Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος
Όπως για τους πιστούς στον Χριστό η Ορθοδοξία είναι η μοναδική οδός προς την διάσωση της Ψυχής τους, έτσι και για τους Εθνικιστές ο Εθνικός Κοινωνισμός είναι η μοναδική οδός για την διάσωση του Έθνους. Ο δικός μας αγώνας είναι Εθνικός, Φιλολαϊκός,υπέρ της Πατρίδος και Πίστεως. Είμαστε τόσο αντικουμμουνιστές όσο και αντικαπιταλιστές. Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος

Σάββατο 30 Ιουλίου 2022

Καπνίζεις στην παραλία; Είτε ναι είτε όχι σε ενδιαφέρει!


 Αυτές τις ημέρες όλοι μας λίγο πολύ επισκεπτόμαστε τις πανέμορφες παραλίες της Πατρίδος μας για να δροσιστούμε. Ανάμεσα όμως στα βότσαλα και στην ψιλή άμμο παραμονεύει ένας τοξικός εχθρός του περιβάλλοντος.
Αναφερόμαστε στις χιλιάδες γόπες από αποτσίγαρα όπου καπνιστές-συνάνθρωποι μας, με ελαφρά την καρδία "φυτεύουν" στις παραλίες.
Δυστυχώς, πολλοί νομίζουν ότι τα αποτσίγαρα και οι γόπες είναι από χαρτί και από υλικά μη βλαβερά για το περιβάλλον. Κάποιοι άλλοι, απλά δεν ενδιαφέρονται.

Η φυσική ομορφιά και ο πλούτος του οικοσυστήματος της χώρας μας βρίσκεται σε κίνδυνο, τόσο από την πλαστική ρύπανση όσο και από τα τοξικά σκουπίδια που καταλήγουν στις θάλασσες και στις παραλίες. Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος αποτελούν τα αποτσίγαρα και οι γόπες που ρυπαίνουν και καταστρέφουν το περιβάλλον με δραματικούς ρυθμούς.
Τα γεγονότα και οι αριθμοί προβληματίζουν και σοκάρουν συγχρόνως.

Ο κύκλος ζωής ενός αποτσίγαρου αποκαλύπτει το μέγεθος του προβλήματος:

5 λεπτά χρειάζονται για να καπνίσει το αρχικό προϊόν ο καπνιστής.

10 χρόνια χρειάζονται για να διασπαστεί το αποτσίγαρο τελείως μέσα στο περιβάλλον.

Η απλή εξίσωση που προβληματίζει είναι ενδεικτική:

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα μόνο, οι καπνιστές αγοράζουν 1,1 δισεκατομμύρια πακέτα. Κάθε χρόνο παγκοσμίως 4,5 τρισεκατομμύρια αποτσίγαρα και γόπες καταλήγουν στο περιβάλλον. Στα δάση, στα πάρκα, στους δρόμους, στις παραλίες, στη θάλασσα.
Τα αποτσίγαρα και οι γόπες αποτελούν μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον, περισσότερο και από τα πλαστικά μπουκάλια, τα καλαμάκια και όλα τα πλαστικά μιας χρήσης που καταλήγουν σε θάλασσες και ακτές.
Μα πως ένα μικρό αποτσίγαρο μπορεί να κάνει τόσο μεγάλη ζημιά;
Το  φίλτρο του κατασκευάζεται από ένα είδος πλαστικού υλικού, την οξική κυτταρίνη (cellulose acetate). Όταν το αποτσίγαρο πεταχτεί, μαζί με το πλαστικό μέρος του φίλτρου καταλήγουν στο περιβάλλον και χημικές ουσίες όπως νικοτίνη, βαρέα μέταλλα και πολλές άλλες ουσίες που έχει απορροφήσει κατά το κάπνισμα. Μια και μόνο γόπα περιέχει πάνω από 4.000 τοξικές ουσίες και μπορεί να μολύνει έως 500 λίτρα νερού! Και ποιος ακριβώς είναι ο αντίκτυπος όλων αυτών των στοιχείων και ποιες είναι οι συνέπειες;

  • Οι γόπες είναι μια σοβαρή μορφή μόλυνσης των θαλασσών καθώς οι μικροΐνες πλαστικού που περιέχουν δεν είναι βιοδιασπώμενες.
  • Η νικοτίνη που έχει απορροφήσει το φίλτρο, διαλύεται πολύ εύκολα στο νερό και σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει η τοξικότητα που έχει η γόπα την κατατάσσει ως άκρως τοξικό απόβλητο, κατηγορία HP6 (οξεία τοξικότητα).
  • Οι τοξικές ουσίες που διαρρέουν στη θάλασσα βλάπτουν τα θαλάσσια φυτά γιατί αναστέλλουν με την τοξικότητά τους την ανάπτυξή τους. Είναι ενδεικτικό ότι η ανάπτυξη μικρών φυκιών παραλύει τελείως, μόλις μετά από 72 ώρες που ήρθαν σε επαφή με το 0,77% του τοξικού εκχυλίσματος μιας γόπας.
  • Οι γόπες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για πολλά θαλάσσια είδη. Ψάρια και θαλασσοπούλια μπορούν τις καταναλώσουν ως τροφή. Τα θαλάσσια πλάσματα πεθαίνουν πολλές φορές από ασιτία, γιατί δεν μπορούν να καταναλώσουν τροφή καθώς το στομάχι τους είναι γεμάτο από γόπες.Σε αρκετές περιπτώσεις δε, τα ψάρια που έχουν φάει γόπες καταλήγουν στο δικό μας πιάτο γεμάτα ιώδιο και… νικοτίνη.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν καταγραφεί και δηλητηριάσεις μικρών παιδιών που κατάπιαν αποτσίγαρα που βρήκαν παίζοντας σε κάποια παραλία.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Τα ευρήματα είναι αποκαρδιωτικά.
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε αυτή την ασύμμετρη απειλή και τον κίνδυνο της οικολογικής καταστροφής που προκαλούν τα αποτσίγαρα και οι γόπες?
Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι φυσικά και ναι!

Οι προσπάθειες μας πρέπει να κινηθούν σε δύο τομείς:
Α) στην ενημέρωση των καπνιστών
Β) στις δράσεις καθαρισμού 

Ευαισθητοποιημένο μέλος του συλλόγου και μέλος του τομέα Green Nationalist μας έστειλε την κάτωθι φωτογραφία.



Χωρίς πολλά λόγια η φωτογραφία μιλάει από μόνη της. Δεν έχουμε από το να παραδειγματιστούμε!

Καλό Καλοκαίρι

Τρίτη 19 Ιουλίου 2022

48 χρόνια μετά ...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ιερού Λόχου 2012
 με αφορμή την Επέτειο Τουρκικής Εισβολής στην Κύπρο
 (20 Ιουλίου 1974)





48 χρόνια μετά ...
Γυρνάμε το ρολόι πίσω για μια συνοπτική ανασκόπηση των γεγονότων


Το 1974 η Ελλάδα διέθετε υπεροπλία έναντι της Τουρκίας, 
απόρροια των αγορών όπλων που είχε κάνει το καθεστώς Παπαδόπουλου (που ανατράπηκε από τον Ιωαννίδη τον Νοέμβριο του 1973), όμως τα όπλα αυτά ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν για να υπερασπιστούν την μεγαλόνησο μας, 

Ένα σημαντικό μάθημα για το σήμερα, είναι ότι δεν φτάνει να υπάρχει στρατιωτική υπεροπλία. 
Πρέπει να υπάρχει και η πολιτική βούληση για να προασπιστεί κάθε εκατοστό πατρίου Ελληνικού εδάφους. 
Όπως έγινε και στα Ίμια που και πάλι δεν υπήρξε πολιτική βούληση.


Την τουρκική εισβολή και  το πραξικόπημα προκάλεσε ο ίδιος ο Μακάριος :
1ον: με την αψυχολόγητη διαταγή του να εγκαταλείψουν το νησί της Κύπρου οι Ελλαδίτες αξιωματικοί και

2ον: Με την ομιλία του στον ΟΗΕ στην οποία καλούσε τις εγγυήτριες δυνάμεις να αποκαταστήσουν την τάξη στην Κύπρο (εγγυήτριες δυνάμεις θυμίζουμε ότι ήταν η Τουρκία, η Αγγλία και η Ελλάδα). Έτσι έδωσε  το πράσινο φως στην Τουρκία για να εισβάλει.


Απώλεια Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα-Διγενή
Δυστυχώς υπήρξε η ατυχής συγκυρία να έχει πεθάνει λίγους μήνες πριν ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής, η απουσία του οποίου ήταν καθοριστική για τις εξελίξεις που ακολούθησαν μετά τον θάνατό του.


Η Κύπρος θυσιάστηκε για να έρθουν οι «πολιτικοί» 
και δει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην εξουσία (24 Ιουλίου)
με την αποχώρηση του Ιωαννίδη που ήταν πιόνι των Αμερικάνων.


48 χρόνια μετά, 
η ίδια πουλημένη και πάντα προδοτική πολιτική ηγεσία όλων σχεδόν των πολιτικών κομμάτων συνεχίζουν να μιλάνε για τη δημιουργία ενός κράτους "συνομοσπονδίας" ΕλληνοΚύπριων και Τουρκοκύπριων! 
Ξεχάστηκαν τα δεκάδες ψηφίσματα του ΟΗΕ που απατούσαν την άμεση αποχώρηση του Τουρκικού στρατού από την Κύπρο
για την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους
για την εξακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων της Τουρκικής εισβολής αλλά και για την παραδειγματική τιμωρία των δημίων τους, ως εγκληματίες πολέμου.
Οι προδότες θα συνεχίσουν να επικαλούνται φράσεις αντίστοιχες του Καραμανλή «η Κύπρος κείται μακράν» αντί να αντιδράσουν έμπρακτα στην 2η φάση της Τουρκικής Εισβολής (14 Αυγούστου 1974)



48 χρόνια μετά εμείς 
θα συνεχίζουμε να φωνάζουμε δυνατά:

Απελευθέρωση η ΜΟΝΗ λύση
ΕΞΩ οι Τούρκοι από την Κύπρο
Αλήτες προδότες πολιτικοί, η Κύπρος είναι Ελληνική!


Ιερός Λόχος 2012
Έφεδροι & Φίλοι των Ειδικών Δυνάμεων

Αριστερο-αναρχική «αισθητική» ... ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ την !


Αυτό που βλέπετε είναι η Αψίδα του Γαλερίου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπως φωτογραφήθηκε την Πέμπτη 14 Ιουλίου 2022.
Μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco, που χτίστηκε πριν 2000 περίπου χρόνια,  βεβηλωμένο με άθλια πανό αναρχοαριστεριστών!



Εννοείται ότι κανένας δημοτικός υπάλληλος ή αρχαιολόγος δεν τολμάει να πλησιάσει για να τα κατεβάσει, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση και παρουσία αστυνομικής δύναμης.
Η περιοχή θεωρείται «άβατο» για την ΕΛ.ΑΣ. και τους πολιτικούς της προϊσταμένους.
Οι άθλιες ιδεολογίες που μάτωσαν την Ελλάδα μας, συνεχίζουν να προκαλούν στην πατρίδα μας. «Κράτος εν κράτει» ...


Αντί οι τουρίστες να φωτογραφίζουν τις αρχαιότητες, φωτογραφίζουν αντιαισθητικά πανό αναρχοάπλυτων. 
Σιωπή και στο Δημοτικό Συμβούλιο!
Σιωπή στη Βουλή.
Κανείς δεν καταγγέλλει την συνεχιζόμενη αθλιότητα..




Είναι επίσης απορίας άξιο πως ο «Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο» (μία ακόμη παράνομη κατάληψη αναρχικών στην πόλη, που ανενόχλητα κλέβει ρεύμα, νερό κλπ) 
και η «Αντιεξουστιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης», 
που έχουν αναλάβει την ευθύνη για εκατοντάδες παράνομες πράξεις χωρίς ποτέ να χαρακτηριστούν «εγκληματική οργάνωση» και να συλληφθούν ομαδικά, 
συνεχίζουν ανενόχλητοι να προκαλούν σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Θεσσαλονίκης.
Πολύ απλά γιατί χαίρουν της ανοχής του Ελλαδικού κράτους.
Τα χρόνια περνάνε (διαβάστε μία ακόμη καταγγελία εδώ https://makpress.blogspot.com/2019/04/blog-post_885.html), το σκουπιδαριό με τα πανό σε ένα από τα πιο περίοπτα σημεία της πόλης παραμένει.
Κι άλλες, κι άλλες ....

(πηγή φωτογραφίας)
Το πανό υπογράφει και πάλι ο «Ε.Κ.Χ. Σχολείο»), 
δηλαδή η ίδια  κατάληψη αναρχικών.
Τα πιο εμβληματικά πολιτιστικά μνημεία της Θεσσαλονίκης κατάντησαν βιτρίνα για πανό των «υπαλλήλων του Σόρος».


Βεβηλώσεις που αναρτώνται στο indymedia (που παρακολουθείται φυσικά από την ΕΛ.ΑΣ. αλλά που ΟΥΔΕΠΟΤΕ επεμβαίνει για να αποκαταστήσει την αισθητική του μνημείου) :





Αφθονούν οι αντίστοιχες βεβηλώσεις του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη:







Ποια θα ήταν η αντίδραση των ΜΜΕ αν κάποιος εθνικιστικός-ελληνορθόδοξος ή πατριωτικός σύλλογος αναρτούσε αντίστοιχα πανό; 
Δακρύβρεχτα ρεπορτάζ θα έπαιζαν παντού! 
Τώρα; Που παραμένουν εκεί τα πανό για μέρες; Τσιμουδιά!
Παραθέτουν το γεγονός χωρίς κανένα αρνητικό σχολιασμό!  

Ελληνικά πολιτιστικά μνημεία χιλιάδων χρόνων, παγκόσμια σύμβολα πολιτιστικής κληρονομιάς, 
έρμαιο της αναρχοαριστερής προπαγάνδας.
Αναρχικοί,  τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος (αστυνομίας, δικαστών, δημοσιογράφων, κάθε εξουσίας)

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2022

ΕΤΣΙ αντιμετωπίζεται η ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ!


Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην σημερινή Ευρώπη 
δεν είναι φυσικά ούτε «η πανδημία», 
ούτε «η κλιματική αλλαγή», 
ούτε «ο σεβασμός στη διαφορετικότητα», όπως επιμένουν να μας πείσουν.


Η Ευρώπη κινδυνεύει από την υπογεννητικότητα.
Στην Ελλάδα τα σχολεία συρρικνώνονται συνεχώς.
Δεν γεννιούνται σήμερα Ελληνόπουλα.



Και η λύση στο δημογραφικό 
δεν είναι η αντικατάσταση των γηγενών Ελλήνων/Ευρωπαίων από αφροασιατικές μάζες 
όπως και πάλι προσπαθούν να μας πείσουν (βλέπε δηλώσεις Μητσοτάκη).


Όταν μάλιστα η υπογεννητικότητα συνοδεύεται από χιλιάδες εκτρώσεις κάθε μέρα
(αυτό συμβαίνει όταν η αριστερή ιδεολογία και ο δυτικός ευδαιμονισμός αντικαθιστούν ηθικές αξίες και υψηλά ιδανικά σε ένα έθνος), τότε το καζάνι είναι έτοιμο να εκραγεί.

(δείτε τα φυλλάδια και την εκστρατεία του Ιερού Λόχου 2012 ενάντια στις εκτρώσεις εδώ)



Αρκεί όμως ΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ να βρεθεί στο τιμόνι διακυβέρνησης μιας χώρας, 
για να αλλάξει η πορεία προς το ναυάγιο.



Να τι έκανε και ο Ούγγρος Ορμπαν:
Αφού έκλεισε τα σύνορα απαγορεύοντας την είσοδο λαθρομεταναστών (στη συντριπτική πλειοψηφία τους ισλαμιστές), 
εξήγγειλε για κάθε ετερόφυλο ζευγάρι που παντρεύεται, άτοκο δάνειο ύψους 30.000 ευρώ, αν η γυναίκα είναι κάτω των 40 ετών! 
Το ζευγάρι θα πρέπει να επιστρέψει μόνο τα δύο τρίτα του δανείου εάν κάνουν ένα δεύτερο παιδί και το χρέος θα διαγραφεί εντελώς εάν κάνουν τρία ή περισσότερα παιδιά!
Το πακέτο παροχών, το οποίο περιλαμβάνει επίσης επιδοτήσεις στεγαστικών δανείων και φοροαπαλλαγές εφ′ όρου ζωής!



Τόσο απλές είναι οι λύσεις 
όταν κάποιος αγαπάει το έθνος και την πατρίδα του!




Ιερός Λόχος 2012 - Έφεδροι & Φίλοι των Ειδικών Δυνάμεων

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2022

Ορεάδες 2022 : Ένα ακόμη όμορφο κατασκηνωτικό 2ήμερο στη Φύση, στην Ιστορία, στην Ορθοδοξία, στον Πολιτισμό.

 

Την φετινή διοργάνωση «Ορεάδες 2022», ανέλαβαν και υλοποίησαν οι συναγωνιστές από το «Κάστρο Σερρών».

Τους ευχαριστούμε πολύ για την άψογη προετοιμασία και το  πολύ όμορφο κλίμα που επικράτησε καθ΄ όλη τη διάρκεια του κατασκηνωτικού 2ημέρου!

Ευχαριστούμε ακόμη ιδιαιτέρως :


τον εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών κ.Δημήτρη Βακαλάκη για τις τεχνικές αυτοάμυνας που μας έδειξε


και τον κύριο Τσαρτσίδη Σπύρο για τις πληροφορίες και την ξενάγηση στο μουσείο.


Δεν θα μπορούσαμε να βρεθούμε στο Σιδηρόκαστρο και να μην αποδώσουμε φόρο τιμής σε έναν ακόμη Ήρωα που έπεσε «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» :

Στρατηγός Γεώργιος Κατσάνης
Παρών!



Η θέα από το ξωκκλήσι του Αγίου Παΐσιου. Απλά μοναδική!





Ακολουθούν φωτογραφίες από την κατασκήνωση και τις εξορμήσεις στο υπέροχο φυσικό περιβάλλον της περιοχής :











βίντεο:



Ιερός Λόχος 2012

Κυριακή 3 Ιουλίου 2022

«Το χρονικό μιας άδικης και παράνομης κράτησης. Το χρονικό της φυλάκισης μου.»

Ο «Ιερός Λόχος 2012» συνεχίζει

να δίνει το βήμα για να ακουστεί η φωνή ΚΑΘΕ φυλακισμένου αγωνιστή.


Δημοσιεύουμε σήμερα το κείμενο του Σωτήρη Δεβελέκου:

(οι προηγούμενες δημοσιεύσεις μας εδώ)

 


Το χρονικό μιας άδικης και παράνομης κράτησης.

Το χρονικό της φυλάκισης μου. 

Ήταν αρχές Νοέμβρη του 2020, όταν πληροφορήθηκα πως εις βάρος μου εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης, χωρίς να γνωρίζω ούτε τον λόγο ούτε τις κατηγορίες.

Το μόνο που γνώριζα είναι πως  λίγες μέρες πριν είχε λήξει η γνωστή δίκη του αιώνα, μια δική παρωδία, η οποία καταδίκασε αθώους ανθρώπους με βάση το φρόνημα τους και τα συμφέροντα ενός παγκόσμιου συστήματος.

Γνωρίζοντας πόσο αδίστακτο και αισχρό είναι το υπάρχων καθεστώς, κατάλαβα πως έφτασε και η σειρά μου για να πληρώσω το τίμημα της αντίστασης.

Και έτσι λοιπόν έγινε...


Λίγες μέρες μετά, δυνάμεις της κρατικής ασφαλείας με συλλαμβάνουν, έξω από το σπίτι μου.

Με οδηγούν στην ΓΑΔΑ, στο τμήμα προστασίας του πολιτεύματος.

Αντί για φόβο για αυτό που επρόκειτο να έρθει νιώθω μεγάλη τιμή και δέος στο να είμαι εχθρός τους και ας ξέρω πως οι χειρότερες μέρες της ζωής μου, βρίσκονται προ των πυλών.

Παραλαμβάνω την δικογραφία, η οποία  αναφέρεται για ένα περιστατικό στον Πειραιά μεταξύ αναρχικών και εθνικιστών το 2018.

Απο το 2018 μέχρι το 2021 δεν με είχε καλέσει κάνεις για να απολογηθώ, τρία ολόκληρα χρόνια, διότι οι κατηγορίες ήταν σε βαθμό πλημμελήματος!

Έτσι λοιπόν την ίδια  ακριβώς μέρα όπου τελείωσε η μεγάλη δίκη των Εθνικιστών με μια αισχρή καταδικαστική απόφαση, την ίδια μέρα έγινε αναβάθμιση των κατηγοριών εναντίων μου! 

Ξανά τονίζω, τρία χρόνια μετά, την ίδια μέρα! 

Δηλαδή οι άνθρωποι το λένε χωρίς καμία ντροπή πλέον πως δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα! 

Οι κατηγορίες ήταν για έξι απόπειρες ανθρωποκτονίας, εμπρησμό με κίνδυνο των άνθρωπο και ένα κάρο κατηγορίες αβάσιμες, αστήριχτες και τουλάχιστον προκλητικές. Με μοναδικό στοιχείο εναντίων μου ένα τμήμα δάτυλικου αποτυπώματος σε κινητό αντικείμενο και δε σε κράνος μηχανής. Δηλαδή, εσύ που διαβάζεις το άρθρο, ακουμπάς ένα  κοινόχρηστο αντικείμενο κάπου,αυτό το αντικείμενο κάποιος το πετάει στον οποιοδήποτε χώρο ή άθελα ή με πρόθεση, οπότε εσύ είσαι ο ένοχος - ενοχή.

 Σαφώς και ο νόμος αυτό δεν το θεωρεί στοιχείο καν και σαφώς δεν περνάει κάποιος ενάμιση χρόνο στην φυλακή με την δικογραφία μου και με τα στοιχεία που υπήρχαν εις βάρος μου.

 Αν όμως είναι εθνικιστής και δε μπροστάρης, εκεί οι νόμοι και τα πράγματα αλλάζουν...


Προφυλακίστηκα με συνοπτικές διαδικασίες βέβαια, χωρίς να ακούσουν καν τι τους έλεγα, πως όλα τα στοιχεία έδειχναν πως είμαι αθώος και πως δεν επρόκειτο για πραγματικότητα τα όσα με κατηγορούν. Βέβαια αυτά τα ήξεραν καλύτερα από εμένα τα ανδρείκελα στα οποία έπρεπε να απολογηθώ αλλά αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να εκτελέσουν την εντολή την οποία είχαν λάβει.

Να βρεθεί και ο Δεβελέκος πίσω από τα σίδερα μαζί με τους υπόλοιπους!


Βρέθηκα στις φυλακές της Πάτρας και σε τρεις ημέρες η Ε.Ο.Μ με οδήγησε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, τύπου Γ' στο Δομοκό, κάτι που απαγορεύετε ρητά από τον νόμο για προφυλακισθέντα.

Βέβαια ξανά τονίζω πως δεν πέρασα όσα πέρασα γιατί ήμουν ληστής, έμπορος ναρκωτικών ή όπλων, φονιάς ή ένας ακόμα εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου.

Όσα πέρασα εγώ και πολλοί ακόμα εθνικιστές τα περάσαμε για τα πιστεύω μας και την απειλή που ένιωσε το καθεστώς απέναντι μας.

Η αλήθεια είναι πως είμαστε οι τελευταίοι πολιτικοί κρατούμενοι στην ιστορίας της Ελλάδας και αυτό είναι ένα παράσημο ανδρείας, το οποίο βρίσκεται στην ψυχή μας και δεν το φέρει ο καθένας.


Ενάμιση χρόνο όμηρος του καθεστώτος, συνθήκες απάνθρωπες και τριτοκοσμικές τουλάχιστον και ένα περιβάλλον το οποίο μπορούσε να λυγίσει τους ποιο σκληρούς εγκληματίες.

Τι δουλειά έχουμε εμείς εδώ;

Τι κάναμε για να περνάμε κάτι τέτοιο; 

Τι αξία έχει η ζωή άραγε χωρίς την ελευθερία;

Τι αξία έχει η ελευθερία αν δεν πολεμάς για αυτήν και την ζωή;

Θα μάθει ποτέ ο κόσμος τι κάναμε πραγματικά και πόσα περάσαμε για την Ελλάδα και τον Λαό μας;

Θα υπάρξει δικαίωση ποτέ όσο ζούμε;


Ερωτήματα που σε κρατούσαν ελεύθερο και υγιή πνευματικά, ανάμεσα στην σκουριά του σιδήρου και του τοξικού περιβάλλοντος στο οποίο βρισκόσουν αναγκαστικά.


Έτσι λοιπόν μετά από ενάμιση χρόνο στα κελιά της Τιμής και μετά το πέρας πολλών δικαστικών αναβολών, χωρίς καμία δικιά μου υπαιτιότητα, ήρθε η ώρα της δικής μου.


Μία δίκη με οργανωμένους αναρχοαρίστερους ψευδομάρτηρες και βέβαια απέναντι σε δικηγόρους πολιτικής αγωγής με το ίδιο φρόνημα και τις ίδιες σιχαμένες και απάνθρωπες τακτικές.


Αυτοί λοιπόν που δεν δέχονται την αστυνομία,τους νόμους, τους εισαγγελείς και τις δικαστικές αρχές, την αστική δικαιοσύνη και γενικότερα το κράτος πήγαν να κλαφτούν σε όλους αυτούς τους φορείς για ακόμη μια φορά, λέγοντας ακραία ψεύδη και συκοφαντίες με μοναδικό σκοπό την φυλάκιση μου και κατ επέκταση την καταστροφή της ζωής μου. 

Η τακτική αυτή βέβαια χρησιμοποιείται συνεχώς από τα συγκεκριμένα άτομα και ήταν δεδομένο πως θα έκαναν τα ίδια και χειρότερα σε μένα λόγω της ιδιαίτερης αδυναμίας που τρέφουν προς το πρόσωπο μου εδώ και δεκαετίες. 


Και έτσι έγινε, το ψέμα και το κλάμα πήγε σύννεφο αλλά το αποτέλεσμα ήταν να γελάει μαζί τους μια ολόκληρη δικαστική αίθουσα. 

Κανένα από τα θύματα δεν μπόρεσε δε να φέρει στην έδρα ένα χαρτί γιατρού διότι όλοι τους βρίσκονταν σε κατάσταση ψυχικής αναταραχής και πίεσης, όπως και κανένα από τα φερόμενα θύματα δεν νοσηλεύτηκε πουθενά.

 Κανένα από τα θύματα δεν με αναγνώρισε ενώ είχαν ομολογήσει πως άπαντες με γνώριζαν.

Και όμως πέρασα ενάμιση χρόνο κρατούμενος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας χωρίς κανένα στοιχείο και χωρίς να έχω δικαστεί καν...

Αυτό είναι το τίμημα των Ιδεών μας. 


Υπήρξε όμως μια ομολογία ενός μαρτυρά η οποία ήταν πάρα πολύ σημαντική και υπάρχει στα πρακτικά της διαδικασίας και εδώ χρειάζεται όσοι διαβάζετε το συγκεκριμένο άρθρο να δώσετε προσοχή.

Ένας από τους αστείους αυτούς μάρτυρες ισχυριζόταν πως είχε χτυπηθεί με σουβλί και δεν έπαθε τίποτα.

Σε ερώτηση της έδρας πως αυτό είναι δυνατό ομολόγησε χαρακτηριστικά πως ο ανακριτής του είπε να το πει.

Ναι, καλά διαβάσατε, ο ανακριτής υπαγόρευσε σε μαρτυρά στο στάδιο της προανακριτικής διαδικασίας το τι θα πει!

Και στο σημείο αυτό, προκαλώ οποιονδήποτε δεν το πιστεύει να του δώσω τα πρακτικά της δικής.


Η έδρα και οι ένορκοι κατάλαβαν την αθωότητα μου και την γελοιότητα των αντιπάλων μου.

Φέρω όμως περήφανα την ταμπέλα του Εθνικιστή που ουδέποτε απαρνήθηκα. 

Και επίσης ήμουν ενάμιση χρόνο κρατούμενος, οπότε σε περίπτωση αθώωσης θα έπρεπε να αποζημιωθώ.

Το αποτέλεσμα ήταν μια πάρα πολύ χαμηλή ποινή, μια ποινή της τάξεως παράβασης του Κ.Ο.Κ και έστω με αυτόν τον τρόπο μπορώ σήμερα να βρίσκομαι Ελεύθερος και ανάμεσα σας.


Η δικαστική μάχη δεν ήταν εύκολη βέβαια.

Εγώ σε προσωπικό επίπεδο ήμουν άριστος διότι δεν έκανα κάτι άλλο πέραν του να πω την Αλήθεια και να μην έχω μέσα μου ίχνος φόβου απέναντι στους νέο-μπολσεβίκους, τις ύπουλες τακτικές τους και τα τάγματα εφόδου που είχαν μαζέψει.

Θέλω όμως να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου τους δύο συνηγόρους που με υπερασπίστηκαν μέχρι τέλους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Την Vaso Pandazi και τον Dimitris Gavelas, οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και πιθανότατα χωρίς αυτούς να μην έγραφα αυτό το άρθρο τώρα αλλά να ήμουν ακόμη τρόφιμος στις φυλακές Δομοκού.


Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους σταθήκατε δίπλα μου, από φίλους, συναγωνιστές μέχρι και απλούς γνωστούς, ο καθένας με τον τρόπο που μπορούσε και θέλω να δηλώσω πως όσα εμπόδια και αν βρίσκει το Καλό και η Αλήθεια, στο τέλος πάντα Νικούν. 


Ό,ΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ!


Ο Αγώνας για μια Ελεύθερη Ελλάδα συνεχίζεται...

Σάββατο 2 Ιουλίου 2022

Η φωνή των φυλακισμένων Αγωνιστών ..

Είναι ξεκάθαρος ο ακομμάτιστος χαρακτήρας του Ιερού Λόχου 2012. 
Και είναι από τις αρχές που θεωρούμε αδιαπραγμάτευτες.

Την ώρα όμως που κάποιοι εθνικιστές σαπίζουν στις φυλακές, 
ως Έλληνες και ως Ορθόδοξοι πιστοί, δεν μπορούμε να σφυρίζουμε αδιάφορα,
όπως επέλεξαν να κάνουν ίσως οι περισσότεροι Εθνικιστές και πατριώτες.

Ως ελάχιστο χρέος μας λοιπόν, 
επιλέξαμε να συμβάλλουμε και να γίνουμε και ΕΜΕΙΣ 
η φωνή ΚΑΘΕ φυλακισμένου αγωνιστή, 
ΚΑΘΕ φυλακισμένου εθνικιστή.

Συνεχίζουμε λοιπόν την ενότητα : «ΟΧΙ στις φυλακίσεις Αγωνιστών» εδώ
με το άρθρο του αρχηγού της Χρ.Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου 
που αναφέρεται στις αδικίες που έγιναν στην 1η Δίκη. 


Παραθέτουμε ένα απόσπασμα, και στη συνέχεια ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο.



«Πέντε χρόνια και έξι μήνες κράτησε η δίκη της Χρυσής Αυγής, η οποία κατέληξε σε μία βαρειά καταδίκη. 
Μιλώντας για τον εαυτό μου σε όλα αυτά τα χρόνια της διαδικασίας δεν υπήρξε ούτε μία απόδειξη, ούτε ένα στοιχείο ότι ενέχομαι είτε συμμετέχοντας, είτε έχοντας δώσει εντολή στην οποιαδήποτε εγκληματική πράξη. 
Επιπλέον δεν υπήρχε και δεν υπάρχει νόμος ότι είναι ποινικά υπόλογος ο αρχηγός ενός πολιτικού κόμματος για την πράξη ενός οπαδού του.
Και χωρίς να υπάρχει νόμος, χρησιμοποιώντας έναν νόμο, ο οποίος υπάρχει για μηχανισμούς εγκληματικούς όπως η Μαφία, για έμπορους ναρκωτικών και διεθνή κυκλώματα δολοφονιών και απαγωγών, με καταδίκασαν σε 13 χρόνια φυλακή ως… διευθυντή εγκληματικής οργανώσεως!
Και μαζί με εμένα καταδίκασαν και τους 18 βουλευτές, που είχαν εκλεγεί με την Χρυσή Αυγή στις εκλογές του Ιουνίου του 2012! Όλοι μέλη ή διευθυντές “εγκληματικής οργανώσεως” επειδή μας ψήφισε ο λαός! 
Και ήταν τις πρώτες εβδομάδες μετά την προφυλάκισή μου όταν στην τηλεοπτική εκπομπή με θέμα την Χρυσή Αυγή του Ν. Χατζηνικολάου ο πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Νικόπουλος είπε ότι εάν δεν ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ η ύπαρξη εντολής για την δολοφονία στον Ρουπακιά από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, τότε δεν υπάρχει εγκληματική οργάνωση.
Και τέτοια εντολή δεν προέκυψε ότι υπήρχε ούτε από τις καταθέσεις περισσότερων από διακόσιους μάρτυρες κατηγορίας, ούτε από τις έρευνες σε περισσότερες από… 100(!) κατοικίες και σε εκατοντάδες ηλεκτρονικούς υπολογιστές και δεκάδες χιλιάδες έγγραφα! Και όμως, μας καταδίκασαν και μάλιστα με… χειροκροτήματα!

Είχα διαβάσει ότι αρχή της Δικαιοσύνης είναι ότι προκειμένου να καταδικαστεί ένας αθώος, καλύτερα να αθωωθούν χίλιοι ένοχοι. Στην περίπτωσή μας συνέβη το αντίθετο!


Όπως γνωρίζουν πολλοί η απολογία μου κράτησε σχεδόν πέντε ώρες! 
Δεν δέχτηκα ούτε μία ερώτηση, η οποία να αφορά την εμπλοκή μου καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε κάποια από τις πράξεις, οι οποίες θεωρήθηκαν έργο της “εγκληματικής οργανώσεως”. 
Δεν με ρώτησαν ΠΟΤΕ, έτσι για τα μάτια, ΤΙΠΟΤΕ! 
Και όμως με καταδίκασαν χωρίς κατ’ ουσίαν να μπουν στον κόπο να μου δώσουν την ευκαιρία να απολογηθώ μέσω των ερωτήσεων τους για τις πράξεις αυτές. Πράξεις, οι οποίες δεν αφορούσαν πολιτικές δραστηριότητες του Κινήματος της Χρυσής Αυγής. 
Γιατί δεν με ρώτησαν; Θεώρησα γιατί ήταν 
ΞΕΚΑΘΑΡΟ ότι δεν είχα την οποιαδήποτε εμπλοκή και καθώς φαίνεται τους “βόλευε” να μη γίνει εκτενής αναφορά στο θέμα. 
Και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ εάν υπήρχε κεντρική κατεύθυνση για εγκληματικές ενέργειες, όπως αποφάσισαν ΑΔΙΚΑ και μας έκλεισαν στην φυλακή, γιατί τότε είχαμε μόνο τυχαία περιστατικά και όχι ανάλογη δράση “εγκληματική” σε όλη την Ελλάδα;

Δεν με ρώτησαν, λοιπόν, για τις συγκεκριμένες πράξεις για τις οποίες κατ’ ουσίαν με καταδίκασαν και αυτό ισοδυναμεί με την στέρηση του ιερού δικαιώματος κάθε κατηγορούμενου να απολογηθεί, να δώσει λόγο για τις πράξεις του. 
Αλλά ποιες πράξεις; Πράξεις δεν υπήρχαν, παρά ΜΟΝΟΝ λόγοι και κείμενα. 
Και είναι αυτό μία ακόμη απόδειξη ότι με έστειλαν στην φυλακή με μία βαρειά καταδίκη για τις Ιδέες μου. 
Τι αλήθεια διαφορετικό έκανε ο Στάλιν με τα γκουλάγκ της Σιβηρίας; 
Τι διαφορετικό από τις διώξεις κάθε τυραννίας έκανε η “δημοκρατία” του κράτους των Αθηνών του έτους 2020; »


Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του (από εδώ)




Ευρισκόμεθα ήδη στο 21ο έτος του 21ου αιώνος και ζούμε την τελική επίθεση της περιβόητης “νεωτερικότητας”, μίας αυθαίρετα και δογματικά επιβολής κάποιων νόμων και θεσμών, οι οποίοι δεν εκπροσωπούν την πραγματικότητα και σε καμία περίπτωση το “Είναι” του Μάρτιν Χάιντεγκερ, αλλά μία ψευδή εικόνα, μία απόπειρα “μιμητικής μαγείας” με “ιερείς” της τους άρχοντες του χρήματος και της τεχνολογίας.

Ζούμε την εποχή της μετάβασης (εάν ποτέ αυτή επιτευχθεί) στην παγκοσμιοποίηση, η οποία απαιτεί έναν απέραντο πολτό απ’ άκρη σ’ άκρη της γης χωρίς Παράδοση, χωρίς Ταυτότητες Εθνικές, Θρησκευτικές. Και μοιάζει η προσπάθεια αυτής της μετάβασης σαν μία τεράστια υδάτινη δίνη, που προσπαθεί να απορροφήσει τα πάντα σε έναν βόθρο στο όνομα ενός φιλελεύθερου καπιταλισμού ή ακόμη και κομμουνιστικού καπιταλισμού, όπως μας δείχνει το παράδειγμα της Κίνας. Για αυτήν την “μετάβαση” όπλα πανίσχυρα είναι τα ΜΜΕ, το δήθεν ελεύθερο διαδίκτυο και πολλά ιδεολογήματα με “κύρος” σχεδόν θρησκείας, όπως “ανθρώπινα δικαιώματα”, αντιρατσισμός, πανσεξουαλισμός και ό,τι όλα αυτά τα συνοδεύουν. Κάθε προσπάθεια αντιστάσεως προς αυτήν την “χοάνη” της δίνης πρέπει να κτυπηθεί αμείλικτα.

Στο απόσπασμα της παγκοσμιοποίησης κάθε ρεύμα Ιδεολογικό, κάθε Κίνημα πολιτικό που τολμά να σταθεί απέναντί τους. Εχθροί τους, που πρέπει να κτυπηθούν ο Εθνικισμός, ο Φυλετισμός, η Πίστη στον Θεό, η Παράδοση, η Ιστορία. Και ο πλέον επικίνδυνος εχθρός τους οι Ιδεολόγοι! Αντίθετα, όσοι από φτηνό καιροσκοπισμό παριστάνουν τους “φασίστες”, τους εθνικιστές ή τους ρατσιστές, όχι μόνον δεν τους πολεμούν, αλλά

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2022

Αφιέρωμα στον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ (νο2). «Τι είναι ο Εθνικισμός. Γιατί ΕΙΜΑΙ Εθνικιστής»

Πρόσφατα, σε πατριωτικό ιστολόγιο γράφηκε το παρακάτω σχόλιο (για τον Ιερό Λόχο 2012):

«Η ομάδα είναι πολύ καλή, πατριώτες με αξιέπαινη δράση ως τώρα, αλλά λίγο αδιάβαστοι πατριώτες. Δεν το έχουν ψάξει φαίνεται πολύ καλά με τούς όρους. Ότι ο "εθνικισμός" είναι ένας ακόμα -ισμός, που μαντρώνει, που κλείνει περάσματα από και προς άλλους πατριώτες, που παραπέμπει σε ιδεολογία, ενώ οι ιδεολογίες μάς χώρισαν· αντί για ιδεολογία θα έπρεπε να υπάρχει ιδέα· κι αυτή είναι μία: Η Πατρίς.»


Τους γράψαμε την ακόλουθη απάντηση:

Χαίρεται, το ότι ο όρος «εθνικισμός» έχει «ποινικοποιηθεί» από την αριστερά και την πολιτική ορθότητα, δεν μπορεί να αποτελεί λόγο να τον αποποιηθούμε.
Αν έχετε λίγο χρόνο διαβάστε εδώ:
http://opaidagogos.blogspot.com/2017/11/blog-post_37.html

Ενδεικτικά:
«Ο Εθνικισμός όπως αναλύσαμε προηγουμένως, βασίζεται στο Έθνος. Ο δε πατριωτισμός στην Πατρίδα. Επομένως διαπιστώνουμε ότι ο Εθνικισμός υπάρχει στον πνευματικό χώρο, αλλά και στον βιολογικό, διότι προϋποθέτει την ύπαρξη φυλής.
Επίσης ο Εθνικισμός είναι διαχρονικός, διότι στην έννοια του Έθνους περιλαμβάνονται οι άγεννητοι και οι νεκροί. Και για τις πράξεις μας «Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί», όπως λέει ο Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.

Το Έθνος λοιπόν, επεκτείνεται στο παρελθόν και στο μέλλον. Η πατρίδα από την άλλη έχει συναισθηματικό περιεχόμενο, διότι συνδέει τα άτομα ενός ομοεθνούς λαού προς έναν γεωγραφικό χώρο. Μπορεί να υπάρξη Έθνος χωρίς Πατρίδα (π.χ. διότι αυτή κατεκτήθη και το έθνος εξεδιώχθη).

Η έννοια του Έθνους επομένως είναι διαφορετική από την έννοια της πατρίδος και οπωσδήποτε πιο ευρεία. Βεβαίως, όλα τα έθνη αγωνίζονται να δημιουργήσουν Πατρίδα, η οποία να περιλαμβάνη όλους τους ομοεθνείς.»


«Ο εθνικισμός είναι μορφή ενέργειας. Όλοι λοιπόν οι ενεργητικοί άνθρωποι είναι εθνικιστές, είτε το ξέρουν είτε όχι. Ο διεθνιστής είναι στοιχείο θανάτου για το έθνος του»
Ιων Δραγούμης

Δείτε και τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας να απαντάει-υπερασπίζεται απέναντι στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου για το τι είναι ο «Εθνικισμός» :


Είναι πραγματικά πολύ σημαντικά όσα λέει ο κ.Σαρτζετάκης..

Σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία.



Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο :

ΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ 
και η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ από την σύγχρονη, αριστερή θολοκουλτούρα

Στην εποχή μας όταν πρόκειται να αναλύσουμε έναν όρο, μία λέξη, ένα νόημα, το οποίο αναφέρεται στις σχέσεις με συστήματα εξουσίας, πρέπει να έχουμε πάντα υπ’ όψιν μας όσα έγραφε ο Θουκυδίδης στο τρίτο βιβλίο της ιστορίας του «του Πελοποννησιακού πολέμου» (Γ,82,4), σχετικά με την δράση των τότε ισχυρών: 
«Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει», που σε νεοελληνική απόδοση σημαίνει: «Για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων» (ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, Γ,82,4).




Όπως τότε δηλαδή οι διάφορες πόλεις με την πολυμήχανη υπουλότητα των επιθέσεών τους κατήντησαν να μεταβάλουν αυθαιρέτως την σημασία των λέξεων, δια των οποίων δηλούνται τα πράγματα, έτσι και σήμερα οι σύγχρονοι κοσμοεξουσιαστές εφαρμόζουν την ανωτέρω «θουκυδίδειον ρήσιν», για την αλλαγή της σημασίας των λέξεων.

Έτσι λοιπόν, σήμερα, πολλοί είναι οι παίζοντες το παιχνίδι των κοσμοεξουσιαστών. 
Για να το πετύχουν όμως πρέπει να αφαιρέσουν μέσα από κάθε λαό το στοιχείο, που τον χαρακτηρίζει και τον διαφοροποιεί ως έθνος. 
Να αλλάξουν την σημασία των λέξεων, να κάνουν τους λαούς να μισούν ο,τι έπρεπε να αγαπούν και το αντίθετο.

Έτσι δυστυχώς γίνεται... Έχουμε ξαναγράψει ότι όποιος σήμερα αγαπά την πατρίδα του, όποιος σκέπτεται εθνικά, δηλαδή όποιος φρονεί εθνικά, λέγεται ορθώς «εθνικόφρων». Κι όμως, για να δικαιολογούν οι κοσμοεξουσιαστές τις πράξεις τους έχουν αλλάξει την σημασία της λέξεων, παρασύροντας και άλλους λεξικογράφους.



Ξέρετε για παράδειγμα τι γράφει το ηλεκτρονικό «Μείζον Ελληνικό Λεξικό» Τεγόπουλου – Φυτράκη για την λέξη «εθνικόφρων», που σήμερα έχει γίνει «εθνικόφρονας»; Γράφει τα ακόλουθα μονοτονικά:
«Εθνικόφρονας [-ων, -ον (-ονος)] κ. εθνικόφρονας (ο) επίθ. ο εμφορούμενος από εθνικά φρονήματα | (ειδ.) συντηρητικός εθνικιστής, αντίθετος προς τις αριστερές τάσεις».
Διανοείσθε λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, που έχουμε φθάσει; Διανοείσθε ότι η διαστρεβλωμένη επίτηδες ερμηνεία, που τώρα χαρακτηρίζεται «ειδική», γράφει ότι εθνικόφρων είναι ο συντηρητικός εθνικιστής, αντίθετος προς τις αριστερές τάσεις; Και το ίδιο λεξικό έχει ακόμα το λήμμα «αντιδεξιός», χαρακτηρίζοντάς τον ως «αντίθετο προς την δεξιάν ιδεολογία» ενώ το αντίθετο «αντιαριστερός» δεν αναγράφεται πουθενά! Γιατί: Μα απλούστατα, διότι η «κομματική» αριστερά (και όχι οι αριστεροί στο σύνολό τους) και σήμερα αλλά και από παλιά δεν εξέφραζε το έθνος αλλά τον διεθνισμό. Μετά δε την κατάρρευσή του βρήκαν στέγη στην θυγατρική τού διεθνισμού, την παγκοσμιοποίηση! Γι’ αυτό και εφαρμόζουν κατά γράμμα το «δόγμα Κίσσιγκερ» δια της «γραμμής Ρεπούση».



Αν όμως, οι προπάτορές μας ακολουθούσαν αυτή την πολιτική αντίληψη τότε ούτε η παλιγγενεσία του 1821 θα γινόταν, ούτε οι λαμπρές σελίδες του 1912-13, ούτε η δόξα του 1919-22, ούτε το έπος του 1940 και οι Έλληνες θα αναφέρονταν απλώς στα βιβλία των εξαφανισθέντων εθνών.

Οι εχθροί του Ελληνικού Έθνους επιδιώκουν να παρασύρουν τον Ελληνικό λαό να πιστεύση σε αυτήν την ηττοπαθή αντίληψη. Πόσες δε, ωραίες στο αυτί λέξεις, δεν έχουν «επιστρατεύσει» δήμερα, για να στολίζουν την ηττοπάθεια η την προδοσία: Ειρηνοφιλία, ισότης των φυλών, ανεξιθρησκία, διεθνής κατανόηση κ.λπ. Όμως οι Έλληνες επιζήσαμε ιστορικώς χιλιάδες χρόνια και εξασφαλίσαμε την εθνική μας ελευθερία, μόνο με την συνειδητοποίηση της ενότητός μας ως Έθνους. Αυτό βεβαιώνει η πραγματικότητα και μπορούν να την αλλάξουν τα χιλιάδες ψεύδη της μισελληνικής προπαγάνδας.


Ας δούμε όμως ακόμη έναν παγκοσμιοποιημένο ορισμό. Αυτόν του εθνικισμού. Σύμφωνα λοιπόν πάλι με το μονοτονικό «Μείζον Ελληνικό Λεξικό» Τεγόπουλου – Φυτράκη:
«Εθνικισμός:(ο) ουσ. η σε μεγάλο βαθμό προσήλωση στο έθνος και στα εθνικά ιδανικά που συνοδεύεται, μερικές φορές, από ξενοφοβία και επιθυμία απομόνωσης | εθνική συνείδηση που χαρακτηρίζεται από την πεποίθηση ότι το έθνος υπερέχει από τα άλλα και οφείλει να προβάλει με έμφαση τον πολιτισμό και τα συμφέροντά του εις βάρος άλλων εθνών | κίνηση για πολιτική ανεξαρτησία υπόδουλης εθνότητας».
Αυτόν μάλιστα τον ορισμό αναμασούν όλα σχεδόν τα σύγχρονα ελληνικά λεξικά.



Όμως ένας εκ των πλέον αρμοδίων επί του θέματος, ο επιφανής καθηγητής πολλών Πανεπιστημίων Δημήτριος Βεζανής προσδιώρισε στην «Γενική Πολιτειολογία» του την διαφορά μεταξύ «εθνικισμού» και «εθνισμού».

Ο εθνικισμός λοιπόν, γράφει ο εξαίρετος πολιτειολόγος, αποτελεί την «ενεργητικήν κατάφασιν της ιδέας του 'Εθνους». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι όταν είσαι εθνικιστής πιστεύεις στα ιδεώδη του Έθνους σου και ενεργείς, αγωνίζεσαι δηλαδή γι’ αυτά τα ιδανικά.
Από την άλλη ο Εθνισμός αποτελεί «την παθητικήν κατάφασιν της ιδέας του Έθνους». Και τούτο με την σειρά του σημαίνει ότι ο Εθνιστής πιστεύει στα ιδεώδη του Έθνους, αλλά ηθελημένα δεν αγωνίζεται γι’ αυτά.



Φαίνεται λοιπόν καθαρά ότι ο εθνικιστής είναι ένας δρων αγωνιστής υπέρ του Έθνους ενώ ο εθνιστής απλώς πιστεύει στο Έθνος, ανήκει εις αυτό, άλλα δεν επιθυμεί να αγωνισθή για το Έθνος του. 
Προσφάτως, μάλιστα, συναντήσαμε στις οθόνες της τηλοψίας κάποιους που δήλωναν ότι αγαπούσαν την Ελλάδα αλλά εξεδηλώνοντο κατά των συλλαλητηρίων) Μου θυμίζει βεβαίως και κάποιους «γιαλαντζί» αντιστασιακούς, που, όταν οι σύντροφοί τους πλήρωναν την αντίθεσή τους προς την δικτατορία με φυλακίσεις στα υπόγεια, εκείνοι έκαναν αντίσταση στα μπαράκια τοης αλλοδαπής. Αυτός είναι ο εθνιστής, ο παθητικός δηλαδή φορέας της εθνικής ιδέας.

Οι ανωτέρω διακρίσεις ήταν απολύτως απαραίτητο να αναφερθούν, διότι τελευταία οι εχθροί του έθνους, ακολουθώντας την αποκάλυψη του Θουκυδίδου, μέσω των οργάνων τους προκαλούν μία σκόπιμη σύγχυση στις έννοιες του εθνικιστού και εθνιστού.

Όμως την σύνδεση του εθνικισμού με την ενέργεια την είχε επισημάνει και ο Ίων Δραγούμης, ο οποίος χαρακτηριστικώς, από το 1904, στο σύγγραμά του «Ο Ελληνισμός μου και οι Έλληνες», Αθήναι. 1991, εκδ. "ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ" σελ. 62 κ.ε. γράφει:
«Ο εθνικισμός είναι μορφή της ενέργειας... Η ενέργειά μου με κάνει εθνικιστή...»


Το πολιτικό λοιπόν σύνθημα, που ανταποκρίνεται στην ανάγκην της εποχής είναι «ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΘΝΙΚΟ»!

Πρέπει οι Έλληνες να δείξουμε εμπράκτως την αγάπη μας προς την πατρίδα μας την Ελλάδα. Αλλά η αγάπη μας αυτή δεν θα πρέπει να μείνη στα λόγια η στα κρυφά ενδόμυχα αισθήματα. Αλλά να εκδηλωθή με έργα και με αγώνα.

Επειδή όμως σήμερα πολλοί είναι εκείνοι, που δηλώνουν πατριώτες αλλά όχι εθνικιστές, ερμηνεύοντας μάλιστα κάθε φορά κατά το δοκούν τους όρους θα χρειασθή να αναλύσουμε την σχέση μεταξύ πατριωτισμού και εθνικισμού. Έτσι θα καταλήξουμε σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

«Πατρίς», λοιπόν, σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα και λεξικά είναι «η γη των πατέρων». Μάλιστα στα αρχαία χρόνια που οι Κρήτες που είχαν μητριαρχία, ωμιλούσαν όχι περί της Πατρίδος, περί της γης δηλαδή των πατέρων, αλλά περί της Μητρίδος, περί της γης των μητέρων («Η δε πατρίς και μητρίς ως Κρήτες καλούσι, πρεσβύτερα και μείζονα δίκαια γονέων έχουσα, πολυχρόνιος μεν εστιν ου μην αγήρως ουδ’αυτάρκης, αλλ’ αεί πολυωρίας δεομένη και βοηθείας και φροντίδος επισπάται», Πλουτάρχου «ει πρεσβυτέρω πολιτευτέον»).




Η αγάπη, λοιπόν, προς την Πατρίδα και ο αγώνας υπέρ αυτής ονομάζεται Πατριωτισμός.

Ο Εθνικισμός όπως αναλύσαμε προηγουμένως, βασίζεται στο Έθνος. Ο δε πατριωτισμός στην Πατρίδα. Επομένως διαπιστώνουμε ότι ο Εθνικισμός υπάρχει στον πνευματικό χώρο, αλλά και στον βιολογικό, διότι προϋποθέτει την ύπαρξη φυλής. Επίσης ο Εθνικισμός είναι διαχρονικός, διότι στην έννοια του Έθνους περιλαμβάνονται οι άγεννητοι και οι νεκροί. Και για τις πράξεις μας «Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί», όπως λέει ο Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.

Το Έθνος λοιπόν, επεκτείνεται στο παρελθόν και στο μέλλον. Η πατρίδα από την άλλη έχει συναισθηματικό περιεχόμενο, διότι συνδέει τα άτομα ενός ομοεθνούς λαού προς έναν γεωγραφικό χώρο. Μπορεί να υπάρξη Έθνος χωρίς Πατρίδα (π.χ. διότι αυτή κατεκτήθη και το έθνος εξεδιώχθη).




Η έννοια του Έθνους επομένως είναι διαφορετική από την έννοια της πατρίδος και οπωσδήποτε πιο ευρεία. Βεβαίως, όλα τα έθνη αγωνίζονται να δημιουργήσουν Πατρίδα, η οποία να περιλαμβάνη όλους τους ομοεθνείς. Όλα τα έθνη μάχονται να απελευθερώσουν τα τμήματα της Πατρίδος τους που είναι υπόδουλα. 
Και μάλιστα, σήμερα δημιουργούνται τεχνικώ τω τρόπω από τους κοσμοεξουσιαστές και «έθνη», τα οποία με διαστρεβλωμένη και κατασκευασμένη ιστορία προσπαθούν να οικειοποιηθούν το παρελθόν και την ιστορία σπουδαίων και παναρχαίων λαών, τη βοηθεία πολλών αδρανούντων δηλωμένων εθνιστών, καλυπτομένων από το σύγχρονο επίθετο «πατριώτης», προβάλλοντας μάλιστα το σοφιστικό επιχείρημα ότι «δεν υπάρχουν περισσότερο η λιγότερο πατριώτες». 
Έχουμε ακούσει πλειστάκις στην τηλοψία εκπροσώπους της θολοκουλτούρας να θέτουν σε «δίλημμα» τους αμηχάνους και αντιθέτους προς αυτήν την άποψη παρευρισκομένους, με την ερώτηση: «Είσαι εσύ περισσότερο πατριώτης από εμένα;» Και αντί αυτοί να τους δώσουν την πρέπουσα απάντηση, συμβιβάζονται με την ισοβαθμία του πατριωτισμού όλων, προς χαράν της επηρμένης θολοκουλτούρας.



Επομένως, από την ανάλυση των ανωτέρω εννοιών προκύπτει ότι ο Εθνικισμός και ο Πατριωτισμός είναι δυό αλληλένδετες έννοιες. Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι ο καλός εθνικιστής είναι και καλός πατριώτης και αντιστρόφως.

Η θολοκουλτούρα βεβαίως έχει επιδοθή σε έναν αγώνα διαστρεβλώσεως και αλλαγής της σημασίας των λέξεων «εθνικισμός» και «πατριωτισμός». Και για την μεν πρώτη έχει δώσει την διαστρεβλωμένη ερμηνεία ότι «Εθνικισμός είναι η σε μεγάλο βαθμό προσήλωση στο έθνος και στα εθνικά ιδανικά που συνοδεύεται, μερικές φορές, από ξενοφοβία και επιθυμία απομόνωσης...»

Αυτό το μερικές φορές τα αλλάζει όλα... Δηλαδή και όσους δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές τις μερικές φορές, θα τους πάρη το ποτάμι της «σκοπίμου γενικότητος» του ορισμού, ο οποίος κάνει και όσους θέλουν να είναι εθνικιστές να φοβούνται να το δηλώσουν μήπως και τους ταυτίσουν με όσους υπάγονται στο «μερικές φορές». Μεσοβέζικα πράγματα, μεσοβέζικοι ορισμοί, που κάνουν όμως στο ακέραιο την δουλειά (δηλαδή την εκ δουλείας εργασία) της θολοκουλτούρας.

«Για να μην απορούν, όμως, για τους σωστούς ορισμούς («εθνικόφρονος και εθνικιστού») τους θυμίζω να διαβάσουν το έργο του όντως σπουδαίου αλλά και χαρακτηριζομένου από τους ιδίους «Πατέρα της Δημοκρατίας» Αλεξάνδρου Παπαναστασίου με τον τίτλο: «Εθνικισμός». Το έργο αυτό το έχουν εξαφανίσει από την αγορά, διότι
τους ξεμπροστιάζει, τραβώντας την ψεύτικη λεοντή των υποτιθεμένων προοδευτικών αγωνιστών».

«Ημπορούμεν να ορίσωμεν τον Εθνικισμόν ως την προσπάθειαν ενός έθνους προς επιβολήν του εντός των ορίων του δι’ αποκρούσεως αλλοεθνούς επιβολής η δια συγχωνεύσεως εις εν όλον των χωρισμένων μερών του αυτού Έθνους. Εις την πρώτην περίπτωσιν η εθνικιστική ιδέα εκδηλώνεται εις την καταπολέμησιν της ξενικής επιδράσεως, εις δε την δευτέραν εις την κατάπνιξιν των τοπικιστικών τμημάτων του αυτού Έθνους. Και εις τας δύο περιπτώσεις το ουσιώδες είναι η προσπάθεια προς κυριαρχίαν της υποστάσεως ολοκλήρου του Έθνους».

Ο Παπαναστασίου τα έγραφε αυτά όχι οι σημερινοί εθνικιστές. Την θολοκουλτούρα, ο σπουδαίος Έλλην, την είχε καταλάβει από τότε. Και δεν είχε επισημάνει μόνο την αλλαγή των ορισμών αλλά και τις ριζο – σπαστικές μεθόδους καταστροφής του έθνους:

Ο Παπαναστασίου ήταν αυτός που είχε επισημάνει τον καθοριστικό ρόλο της γλώσσας στην διατήρηση της Εθνικής ταυτότητας, γράφοντας: «Όταν η εισβολή ξένων (γλωσσικών) στοιχείων είναι τόσον μεγάλη, ώστε κατ’ ουσίαν αποτελεί τάσιν παραγκωνίσεως της γλώσσης του σχετικού Έθνους από ξένην, όπως η αθρόα εισβολή λατινικών στοιχείων εις την ελληνικήν γλώσσαν κατά τους πρώτους αιώνας της βυζαντινής αυτοκρατορίας, σημαίνει ότι εκ παραλλήλου γίνεται προσέγγισις εθνική που τείνει να μεταβάλη τον χαρακτήρα του σχετικού Έθνους, να το αφομοιώση με άλλο». Σήμερα θα ήταν απολύτως βέβαιος για την ορθότητα του ισχυρισμού του.

Ο Παπαναστασίου ήταν αυτός που είχε γράψει ότι «Όσον μεγαλύτερος και λαμπρότερος είναι ένας πολιτισμός τόσον ισχυρότερον είναι το σχετικόν εθνικόν αίσθημα και κατά συνέπειαν ο εθνικισμός».

Τέλος, ο Παπαναστασίου ήταν αυτός που πιστεύει ότι ο αμυντικός εθνικισμός «θέλει την σύμπτωσιν κρατικών και εθνικών ορίων», σε αντίθεση με τον ιμπεριαλισμό, ο οποίος «επιδιώκει την επέκτασιν των κρατικών ορίων πέραν από τα εθνικά».

Και σαν ένας προφήτης του Ελληνισμού για το θέμα της Μακεδονίας μας και την επεκτατική πολιτική των Σκοπίων γράφει: «Όσον ολιγώτερον στηρίζονται οι αξιώσεις ενός έθνους εις την ύπαρξιν ομοεθνούς πληθυσμού και κατά δεύτερον λόγον εις ιστορικά δικαιώματα, τόσον περισσσότερον λαμβάνουν την μορφήν του ιμπεριαλισμού.»





Γι’ αυτόν τον λόγο και ο μεγάλος Έλλην, ο πολίτης Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου, στην μελέτη του για τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου επισημαίνει: 
«Προσκολλημένη η Ελλάδα – ως «ψωροκώσταινα» στα στενά χωρικά όρια, τα οποία απέκτησε με πολέμους και αίμα – δεν τόλμησε να συμπεριφερθή με την ιστορική αναγκαιότητα των εθνών, τα οποία, κατά τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου «έχουν την τάσιν εξαπλώσεως της επιβολής των ...»



Το βλέμμα μας λοιπόν πρέπει να στραφή στην νεολαία, η οποία όποτε της δοθή ευκαιρία και η ελευθερία εκφράζει τον εθνικισμό της, στις επευφημίες για κάθε νίκη της Εθνικής (και όχι λαϊκής) ομάδος της Ελλάδος, και μάλιστα σε κάθε άθλημα. Η Ελληνική νεολαία με τον πατριωτισμό και τον εθνικισμό της θα αναπετάξη την σημαία του αγώνος για την Ελλάδα.


Και για τον σκοπό αυτόν ας έχουμε κατά νουν όσα γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην «Ασκητική» του
...«Το πρώτο σου χρέος εκτελώντας την θητεία σου στην ΡΑΤΣΑ, είναι να νιώσης μέσα σου όλους τους προγόνους.
Το δεύτερο, να φωτίσης την ορμή τους και να συνεχίσης το έργο τους.
Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσης στον γυιό την μεγάλη εντολή να σε ξεπεράση»...





Αυτό θα κάνουμε και όλοι εμείς οι «όσοι ζωντανοί», κατά τον Ίωνα Δραγούμη Έλληνες.
Για να παραδώσουμε στα παιδιά μας μία πατρίδα με όλα τα στοιχεία του ελληνικού έθνους: Ελληνική Γλώσσα, Ελληνική Ιστορία, Ελληνική Παράδοση, Ελληνικό πολιτισμό και Ελληνική ανθρωπιστική Παιδεία... Αντίθετα προς κάθε επιβουλή της ριζο-σπαστικής θολοκουλτούρας.


ΥΓ. 
Διαβάστε και :