορεία των Δωδεκανήσων χαρακτηρίζεται από τον διαρκή αγώνα για ένωση.

Το 1955 τα δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

 

Η 7η Μαρτίου τιμάται κάθε χρόνο με λαμπρές εκδηλώσεις σε όλα τα Δωδεκάνησα, με καταθέσεις στεφάνων, σχολικές και στρατιωτικές παρελάσεις. 

Είναι μια σπουδαία μέρα όχι μόνο για τα Δωδεκάνησα αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς τιμώνται οι αγώνες και οι θυσίες των προγόνων μας.

Όπως κάθε σπιθαμή ελληνικής γης έτσι και τα Δωδεκάνησα, δεν θα πρέπει να τα γνωρίζουμε μόνο ως τουριστικούς προορισμο, αλλά και για την ένδοξη ιστορία τους.  

Ερχόμενοι στο σήμερα, 

Οι δωδεκανήσιοι έχουν μάθει από τα γεννοφάσκια τους, να μην εφησυχάζονται γιατί μεγαλώνουν με τις απειλές των Τούρκων.

Τα Δωδεκάνησα αποτελούν το ανατολικότερο σύνορο της Ελλάδας και είναι καθοριστικά για την εθνική μας κυριαρχία και την γεωστρατηγική μας θέση στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι νησιώτες ακρίτες, με δεδομένη τη στάση των γειτόνων μας, είναι εκείνοι που φυλάνε Θερμοπύλες, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια της χώρας.

Δυστυχώς τα προβλήματα συνεχίζονται και οι Δωδεκανήσιοι αντιμετωπίζουν 2 μεγάλα προβλήματα.  

1. Την απειλή της Τουρκίας όπου έχει υιοθετήσει μια διαρκώς επιθετική στάση απέναντι στην Ελλάδα, διεκδικώντας εδάφη και κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο.

Με συχνές παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου, καθώς και προκλητικές δηλώσεις, προσπαθεί να αμφισβητήσει τα δικαιώματά μας στην περιοχή. Επίσης, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, είναι στην πρώτη γραμμή αυτής της αντιπαράθεσης,ς και οι κάτοικοί τους ζουν υπό την αίσθηση της συνεχούς απειλής.

2.Το μεταναστευτικό όπου τα τελευταία χρόνια, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου έχουν γίνει κύριες πύλες εισόδου μεταναστών από μουσουλμανικές χώρες. Η Τουρκία, πολλές φορές, χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως μέσο πίεσης προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Σαφώς πολλοί από αυτούς τους μετανάστες είναι πιθανό να έχουν φιλοτουρκικές θέσεις, κάτι που μπορεί να επιφέρει επιπλέον προκλήσεις για την  ασφάλεια των περιοχών αυτών. 

Αυτοί οι δύο κίνδυνοι, η επιθετική πολιτική της Τουρκίας και το μεταναστευτικό, καθιστούν τα Δωδεκάνησα σήμερα, όπως και τότε, ζωτική περιοχή για την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία της Ελλάδας.

Χρόνια πολλά για την 7η Μαρτίου! 

Τιμούμε την ένδοξη ιστορία των Δωδεκανήσων και τους αγώνες των προγόνων μας για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα. 

Ας είναι αυτή η ημέρα υπενθύμιση της εθνικής μας ενότητας και του χρέους μας να προστατεύουμε την πατρίδα μας.

Ο ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ εύχεται δύναμη και υπερηφάνεια σε όλους τους ακρίτες των Δωδεκανήσων που συνεχίζουν να φυλάνε Θερμοπύλες!

Το Αιγαίο είναι Ελλάδα!

Μαρία Κανταρζή Δωδεκανήσια ακριτικοπούλα από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ.

Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

 

Πολίτες σε ελεγχόμενη αδυναμία. Προκλήσεις και λύσεις για ένα ισχυρό Έθνος. 

Η μάστιγα των ναρκωτικών ουσιών και γενικότερα των εξαρτήσεων αποτελεί σοβαρό εθνικό,κοινωνικό και υγειονομικό πρόβλημα.

Οι εξαρτήσεις - εθισμός, είτε πρόκειται για ναρκωτικές ουσίες είτε για τυχερά παιχνίδια κλπ, δημιουργούν πολύ σοβαρά προβλήματα σε προσωπικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. 

Φέρουν επιβάρυνση στην υγεία (σωματικά και ψυχολογικά) και  

οδηγούν το άτομο σε απομόνωση από την οικογένεια και την κοινωνία.

Επιπλέον οι εξαρτήσεις κυρίως των ναρκωτικών ουσιών συχνά συνδέονται με εγκληματική δραστηριότητα και ψυχικές διαταραχές. 

Η κατάληξη αυτών των ανθρώπων πολύ συχνά είναι σε φυλακές, ιδρύματα, ψυχιατρεία ακόμη και στον θάνατο.

Σε εθνικό επίπεδο οι εξαρτήσεις πλήττουν την βιωσιμότητα του έθνους.

Εκτός από το ατομικό και οικογενειακό τομέα,επηρεάζεται και το κράτος σε οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο όπως για παράδειγμα:

1) Οι εξαρτημένοι χάνουν την παραγωγικότητά τους, γεγονός που μειώνει τη συμβολή τους στην οικονομία. 

2) Οι εξαρτήσεις δημιουργούν μία κοινωνική αποσύνθεση, οδηγώντας σε αύξηση της εγκληματικότητας, της φτώχειας και της περιθωριοποίησης. 

3) Η απώλεια των βασικών αξιών, όπως η αίσθηση καθήκοντος προς την πατρίδα και η προσωπική ευθύνη, μειώνουν την ικανότητα ενός λαού να αντιμετωπίσει κρίσεις που επιδιώκουν την ευημερία και την πρόοδο του Έθνους.

Χάνονται οι στόχοι και οι υπέρτατες αξίες και για αυτό η αντιμετώπιση των εξαρτήσεων είναι κρίσιμη για την διασφάλιση ενός ισχυρού και υγιούς έθνους. 

Η προσέγγιση θα πρέπει να είναι πολυδιάστατη και να περιλαμβάνει πρόληψη, θεραπεία και κοινωνική επανένταξη με:

1 Πρόληψη μέσω εκπαίδευσης :

- Με την εκπαίδευση των εφήβων για τους κινδύνους των εξαρτήσεων  

- Με  καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού ως προς τις συνέπειες των εθισμών και την προώθηση υγιεινών τρόπων ζωής.

2. Προσβάσιμη και ολοκληρωμένη θεραπεία. 

- Με δημιουργία και ενίσχυση δομών απεξάρτησης (άνευ υποκατάστατων πχ μεθαδόνης) και ψυχολογικής υποστήριξης με ψυχολογική καθοδήγηση και στην οικογένεια του εθισμένου , ώστε να έχουν την ευκαιρία να λάβουν ή να δώσουν την κατάλληλη φροντίδα  

-  Με εξειδικευμένη ψυχιατρική αλλά και σωματική θεραπεία όπου απαιτείται πραγματικά.

3. Επανένταξη στην κοινωνία:

- Με προγράμματα επανεκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και εργασιακής στήριξης ώστε η πολιτεία να μπορεί να προσφέρει τα εργαλεία για μια νέα παραγωγική αρχή. 

- Με κοινωνική αποδοχή - στήριξη.

Μια κοινωνία που προάγει την υποστήριξη για όσους προσπαθούν να απεξαρτηθούν δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον για την επιτυχή επανένταξη. 

4. Νομική υποστήριξη και πολιτική παρέμβαση με:

- Αυστηρότερη νομοθεσία κατά της διακίνησης ναρκωτικών.

Η πάταξη των διακινητών και της παράνομης εμπορίας ουσιών μέσω αυστηρότερων νόμων.

- Με πολιτικές για την προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας.

Η πολιτεία πρέπει να επενδύει στην δημόσια υγεία, χρηματοδοτώντας προγράμματα και δομές απεξάρτησης, πρόληψης και κοινωνικής στήριξης.

-Με αντιμετώπιση του θλιβερού φαινόμενου όπου πολίτες που βρίσκονται σε θέση λήψης αποφάσεων στο κρατικό μηχανισμό να είναι χρήστες ουσιών. 

Το ζήτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς πλήττει την εμπιστοσύνη του λαού. 

Η ευθύνη των κρατικών λειτουργών είναι να υπηρετούν το κοινό συμφέρον και να είναι  παράδειγμα ηθικής.

Όταν υπάρχουν αποδείξεις ή ισχυρές ενδείξεις ότι κάποιος σε θέση εξουσίας έχει κάνει χρήση παράνομων ουσιών θα πρέπει να ξεκινά άμεσα 

α) Δικαστική παρέμβαση όπου η δικαιοσύνη θα πρέπει να λειτουργεί ανεξάρτητα για να διασφαλίσει ότι τηρούνται οι νόμοι χωρίς εξαιρέσεις. 

β) Πειθαρχικές διαδικασίες, όπου οι υπάλληλοι ή οι αξιωματούχοι που εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις θα πρέπει να υποβληθούν σε πειθαρχικό έλεγχο από αρμόδια όργανα.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποπομπή από την θέση τους ή σε άλλες πειθαρχικές κυρώσεις, ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης.

γ) Υποστήριξη για απεξάρτηση χωρίς να αναιρεί τις νομικές συνέπειες ή την ανάγκη για διαφάνεια και 

δ) Με νομοθετικές μεταρρυθμίσεις όπου η ύπαρξη ξεκάθαρων και αυστηρών νομοθετικών διατάξεων θα απαιτούν την διαφάνεια και τη λογοδοσία όσων βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας.

Η συνεργασία ανάμεσα σε κράτος, εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας και κοινωνικές οργανώσεις είναι επιτακτική ανάγκη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. 

Ένα Έθνος απαλλαγμένο από εξαρτήσεις μπορεί να γίνει πιο δυνατό, υγιές και ενωμένο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση (βλ. στο σήμερα ), το κράτος εξυπηρετείται με την διατήρηση των πολιτών σε ελεγχόμενη αδυναμία .

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 2 Μαρτίου 2025.

Μαρία Δήμου από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ