Η κυβερνητική απάτη των αυξήσεων στους μισθούς. Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

 

Η κυβερνητική απάτη των αυξήσεων στους μισθούς.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν σταματά να μας κοροϊδεύει. Η πολυδιαφημισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού είναι μια νέα απάτη, ένα ακόμη χτύπημα στους Έλληνες εργαζόμενους. Ο κατώτατος μισθός που παραμένει εξευτελιστικά χαμηλός δεν επαρκεί ούτε για τα βασικά, καθώς η ληστρική φορολογία μεσαιωνικού τύπου και η ανεξέλεγκτη ακρίβεια, απορροφούν κάθε αύξηση. Η ακρίβεια στα τρόφιμα, στα ενοίκια και σε όλα τα απαραίτητα αγαθά καθιστά αδύνατο για τα νοικοκυριά να επιβιώσουν για ολόκληρο τον μήνα. Αυτή η «αύξηση» είναι καθαρή πρόκληση απέναντι στον Ελληνικό Λαό που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με ψίχουλα και επιδόματα.

Πρόκληση αποτελούν και οι δηλώσεις του "σοφού" οικονομικού αναλυτή και υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Άδωνι Γεωργιάδη που μας είχε διαβεβαιώσει ότι μπορούμε να ζήσουμε τον μήνα με 100 ευρώ, ενώ ο ίδιος βέβαια απολαμβάνει τον  παχυλό μισθό άνω των 8.000 ευρώ!

Την ίδια βέβαια στιγμή, οι Έλληνες βλέπουν το κράτος να τους παίρνει ένα μεγάλο κομμάτι από τα εισοδήματά τους μέσω φόρων και εισφορών, και μετά να τους τάζει επιδόματα-ψίχουλα. Και ας μη γελιόμαστε: αυτά τα επιδόματα δεν τα παίρνουν όλοι. Μόνο μια επιλεγμένη ομάδα μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά, ενώ οι υπόλοιποι απλά βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται συνεχώς. Έτσι, η πολιτική "μοιρασιά" συνεχίζεται.

 Ομως κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να ξεχνά και το "χαράτσι", που μας επιβλήθηκε το 2012 από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όπου μείωσε με μια μονοκονδυλιά τους μισθούς κατά 22% και 32% για τους νέους εργαζόμενους. Αυτή τη νομοθεσία ακολούθησαν και οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά ακόμη πιο βαθιά στον εξανδραποδισμό των εργαζομένων. Με αντιλαϊκούς νόμους έχουν καταπατήσει τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων: κατάργηση κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση του 8ωρου, επιβολή απλήρωτων υπερωριών και 13ωρης εργασίας. Στόχος όλων αυτών είναι η εκμετάλλευση των εργαζομένων για να πλουτίζουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες.Στον αντίποδα αυτού οι ελληνικές μικροεπιχειρήσεις οδηγούνται στο "λουκέτο" καθώς χωρίς στήριξη από το κράτος δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις νέες οικονομικές προκλήσεις.

Η αναλγησία της κυβέρνησης όμως δεν σταματά στους χαμηλόμισθους του ιδιωτικού τομέα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι παραμένουν θύματα εκμετάλλευσης, με συνεχόμενες μειώσεις μισθών και κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού. Οι περιβόητες αυξήσεις δεν αφορούν κανέναν άλλον παρά μόνο όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, ενώ οι υπόλοιποι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι, καθώς η απουσία Συλλογικών Συμβάσεων συνεχίζει να τσακίζει τους εργαζόμενους.

Τέλος η αύξηση με τα ψίχουλα του κατώτατου μισθού θα συμπαρασύρει και τα επιδόματα που υπολογίζονται βάσει αυτού.Από την 1η Απριλίου 2025 σύμφωνα με την κυβέρνηση Μητσοτάκη το Επίδομα Ανεργίας αναμένεται να αυξηθεί  από 509 ευρώ στα 534 ευρώ!

Εμείς όμως οι Έλληνες εργαζόμενοι που αποτελούμε την ραχοκοκαλιά της οικονομίας, δεν πρέπει σιωπούμε.Όλοι και όλες πρέπει να συσπειρωθούμε στο μοναδικό εθνικό δευτεροβάθμιο εργατικό σωματείο "4Ε - Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδας". 

Τώρα είναι η στιγμή να δυναμώσει ο αγώνας.

Τώρα είναι η στιγμή που οι Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν έχουμε κοινά συμφέροντά ούτε με τα συστημικά κόμματα της Βουλής αλλά ούτε και με τα κομματικά συνδικάτα των εργατοπατέρων της αριστεράς. 

Μόνο έτσι θα δυναμώσουμε την φωνή και τον αγώνα που δίνουμε στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στις πλατείες μας και στους δρόμους της Πατρίδος μας.

Είναι η ώρα που απαιτούμε όχι μόνο Συλλογικές Συμβάσεις, αλλά και σύνδεση του κατώτατου μισθού με τους μισθούς των βουλευτών (όπου ο κατώτατος μισθός δεν θα μπορεί να είναι μικρότερος του 1/5 της βουλευτικής αποζημίωσης) καθώς και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο.

Σε ένα πραγματικό Εθνικό κράτος, οι Έλληνες δεν θα χρειάζονταν επιδόματα, γιατί θα έχουν σταθερές δουλειές και αξιοπρεπείς μισθούς. Τα επιδόματα απλώς διατηρούν τον φαύλο κύκλο της φτώχειας, συντηρώντας ανέργους και ευάλωτες ομάδες, χωρίς να δίνουν ουσιαστική λύση. Αντί για ανάπτυξη και ευημερία, το σύστημα βασίζεται στην εξάρτηση από αυτές τις προσωρινές "ενισχύσεις", ενώ οι πολίτες βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται συνεχώς.

Οι ζωές μας όμως αξίζουν περισσότερο από τα κέρδη των λίγων και δεν μπορούμε οι πολλοί να αγωνιούμε για την επιβίωση μας για να πλουτίζουν οι λίγοι!

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 30 Μαρτίου 2025

Δράσεις σε Αθήνα,Θεσσαλονίκη και Δωδεκάνησα!

 

Με αφορμή την διπλή εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου, μέλη μας πραγματοποίησαν καταθέσεις στεφάνων, ως ελάχιστο δείγμα τιμής προς τους Ήρωες Προγόνους μας,σε Αθήνα,Θεσσαλονίκη και Δωδεκάνησα. 

Δείτε τα βίντεο εδώ και εδώ

ΕΠΚ Ιερός Λόχος 

Ελευθερωθήκαμε διά του ξίφους και σκλαβωθήκαμε στους τοκογλύφους της Ευρώπης. Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

 

"Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης..."

Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης

Δυστυχώς τα λόγια του αειμνήστου Στρατηγού Μακρυγιάννη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, αφού η Πατρίδα μας ελευθερώθηκε διά του ξίφους αλλά παραμένει υπόδουλη στους διεθνείς τοκογλύφους και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Ως Εθνικό Κοινωνικό Κίνημα δεν μπορούμε παρά να αποζητούμε την ελευθερία και την οικονομική ανεξαρτησία της Πατρίδος μας.

Γιατί η οικονομική ανεξαρτησία και η καταπολέμηση της ολιγαρχίας του πλούτου είναι δύο βασικές πτυχές που αποτελούν τη βάση κάθε ελεύθερου κράτους. 

Σε συνθήκες όπου οι εθνικοί πόροι ελέγχονται από μια στενή ομάδα ανθρώπων και από υπερεθνικές πολιτικές όπως της Ευρωπαϊκής Ένωσης τότε το ζήτημα της αναδημιουργίας ενός εθνικού λαϊκού κράτους γίνεται μονόδρομος για την σωτηρία του Ελληνικού Έθνους. 

Η οικονομική ανεξαρτησία μας ξεκινά με την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής του πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παράλληλα με την τουριστική ανάπτυξη. Προκειμένου μια χώρα να έχει τον πλήρη έλεγχο των πόρων της και να καλύψει τις ανάγκες της, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί μια ισχυρή και ποικιλόμορφη βιομηχανία που να μπορεί να ανταγωνιστεί διεθνώς.  Αυτή η στρατηγική βασίζεται στην υποστήριξη των εγχώριων κατασκευαστών, στην ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών και στην επένδυση στην επιστημονική έρευνα. 

Ένα σημαντικό στοιχείο οικονομικής ανεξαρτησίας είναι η υποκατάσταση των εισαγωγών.  Η Ελλάδα πρέπει να προσπαθήσει να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές σε βασικούς τομείς. Η δημιουργία συνθηκών για την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής όχι μόνο θα προσφέρει στη χώρα τα απαραίτητα αγαθά και υπηρεσίες, αλλά θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα αυξήσει τα εισοδήματα και θα ενισχύσει την εθνική οικονομία.  Ένα ακόμα σημαντικό βήμα προς την οικονομική ανεξαρτησία είναι η μείωση της εξάρτησης από εξωτερικούς δανειστές, προμηθευτές και αγορές. Δυστυχώς η Πατρίδα μας έχει γίνει εξαρτημένη από ξένες επενδύσεις και τεχνολογία, δημιουργώντας τρωτά σημεία για την εθνική οικονομία. 

Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί η οικονομική κυριαρχία της χώρας.  Αυτό περιλαμβάνει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου εθνικού τραπεζικού συστήματος και την ανάπτυξη μηχανισμών για την τόνωση των εγχώριων επενδύσεων.  Το κράτος πρέπει να στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις διασφαλίζοντας την πρόσβασή τους σε χρηματοοικονομικούς πόρους και την προστασία τους από τις εξωτερικές πιέσεις.

Ο αγώνας κατά της ολιγαρχίας του πλούτου είναι κεντρικό στοιχείο στην οικοδόμηση ενός εθνικού λαϊκού κράτους.  Οι ολιγάρχες που ελέγχουν σημαντικό μέρος της οικονομίας, χρησιμοποιούν την επιρροή τους για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των συμφερόντων ολόκληρου του ελληνικού λαού.  Αυτή η συγκέντρωση εξουσίας υπονομεύει τους θεσμούς, δημιουργεί κοινωνική ανισότητα και εμποδίζει την ανάπτυξη της χώρας.Είναι απαραίτητο να ληφθούν αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της επιρροής των ολιγαρχικών φατριών, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής της προοδευτικής φορολογίας και της εθνικοποίησης στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Το κράτος επίσης πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο βασικών τομέων της οικονομίας, διασφαλίζοντας ότι λειτουργούν προς όφελος ολόκληρου του λαού και όχι προς το συμφέρον μιας στενής ομάδας ατόμων.  Αυτό απαιτεί πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα, αλλά τέτοια μέτρα είναι ζωτικής σημασίας για την οικοδόμηση ενός δίκαιου και ισχυρού κράτους. 

Μόνο ένα ισχυρό και ανεξάρτητο κράτος μπορεί να προστατεύσει τα συμφέροντά του στη διεθνή σκηνή, να εξασφαλίσει εσωτερική σταθερότητα και να δημιουργήσει συνθήκες μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. 

Και ίσως τότε απελευθερωθούμε οριστικά από τις ακαθαρσίες της Ευρώπης που έλεγε και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης...

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 23 Μαρτίου 2025

Τα καλύτερα "αυτογκόλ " του Γεραπετρίτη-Μητσοτάκη!Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

 

 

Τα καλύτερα "αυτογκόλ" Γεραπετρίτη-Μητσοτάκη!

Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από τις λανθασμένες στρατηγικές επιλογές του διδύμου Γεραπετρίτη - Μητσοτάκη, που μοιραία έχουν οδηγήσει σε τραγικά "αυτογκόλ"!

Η αποτυχία της Νέας Δημοκρατίας να διατηρήσει ισορροπίες σε έναν ταραγμένο παγκόσμιο χάρτη έχει ως συνέπεια μια σειρά από αρνητικές συνέπειες για τη χώρα μας. Η υποστήριξη συγκεκριμένων δυνάμεων, η αποξένωση από ισχυρές χώρες και η αδυναμία συμμετοχής σε κρίσιμες συνομιλίες, έχουν αφήσει την Ελλάδα έκθετη και περιθωριοποιημένη.

Σχέσεις Ελλάδας -ΗΠΑ:  Η λάθος επιλογή στρατοπέδου.Το πρώτο αυτογκόλ!

Η στήριξη της Ελλάδας προς το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ ήταν φανερή. 

Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να ταχθεί με την πλευρά της Καμάλα Χάρις και του Τζο Μπάιντεν, αγνοώντας εντελώς τη σημασία της διατήρησης καλών σχέσεων με τον Ντόναλντ Τραμπ. Η επιλογή αυτή οδήγησε στην απαξίωση της Ελλάδας από τον Τραμπ, έναν άνθρωπο που, παρά την αντισυμβατική του προσέγγιση, διατηρούσε έναν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Αντί η Ελλάδα να διατηρήσει μια ουδέτερη στάση, όπως απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις, έσπευσε να ευθυγραμμιστεί με τους Δημοκρατικούς, με αποτέλεσμα να πληρώσει το τίμημα της απομάκρυνσης από τον πρώην πρόεδρο.

Σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας: Η αποξένωση από μια παραδοσιακή σύμμαχο και το δεύτερο αυτογκόλ!

Η επιλογή της Ελλάδας να υποστηρίξει ανοιχτά την Ουκρανία στην τρέχουσα σύγκρουση με τη Ρωσία ήταν μια ακόμη λανθασμένη στρατηγική κίνηση. Η Ελλάδα, χωρίς να λάβει υπόψη τις μακροχρόνιες σχέσεις της με τη Ρωσία, αποφάσισε να «κουνήσει το δάχτυλο» στη Μόσχα, κλείνοντας τις πόρτες για κάθε μελλοντική συνεργασία. Η απόφαση αυτή, πέρα από τη ζημιά που προκάλεσε στις σχέσεις με τη Ρωσία, εξυπηρέτησε τα συμφέροντα λίγων, πιθανότατα επιχειρηματιών και εξωτερικών παραγόντων που ωφελούνται από την αποξένωση της Ρωσίας. Τη στιγμή που άλλες ευρωπαϊκές χώρες διατηρούν δίαυλους επικοινωνίας με τη Μόσχα, η Ελλάδα επέλεξε την πλήρη ρήξη, με καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία και την ενεργειακή της ασφάλεια.

Σχέσεις Ελλάδας με τη Συρία: Ένα ακόμη αυτογκόλ με τραγικές συνέπειες!

Στην περίπτωση της Συρίας, η ελληνική κυβέρνηση έκανε ένα ακόμη σοβαρό στρατηγικό λάθος. Χαιρέτησε τη δράση των τζιχαντιστών, οι οποίοι αυτή τη στιγμή σφάζουν χριστιανούς στη χώρα, αγνοώντας εντελώς τις ηθικές και πολιτικές επιπτώσεις αυτής της κίνησης. Αντί η Ελλάδα να σταθεί στο πλευρό των χριστιανικών πληθυσμών και να καταδικάσει τις ακρότητες, ευθυγραμμίστηκε με τις δυνάμεις που επιδίδονται σε βία και θάνατο. Αυτό το λάθος όχι μόνο αποδυναμώνει τη θέση της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή, αλλά φέρνει τη χώρα μας σε αντίθεση με τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει.

Η Ελλάδα περιθωριοποιημένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η θέση της Ελλάδας συνεχώς υποβαθμίζεται. Δεν μας κάλεσαν ποτέ για να συμμετάσχουμε σε κρίσιμες συζητήσεις που αφορούν τη γεωστρατηγική, γεωπολιτική και ενεργειακή κατάσταση σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τη στιγμή που άλλες χώρες είχαν τη δυνατότητα να επηρεάσουν αποφάσεις και στρατηγικές, η Ελλάδα παρέμεινε θεατής. Η έλλειψη δυναμικής παρουσίας στις συνομιλίες αυτές δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα μιας εξωτερικής πολιτικής χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό στις διεθνείς εξελίξεις.

Η Τουρκία ως σταθερός αντίπαλος της Ελλάδας.

Σε όλα αυτά, η Τουρκία συνεχίζει να αποτελεί σταθερό αντίπαλο της Ελλάδας. Εκμεταλλευόμενη τις διεθνείς εξελίξεις και τις αδυναμίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η Άγκυρα προωθεί τα συμφέροντά της εντός και εκτός της Ε.Ε. 

Η επιθετική στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν αντιμετωπίζεται με την απαραίτητη σοβαρότητα από την ελληνική κυβέρνηση. 

Η Ελλάδα βρίσκεται εκτεθειμένη, χωρίς συμμάχους που θα τη στηρίξουν σε περίπτωση κλιμάκωσης της έντασης.

Τώρα αναμένουμε να δούμε τι στάση θα κρατήσει η Ελλάδα με το Rearm Europe και σε τι οικονομική κατάσταση θα μας οδηγήσει αυτό το νέο πρόγραμμα εξοπλισμών. Στην περίπτωση της ενίσχυσης της ευρωπαϊκής άμυνας με το πρόγραμμα Rearm Europe, όπου οι χώρες της Ε.Ε. καλούνται να αυξήσουν κατά 1,5% τις αμυντικές τους δαπάνες, η Ελλάδα αναμένεται να δανειστεί μεγάλα ποσά για τη χρηματοδότηση της πολεμικής της βιομηχανίας. Παρά τα υψηλά κόστη, οι κυρίως κερδισμένοι θα είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως ο Μυτιληναίος, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας και της πολεμικής βιομηχανίας.

Άραγε τα δάνεια αυτά θα οδηγήσουν σε αγορές οπλισμου ή θα είναι μόνο προς όφελος των επιχειρήσεων όπου θα στραφούν στο εξωτερικό για την πώληση της παραγωγής τους? Αναμένουμε ...

Συνολικά, η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Αντί να προωθεί τα εθνικά συμφέροντα, εξυπηρετεί ξένα και επιχειρηματικά συμφέροντα, αφήνοντας τη χώρα ευάλωτη σε πιέσεις και απειλές. Είναι επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να επανεξετάσει τις στρατηγικές της επιλογές και να διαμορφώσει μια ανεξάρτητη και δυναμική εξωτερική πολιτική που θα προστατεύει τα συμφέροντά της. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

Δήμου Μαρία από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ

Δελτίο Τύπου 13/3/25

 

Θέμα: Θέσπιση Νόμων για την Προστασία της Πίστης και καταδίκη Προσβολών στα Ιερά Σύμβολα

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία και τον βαθύ προβληματισμό μας για τον συνεχιζόμενο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης  μέσω της διαστρέβλωσης της τέχνης και της εξευτελιστικής απεικόνισης των Αγίων μας. Η προσβολή των θρησκευτικών μας συμβόλων δεν μπορεί να δικαιολογείται ως καλλιτεχνική έκφραση, αλλά αποτελεί σαφή βλασφημία, η οποία θα πρέπει να τιμωρείται.

Η αδειοδότηση μιας τέτοιας έκθεσης είναι αδιανόητη και καταδικαστέα. Αντί να γίνεται προσπάθεια να προωθηθεί η αληθινή τέχνη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την απροκάλυπτη προσβολή της πίστης μας. 

Θα πρέπει λοιπόν, οι αρμόδιοι να κατανοήσουν τι πραγματικά σημαίνει τέχνη και ποια είναι τα όριά της. Διαφορετικά, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί αν θα ήταν αποδεκτό να χρησιμοποιηθούν φωτογραφίες από προσωπικές στιγμές των οικογενειών αυτών των αρμοδίων, εκθέτοντάς τες σε δημόσια πινακοθήκη. Κάτι τέτοιο, βέβαια, θα ήταν το ίδιο προσβλητικό και ανήθικο.

Το Ελληνικό Έθνος, η πλειοψηφία του οποίου αποτελείται από Χριστιανούς Ορθόδοξους πολίτες, απαιτεί την προστασία της πίστης του. Αυτή δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης ούτε να θυμάται κανείς την πίστη μας μόνο προεκλογικά ή σε κοσμικές εκδηλώσεις. Η βλασφημία προς τα Ιερά μας είναι αδιανόητη και οφείλει να τιμωρείται αυστηρά, όπως αρμόζει σε μια χώρα που σέβεται τις θρησκευτικές της παραδόσεις.

Το θέμα που θα έπρεπε να συζητείται στη Βουλή αφορά την επαναφορά των νόμων για την προστασία των Ιερών και την τιμωρία όσων προβαίνουν σε βεβηλώσεις και βλασφημίες. 

Τέλος, όταν κάποιος αντιδρά με έναν συμβολικό τρόπο, εκφράζοντας την αγανάκτησή του για θέματα που πλήττουν όλους μας, δεν μπορεί να διώκεται από ένα υποτιθέμενο κράτος δικαίου. Ιδιαίτερα, όταν αυτό το κράτος παραβλέπει ή αδιαφορεί για τις φρικαλεότητες, όπως οι σφαγές χριστιανών στη Συρία. 

Το γεγονός ότι η πλέον διωκόμενη θρησκεία σήμερα είναι οι Χριστιανοί καθιστά την κατάσταση ακόμη πιο προκλητική. Η κυβέρνηση αυτή δείχνει πλήρη αδιαφορία για την προστασία μιας θρησκείας που βιώνει τις μεγαλύτερες διώξεις παγκοσμίως, επιτρέποντας την ευτελιστική βλασφημία εναντίον της.

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος  

Μεταξύ σφύρας και άκμονος. Άρθρο στην Ελεύθερη Ώρα.

 

Μεταξύ σφύρας και άκμονος.

Η δεινή θέση των εργαζομένων σήμερα χαρακτηρίζεται από μια δύσκολη ισορροπία μεταξύ της ολιγαρχίας των καπιταλιστών και της αυθαιρεσίας των κομματικών συνδικαλιστών. Οι εργαζόμενοι, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σύστημα που επιτρέπει τη συσσώρευση πλούτου και εξουσίας στα χέρια λίγων, ενώ παράλληλα καταλήγει να υπονομεύει τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.

Οι καπιταλιστές, ως η κυρίαρχη τάξη στην οικονομία, ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και διαμορφώνουν τις οικονομικές και πολιτικές κατευθύνσεις σε συνεργασία με το κράτος. Αυτή η τάξη διαχειρίζεται την εργασία ως ένα μέσο για την αύξηση των κερδών, εις βάρος των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Η εντατικοποίηση της εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί, οι ασταθείς συνθήκες εργασίας και η υποβάθμιση της κοινωνικής πρόνοιας είναι κοινές πρακτικές που έχουν καταστήσει την εργασία ένα πεδίο εκμετάλλευσης.

Στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, οι καπιταλιστές συνεργάζονται με το κράτος για την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, την αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. 

Από την άλλη πλευρά, η αυθαιρεσία των κομματικών συνδικαλιστών έχει επιδεινώσει την κατάσταση. 

Κρυμμένοι πίσω από την ψευτοκουλτούρα του ανθρωπισμού  (ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΜΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιποί προδότες του Έλληνα εργαζομένου) το μόνο που ξέρει να κάνει καλά η αριστερά, είναι να καπηλεύεται τις αγωνίες των εργαζομένων και να προδίδει τους αγώνες για καλυτέρευση των εργασιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων υποστηρίζοντας την παράνομη μετανάστευση, άρα τα φτηνά εργατικά χέρια!

Αν λοιπόν οι επαγγελματίες «αριστεροί» εφάρμοζαν αυτά που έλεγε ο αγαπημένος τους Μαρξ και όχι απλά για να το παίζουνε διανοούμενοι αγωνιστές τότε θα γνώριζαν ότι σύμφωνα με το ίνδαλμά τους, ο αλλοδαπός εργάτης ανταγωνίζεται τον γηγενή εργάτη και σιγά σιγά ρίχνει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι δηλαδή το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου!

Επίσης, η μετανάστευση 

διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες. Ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών, κατά τον Μαρξ πάντα, είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των γηγενών εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.

Επίσης η μετανάστευση, (κατά τον Μαρξ) χρησιμοποιείται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός που συνάμα με τον εργατικό υπερπληθυσμό  που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου!

Η σύγχρονη συνδικαλιστική ηγεσία, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βάσης που εκπροσωπεί. Αντίθετα, δρα υπέρ των κομματικών και προσωπικών της συμφερόντων, χρησιμοποιώντας την εξουσία που κατέχει για να εξασφαλίσει πρόσβαση σε προνόμια ή πολιτικά αξιώματα. Η ταύτιση των συνδικαλιστών με τα αριστερά κόμματα και η εξάρτηση από κομματικούς μηχανισμούς έχει ως αποτέλεσμα να υπονομεύεται η ανεξαρτησία τους και να απομακρύνονται από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Σε αυτό το περιβάλλον, οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται ανάμεσα στο σφυρί και στο αμόνι, οπού βιώνουν μια ανυπόφορη πραγματικότητα. Η ανασφάλεια, η οικονομική πίεση και η αίσθηση αποξένωσης οδηγούν στην  κοινωνική απογοήτευση, ενώ η αποτυχία των πολιτικών θεσμών να προασπίσουν τα δικαιώματά τους ενισχύει αυτή την απογοήτευση.

Αν δεν υπάρξουν βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, οι Ελληνες εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να υφίστανται τις συνέπειες αυτής της καταπίεσης.

Είναι κάτι περισσότερο λοιπόν από ανάγκη ανάμεσα στις δύο αυτές οδούς να προβάλλουμε την δική μας τρίτη οδό που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο και που θα οδηγήσει στην ευημερία του Λαού μας!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 9 Μαρτίου 2025

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος.

Η Φυλετική αλυσίδα ως υπέρτατη αξία του Έθνους!

 

Η Φυλετική αλυσίδα ως η υπέρτατη αξία του Έθνους. 

Στον σύγχρονο κόσμο της αναθεώρησης και ειδικότερα της απαξίωσης των πατροπαράδοτων και θεμελιωδών Αξιών κάθε έθνους και φυλής, υπέρτατη πρόκληση κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου θα πρέπει να είναι το πως θα διασώσει την μοναδικότητα του Έθνους του.

Και θεωρώ την διάσωση του δικού μας Έθνους ως υπέρτατο σκοπό και τρόπο ζωής γιατί η μοναδικότητα του και η αξία του είναι γραμμένη με χρυσά γράμματα στις δέλτους της παγκόσμιας ιστορίας!

Είναι ένας σκοπός τόσο υψηλός που και μόνο στη σκέψη του σου προκαλεί δέος!

"Οι αρχαίοι Έλληνες έχουν αποδειχθεί αθάνατοι διδάσκαλοι της ανθρωπότητας " έλεγε ο Φ.Νίτσε. 

Γιατί εμείς οι Έλληνες διαχρονικά έχουμε διαπρέψει τόσο στο Πνεύμα όσο και στον Πόλεμο. Εκ φύσεως πνεύματα ανήσυχα, ανυπότακτα είμαστε πρόθυμοι πεθάνουμε για το πιστεύω μας. 

Γιατί πρώτα εμείς Έλληνες δώσαμε στην ανθρωπότητα εκτός από το ευ ζειν και το ευ θνήσκειν (ευ θνήσκειν εννοώ τον θάνατο με αρετή και όχι την ευθανασία)!

Όμως και μεταφυσικά εάν κάποιος δει τον αγώνα για την διάσωση της φυλετικής συνέχειας του Έθνους μας -και άσχετα με τα θρησκευτικά του πιστεύω,τότε αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός ο αγώνας, αν δεν κάνω λάθος, είναι αγώνας ενάντια σε κάθε παραφύσιν που προσπαθούν να μας επιβάλουν. 

Συμπερασματικά όλοι οι θεσμοί, οργανισμοί, κράτος κτλ έχουν νόημα ύπαρξης όταν εξυπηρετούν κατά προτεραιότητα την αδιάσπαστη αλυσίδα Αίματος που συνδέει τους προγόνους μας με εμάς και τους απογόνους μας.

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος

7 Μαρτίου ημέρα υπερηφάνιας!

 

Η 7η Μαρτίου αποτελεί ημέρα υπερηφάνειας και εθνικής μνήμης για την Ελλάδα, καθώς σηματοδοτεί την ένωση των Δωδεκανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα το 1948.

Ακολουθώντας μια μακρά πορεία αγώνων για την ελευθερία, οι Δωδεκανήσιοι πέτυχαν το όνειρό τους για ένταξη στον εθνικό κορμό της Ελλάδας μετά από αιώνες ξένης κυριαρχίας.

Από την οθωμανική κυριαρχία και την ιταλική κατοχή, έως την αναγνώριση της ελληνικής κυριαρχίας μέσω της Συνθήκης των Παρισίων το 1947, η πορεία των Δωδεκανήσων χαρακτηρίζεται από τον διαρκή αγώνα για ένωση.

Το 1955 τα δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

 

Η 7η Μαρτίου τιμάται κάθε χρόνο με λαμπρές εκδηλώσεις σε όλα τα Δωδεκάνησα, με καταθέσεις στεφάνων, σχολικές και στρατιωτικές παρελάσεις. 

Είναι μια σπουδαία μέρα όχι μόνο για τα Δωδεκάνησα αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς τιμώνται οι αγώνες και οι θυσίες των προγόνων μας.

Όπως κάθε σπιθαμή ελληνικής γης έτσι και τα Δωδεκάνησα, δεν θα πρέπει να τα γνωρίζουμε μόνο ως τουριστικούς προορισμο, αλλά και για την ένδοξη ιστορία τους.  

Ερχόμενοι στο σήμερα, 

Οι δωδεκανήσιοι έχουν μάθει από τα γεννοφάσκια τους, να μην εφησυχάζονται γιατί μεγαλώνουν με τις απειλές των Τούρκων.

Τα Δωδεκάνησα αποτελούν το ανατολικότερο σύνορο της Ελλάδας και είναι καθοριστικά για την εθνική μας κυριαρχία και την γεωστρατηγική μας θέση στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι νησιώτες ακρίτες, με δεδομένη τη στάση των γειτόνων μας, είναι εκείνοι που φυλάνε Θερμοπύλες, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια της χώρας.

Δυστυχώς τα προβλήματα συνεχίζονται και οι Δωδεκανήσιοι αντιμετωπίζουν 2 μεγάλα προβλήματα.  

1. Την απειλή της Τουρκίας όπου έχει υιοθετήσει μια διαρκώς επιθετική στάση απέναντι στην Ελλάδα, διεκδικώντας εδάφη και κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο.

Με συχνές παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου, καθώς και προκλητικές δηλώσεις, προσπαθεί να αμφισβητήσει τα δικαιώματά μας στην περιοχή. Επίσης, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, είναι στην πρώτη γραμμή αυτής της αντιπαράθεσης,ς και οι κάτοικοί τους ζουν υπό την αίσθηση της συνεχούς απειλής.

2.Το μεταναστευτικό όπου τα τελευταία χρόνια, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου έχουν γίνει κύριες πύλες εισόδου μεταναστών από μουσουλμανικές χώρες. Η Τουρκία, πολλές φορές, χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως μέσο πίεσης προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Σαφώς πολλοί από αυτούς τους μετανάστες είναι πιθανό να έχουν φιλοτουρκικές θέσεις, κάτι που μπορεί να επιφέρει επιπλέον προκλήσεις για την  ασφάλεια των περιοχών αυτών. 

Αυτοί οι δύο κίνδυνοι, η επιθετική πολιτική της Τουρκίας και το μεταναστευτικό, καθιστούν τα Δωδεκάνησα σήμερα, όπως και τότε, ζωτική περιοχή για την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία της Ελλάδας.

Χρόνια πολλά για την 7η Μαρτίου! 

Τιμούμε την ένδοξη ιστορία των Δωδεκανήσων και τους αγώνες των προγόνων μας για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα. 

Ας είναι αυτή η ημέρα υπενθύμιση της εθνικής μας ενότητας και του χρέους μας να προστατεύουμε την πατρίδα μας.

Ο ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ εύχεται δύναμη και υπερηφάνεια σε όλους τους ακρίτες των Δωδεκανήσων που συνεχίζουν να φυλάνε Θερμοπύλες!

Το Αιγαίο είναι Ελλάδα!

Μαρία Κανταρζή Δωδεκανήσια ακριτικοπούλα από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ.

Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

 

Πολίτες σε ελεγχόμενη αδυναμία. Προκλήσεις και λύσεις για ένα ισχυρό Έθνος. 

Η μάστιγα των ναρκωτικών ουσιών και γενικότερα των εξαρτήσεων αποτελεί σοβαρό εθνικό,κοινωνικό και υγειονομικό πρόβλημα.

Οι εξαρτήσεις - εθισμός, είτε πρόκειται για ναρκωτικές ουσίες είτε για τυχερά παιχνίδια κλπ, δημιουργούν πολύ σοβαρά προβλήματα σε προσωπικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. 

Φέρουν επιβάρυνση στην υγεία (σωματικά και ψυχολογικά) και  

οδηγούν το άτομο σε απομόνωση από την οικογένεια και την κοινωνία.

Επιπλέον οι εξαρτήσεις κυρίως των ναρκωτικών ουσιών συχνά συνδέονται με εγκληματική δραστηριότητα και ψυχικές διαταραχές. 

Η κατάληξη αυτών των ανθρώπων πολύ συχνά είναι σε φυλακές, ιδρύματα, ψυχιατρεία ακόμη και στον θάνατο.

Σε εθνικό επίπεδο οι εξαρτήσεις πλήττουν την βιωσιμότητα του έθνους.

Εκτός από το ατομικό και οικογενειακό τομέα,επηρεάζεται και το κράτος σε οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο όπως για παράδειγμα:

1) Οι εξαρτημένοι χάνουν την παραγωγικότητά τους, γεγονός που μειώνει τη συμβολή τους στην οικονομία. 

2) Οι εξαρτήσεις δημιουργούν μία κοινωνική αποσύνθεση, οδηγώντας σε αύξηση της εγκληματικότητας, της φτώχειας και της περιθωριοποίησης. 

3) Η απώλεια των βασικών αξιών, όπως η αίσθηση καθήκοντος προς την πατρίδα και η προσωπική ευθύνη, μειώνουν την ικανότητα ενός λαού να αντιμετωπίσει κρίσεις που επιδιώκουν την ευημερία και την πρόοδο του Έθνους.

Χάνονται οι στόχοι και οι υπέρτατες αξίες και για αυτό η αντιμετώπιση των εξαρτήσεων είναι κρίσιμη για την διασφάλιση ενός ισχυρού και υγιούς έθνους. 

Η προσέγγιση θα πρέπει να είναι πολυδιάστατη και να περιλαμβάνει πρόληψη, θεραπεία και κοινωνική επανένταξη με:

1 Πρόληψη μέσω εκπαίδευσης :

- Με την εκπαίδευση των εφήβων για τους κινδύνους των εξαρτήσεων  

- Με  καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού ως προς τις συνέπειες των εθισμών και την προώθηση υγιεινών τρόπων ζωής.

2. Προσβάσιμη και ολοκληρωμένη θεραπεία. 

- Με δημιουργία και ενίσχυση δομών απεξάρτησης (άνευ υποκατάστατων πχ μεθαδόνης) και ψυχολογικής υποστήριξης με ψυχολογική καθοδήγηση και στην οικογένεια του εθισμένου , ώστε να έχουν την ευκαιρία να λάβουν ή να δώσουν την κατάλληλη φροντίδα  

-  Με εξειδικευμένη ψυχιατρική αλλά και σωματική θεραπεία όπου απαιτείται πραγματικά.

3. Επανένταξη στην κοινωνία:

- Με προγράμματα επανεκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και εργασιακής στήριξης ώστε η πολιτεία να μπορεί να προσφέρει τα εργαλεία για μια νέα παραγωγική αρχή. 

- Με κοινωνική αποδοχή - στήριξη.

Μια κοινωνία που προάγει την υποστήριξη για όσους προσπαθούν να απεξαρτηθούν δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον για την επιτυχή επανένταξη. 

4. Νομική υποστήριξη και πολιτική παρέμβαση με:

- Αυστηρότερη νομοθεσία κατά της διακίνησης ναρκωτικών.

Η πάταξη των διακινητών και της παράνομης εμπορίας ουσιών μέσω αυστηρότερων νόμων.

- Με πολιτικές για την προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας.

Η πολιτεία πρέπει να επενδύει στην δημόσια υγεία, χρηματοδοτώντας προγράμματα και δομές απεξάρτησης, πρόληψης και κοινωνικής στήριξης.

-Με αντιμετώπιση του θλιβερού φαινόμενου όπου πολίτες που βρίσκονται σε θέση λήψης αποφάσεων στο κρατικό μηχανισμό να είναι χρήστες ουσιών. 

Το ζήτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς πλήττει την εμπιστοσύνη του λαού. 

Η ευθύνη των κρατικών λειτουργών είναι να υπηρετούν το κοινό συμφέρον και να είναι  παράδειγμα ηθικής.

Όταν υπάρχουν αποδείξεις ή ισχυρές ενδείξεις ότι κάποιος σε θέση εξουσίας έχει κάνει χρήση παράνομων ουσιών θα πρέπει να ξεκινά άμεσα 

α) Δικαστική παρέμβαση όπου η δικαιοσύνη θα πρέπει να λειτουργεί ανεξάρτητα για να διασφαλίσει ότι τηρούνται οι νόμοι χωρίς εξαιρέσεις. 

β) Πειθαρχικές διαδικασίες, όπου οι υπάλληλοι ή οι αξιωματούχοι που εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις θα πρέπει να υποβληθούν σε πειθαρχικό έλεγχο από αρμόδια όργανα.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποπομπή από την θέση τους ή σε άλλες πειθαρχικές κυρώσεις, ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης.

γ) Υποστήριξη για απεξάρτηση χωρίς να αναιρεί τις νομικές συνέπειες ή την ανάγκη για διαφάνεια και 

δ) Με νομοθετικές μεταρρυθμίσεις όπου η ύπαρξη ξεκάθαρων και αυστηρών νομοθετικών διατάξεων θα απαιτούν την διαφάνεια και τη λογοδοσία όσων βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας.

Η συνεργασία ανάμεσα σε κράτος, εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας και κοινωνικές οργανώσεις είναι επιτακτική ανάγκη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. 

Ένα Έθνος απαλλαγμένο από εξαρτήσεις μπορεί να γίνει πιο δυνατό, υγιές και ενωμένο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση (βλ. στο σήμερα ), το κράτος εξυπηρετείται με την διατήρηση των πολιτών σε ελεγχόμενη αδυναμία .

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 2 Μαρτίου 2025.

Μαρία Δήμου από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ

Ανακοίνωση κατά του κρατικού πογκρομ στα εθνικιστικά ιστολόγια.

 

Ακόμα μια κίνηση φίμωσης και λογοκρισίας από το καθεστώς της "ολιγαρχικής δημοκρατίας" που καυχιέται για την ελευθερία του,  που "δεν έχει αδιέξοδα", αλλά στην πραγματικότητα είναι το πιο στυγνό καθεστώς εκφοβισμού που έχει υπάρξει. Ένα καθεστώς που όταν το αμφισβητείς, σε σβήνει, σε καταπιέζει και σε εξαλείφει -και όχι μόνο από την ψηφιακή πραγματικότητα, γιατί φοβάται την αλήθεια που λέγεται με θάρρος και συνείδηση.Όταν απειλείται, το δημοκρατικό καθεστώς της ολιγαρχίας, το πρώτο πράγμα που εγκαταλείπει είναι την ίδια την δημοκρατία που ευαγγελίζεται.

Αυτά τα ιστολόγια —ο "Μαύρος Κρίνος", η "Εθνική Αναγέννηση", η "Ελληνική Σοσιαλιστική Αντίσταση", οι "Ανένταχτοι Μακεδόνες Εθνικιστές", και ο "Λαϊκός Παρατηρητής"— εξαφανίστηκαν μέσα σε τρεις μέρες. Ένας ψηφιακός καθαρισμός που μας θυμίζει τη βία του καθεστώτος που κυβερνά. 

Γιατί όταν βλέπει το καθεστώς ότι η αλήθεια του Λαού γίνεται αντίσταση μαζική, τότε πρέπει να δείξειτο πιο βάρβαρο πρόσωποτου. Κάποιος πάτησε το κουμπί και τα φίμωσε όλα, επειδή η δύναμη του λόγου μας τους τρομάζει τόσο πολύ, ώστε να προχωρούν σε τέτοιες απεγνωσμένες κινήσεις.

Αλλά αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν: Δεν τους φοβόμαστε. Και δεν τους φοβηθήκαμε ποτέ! Ξέρουμε ποιοι είναι οι εχθροί μας και ποιους πολεμάμε: Όλους εκείνους που θέλουν να σβήσουν την ιστορία μας, να σκιάσουν την αλήθεια μας, να εκμεταλλεύονται τον Λαό μας. Αυτοί που αν μπορούσαν, θα μας έσβηναν από προσώπου γης, όπως έκαναν με τόσους μάρτυρες της Ιδέας μας στο παρελθόν. Και όμως, αν είναι κάτι που πρέπει να μάθουν είναι ότι τα λόγια μας, οι πράξεις μας, οι σκέψεις μας δεν εξαλείφονται τόσο εύκολα.

Όσο κι αν το σύστημα προσπαθεί να μας σβήσει, όσο κι αν το καθεστώς ενοχλείται από τον γραπτό μας λόγο και την φυσική μας δράση, το μόνο που καταφέρνει είναι να μας κάνει πιο δυνατούς, πιο αποφασισμένους. Γιατί ξέρουμε πώς να επιβιώνουμε μέσα στην αδικία. Ξέρουμε πώς να γινόμαστε πιο δυνατοί σε κάθε επίθεση, σε κάθε δυσκολία. Γιατί δεν είμαστε απλώς σκεπτικιστές ή διαμαρτυρόμενοι. Είμαστε οι φορείς της αλήθειας, οι σπόροι της ιδεολογικής επανάστασης, που είναι αρχέγονη και σύγχρονη συνάμα και που δεν μπορεί να θαφτεί, που δεν μπορεί να σιωπηθεί.

Συναγωνιστές, ο Ιερός Λόχος, μέσα από αυτό το βήμα (όσο ακόμα το έχει), δηλώνει την αμέριστη συμπαράσταση του. Ας είναι αυτή η αφορμή να φέρει μια ακόμα πιο οργανωμένη και συντονισμένη αντεπίθεση. Ο εχθρός δεν μας λυπάται, ούτε μας συγχωρεί. Εμείς γιατί να το κάνουμε; Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ας δείξουμε ότι όσο κι αν προσπαθούν να μας σβήσουν, η Φωτιά μας είναι αδύνατο να σβήσει.

Η ώρα για δράση είναι τώρα. Ο Λαός μας δεν περιμένει και  ούτε και εμείς δεν θα αφήσουμε τον αγώνα να σβήσει.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς 

ΕΠΚ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ 

Συναγωνιστής Μάντακας. Αθάνατος!

 

Σάββατο βραδάκι της 1 Μαρτίου 2025 και τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Η πόλη άδεια σχεδόν. Τυπικά και ο πρώτος μήνας της άνοιξης.

Συγχαρητήρια στην μάχιμη περιφρούρηση!

Δεκάδες όμως νέοι Εθνικιστές συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τον Συναγωνιστή Μίκη Μάντακα που "έφυγε" πριν 50 χρόνια λίγο πριν έρθει η άνοιξη...

(Δείτε το βίντεο και στο Χ ή στο You tube)

Ο κ.Βασίλης Γεωργαντής στην ομιλία 

για τον βίο του Μίκη Μάντακα. 

Η ιστορία του Μίκη Μάντακα:

Ο Μιχάλης Μάντακας ήταν Έλληνας εθνικιστής, φοιτητής της Ιατρικής στο Μιλάνο της Ιταλίας, «Μάρτυρας της Ευρώπης» όπως χαρακτηρίζεται από τους Ιταλούς εθνικιστές και μέλος του «Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας & Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης» και του «F.U.A.N.», «Fronte Universitario di Anzione Nazionale»- δηλαδή Πανεπιστημιακό Μέτωπο Εθνικιστικής Δράσης», της σπουδάζουσας νεολαίας του «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος».

Γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1952 στο σημερινό Δήμο Παπάγου Αττικής και πέθανε στις 18:49 της Παρασκευής 28 Φεβρουαρίου 1975 στη Ρώμη, στο χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου «Σαν Καμίλο».
Είχε προηγηθεί δολοφονική επίθεση σε βάρος του στη διάρκεια της οποίας βλήθηκε με όπλο στο κεφάλι, από οπαδούς της Ιταλικής Αριστεράς.
Η μεταφορά της σορού του Μίκη στην Ελλάδα έγινε στις 5 Μαρτίου 1975 και την ίδια ημέρα τελέστηκε και η κηδεία του στο Γ' Νεκροταφείο Αθηνών όπου τάφηκε, στον τάφο της οικογένειας Μάντακα.

Σπουδές

Ο Μίκης μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο εγκαταστάθηκε, το Σεπτέμβριο του 1969, στη Μπολόνια, όπου παρακολούθησε τα μαθήματα της Ιατρικής Σχολής.
Το 1972, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από την πόλη, που ήταν προπύργιο της Ιταλικής Αριστεράς, λόγω των επιθέσεων που εκδηλώνονταν σε βάρος του για πολιτικούς λόγους, μια από τις οποίες αυτή μπροστά στο Ινστιτούτο Βιολογίας, όπου τον καθήλωσε στο κρεββάτι τραυματισμένο για διάστημα 40 ημερών.
Στη συνέχεια από το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου συνέχισε τις σπουδές του και παρακολουθούσε μαθήματα στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου «La Sapienza».
Εντάχθηκε ως μέλος στον «Εθνικό Σύνδεσμο Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας & Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης»
και το Δεκέμβριο του 1974, έγινε μέλος, με αύξοντα αριθμό 17.101, στο τμήμα σπουδαστών της «F.U.A.N.», «Πανεπιστημιακό Μέτωπο Εθνικιστικής Δράσης»], της φοιτητικής οργανώσεως της Νεολαίας του «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος».
Ο Μιχάλης Μάντακας ξεχώριζε απο την πρώτη στιγμή για την ενεργή του εθνικιστικη δραση.

Η δολοφονία του.

Στην Ιταλία εκείνη την εποχή, το κλίμα που επικρατούσε ήταν πολεμικό.
Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου του 1975, ο Μίκης Μάντακας ήταν παρών στη δικαστική αίθουσα της Ρώμης όπου διεξαγόταν η δίκη των Achille Lollo, Marino Clavo και Manlio Grillo, της αριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης «Potere Operaio», οι οποίοι συνελήφθησαν στις 18 Απριλίου 1973 για την υπόθεση γνωστή ως Primavalle, όπου κάηκαν ζωντανοί ο Stefano και ο Virgilio Mattei, 23 και 8 χρονών, στις 16 Απριλίου 1973, μετά τον εμπρησμό του σπιτιού τους.
Ο πατέρας τους Mario Mattei, ήταν Γραμματέας της τοπικής του «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος», στην περιοχή.
Από το πρωί είχαν ξεσπάσει εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ Εθνικιστών και των αριστερών που είχαν συγκεντρωθεί, τα οποία εξελίχθηκαν σε οδομαχίες και συγκρούσεις, ακόμα και στην είσοδο των δικαστηρίων.
Ο Μίκης Μαντακας βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου μαζί με τον φίλο του, τον Umberto Croppi, και ο πρόεδρος είχε προειδοποιήσει το ακροατήριο ότι θα διατάξει να εκκενωθεί αν υπάρξουν αντεγκλήσεις. Αυτό έγινε σχεδόν άμεσα, όταν ο κομμουνιστής Αλβάρο Λογιάκονο, συνεπλάκη με τον εθνικιστή Luigi D’Addio.

Στις 11:30 το πρωί, ξέσπασαν επεισόδια στην πλατεία Κλόντιο, και τις γύρω περιοχές, όπως και στις συνοικίες Τριονφάλε και Ντέλε Βιτόριε, μεταξύ εθνικιστών και αριστερών, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι με λοστούς, πέτρες, τούβλα, ακόμη και πιστόλια. Η εκκένωση της δικαστικής αίθουσας οδήγησε στην υποχρεωτική αποχώρηση των Εθνικιστών που παρακολουθούσαν τη δίκη. Η εμφάνιση τους στο δρόμο έξω από το δικαστήριο προκάλεσε την επίθεση των συγκεντρωμένων αριστερών, ενώ οι οδομαχίες, άρχισαν να εστιάζονται στην πλατεία Ριζορτσιμέντο.
Την ίδια ώρα 80 αριστεριστές
μετά από τις συγκρούσεις τους με την αστυνομία, κατευθύνθηκαν στα γραφεία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος.

Επίθεση-Θανάσιμος τραυματισμός

Στις 13:15 την ώρα της επιθέσεως στα γραφεία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, βρίσκονταν εκεί περίπου 20 Εθνικιστές ενώ τους επιτέθηκαν δύο ομάδες αριστερών, που η κάθε μια αποτελούνταν από περίπου 50 άτομα. Η κεντρική είσοδος των γραφείων, δέχθηκε επίθεση με βόμβες μολότοφ και πήρε φωτιά. Ταυτόχρονα, από το πίσω μέρος της αυλής, μια ομάδα δέκα νέων Εθνικιστών, αποχώρησαν προς την πλατεία Ρισορτζιμέντο όπου τους περίμενε μια ομάδα οπλισμένων αριστερών. Μόλις εμφανίστηκαν οι εθνικιστές, κάποιοι από την ομάδα των αριστερών που είχαν στήσει παγίδα θανάτου, τους πυροβόλησαν και εκτοξεύθηκαν εναντίον τους πολλές βόμβες μολότοφ.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ρίχθηκαν εκατοντάδες σφαίρες, από τουλάχιστον πέντε διαφορετικά άτομα. Δύο από τις σφαίρες βρήκαν τον Μάντακα, η μία σφηνώθηκε εσωτερικά του δεξιού κροτάφου του και ο Μίκης κατέρρευσε μέσα σε μία θάλασσα αίματος, ενώ από την πληγή έτρεχε εγκεφαλικό υγρό. Οι νεαροι Εθνικιστές Paulo Signorelli, Stefano Sabatini και Fabio Rolli, ο οποίος τραυματίστηκε από σφαίρα περιστρόφου, μετέφεραν τον Μίκη Μάντακα στο εσωτερικό των γραφείων, τα οποία κράτησαν στην κατοχή τους, παρά τη νέες επιθέσεις που δέχθηκαν. Σύμφωνα με Ιταλικές εφημερίδες της εποχής:

«...Στην πίσω μεριά της τοπικής βρίσκεται σε κώμα πια ο Μίκης Μάντακας, στην αγκαλιά του συναγωνιστή, που δεν τον είχε αφήσει ούτε ένα λεπτό. Ξαφνικά από έξω και συγκεκριμένα από την πλευρά της εισόδου με τον διάδρομο, ακούγονται κάποιες φωνές διαφορετικές. Μια ομάδα εθνικιστών έχει φτάσει και συγκρούεται με τους αριστερούς, ενώ γίνεται πραγματικό πανδαιμόνιο. Η κατάσταση έχει μπερδευτεί, αφού κανείς δεν ξέρει πόσοι και ποιοι είναι οι αντίπαλοι. Ακούγονται και κάποιοι πυροβολισμοί μέσα στον χαμό αυτόν, ενώ οι αριστεροί αρχίζουν να εγκαταλείπουν το πεδίο της μάχης φοβούμενοι μην βρεθούν περικυκλωμένοι. Στον διάδρομο τραυματίζεται ακόμα ένας νέος, ο Φάμπιο Ρόλλι. Οι εγκλωβισμένοι ανοίγουν τα ρολά με δυσκολία χειροκίνητα, αφού δεν υπάρχει ρεύμα, και ενθαρρυμένοι από την άφιξη των δικών τους ορμούν έξω επιχειρώντας να φτάσουν τους αριστερούς από πίσω. Ένας μοτοσικλετιστής που περνά από εκεί δέχεται και αυτός μια αδέσποτη σφαίρα. Καταφτάνουν συνεχώς ομάδες αγριεμένων εθνικιστών από παντού και αφού έχουν μάθει τι έχει συμβεί, καταστρέφουν ότι βρουν μπροστά τους. Έχουν σημειωθεί πολλοί τραυματισμοί ατόμων στην οδό Οτταβιάνο, αλλά και στην πλατεία Κλόντιο κατά την άφιξη των ομάδων αυτών. Η αστυνομία στην έκθεση της κάνει λόγο για μεγάλες ζημιές σε ότι έχει σχέση με κάθε αριστερό, από γραφεία όπως αυτά του κομμουνιστικού κόμματος μέχρι αυτοκίνητα. Μάλιστα, συνεχίζει η αναφορά, μαζί με τους εξαγριωμένους φασίστες ήταν και οι βουλευτές Πίνο Ράουτι και Σάντρο Σακούτσι...».

Ο Μάντακας μεταφέρθηκε σε ένα γκαράζ, δίπλα στα γραφεία. Όση ώρα διήρκεσε η επίθεση, δεν εμφανίστηκαν αστυνομικές δυνάμεις ενώ με τη λήξη των συγκρούσεων, ένα όχημα της Πυροσβεστικής παρέλαβε το Μάντακα και τον μετέφερε σε κρίσιμη κατάσταση το νοσοκομείο «Σάντο Σπιρίτο», όπου παρά τις αλλεπάλληλες μεταγγίσεις αίματος, έπεσε σε κώμα.

Στις 14:30 μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σαν Καμίλο», όπου ο χειρουργός καθηγητής Καρπάνο, ο οποίος τον εξέτασε, διαπίστωσε ότι η κατάσταση της υγείας του ήταν εξαιρετικά κρίσιμη λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, «…Το βλήμα μπήκε στην αριστερή περιοχή του βρεγματικού οστού και διέσχισε το σύνολο του κρανίου, κάνοντας να εκραγεί ο εγκέφαλος…». Παρά την διαπίστωση της καταστάσεως οι γιατροί συνέχισαν τις μεταγγίσεις αίματος και ο καθηγητής Καρπάνο, προχώρησε στην εισαγωγή του στο χειρουργείο. Η διάρκεια της επεμβάσεως ξεπέρασε τις δύο ώρες και στις 18:30 της 28ης Φεβρουαρίου 1975, η καρδιά του Μίκη Μάντακα έπαψε να πάλλεται.

Η κηδεία

Η επιμνημόσυνη δέηση για το Μίκη Μάντακα, έγινε τη Δευτέρα 3 Μαρτίου στο ναό της Santa Chiara στην Piazza della Minerva στη Ρώμη, και την παρακολούθησαν χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι απ' αυτούς νέοι, ενώ οι οπαδοί του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, δέχθηκαν επιθέσεις την ώρα που πήγαιναν στην τελετή, με αποτέλεσμα βίαιες συγκρούσεις και συλλήψεις.
Στο τέλος της λειτουργίας, ο Giorgio Almirante, ο τότε γραμματέας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, στάθηκε στα σκαλιά του ναού και εκφώνησε μια συγκλονιστική από στήθους αποχαιρετιστήρια ομιλία.
Η σορός του Μίκη Μάντακα μεταφέρθηκε αεροπορικώς στην Ελλάδα στις 5 Μαρτίου 1975. Η κηδεία του στην Ελλάδα έγινε την ίδια μέρα, παρουσία λίγων συγγενών και οικογενειακών φίλων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βιαιότητες της αριστεράς συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες στην Ιταλία όπου στις 13 Μαρτίου ο νεολαίος Sergio Ramelli, δέχθηκε δολοφονική επίθεση και υπέκυψε μετά από 47 ημέρες πάλης με το θάνατο.

Μνήμη Μάντακα

Στις 5 Μαρτίου 1975, την ημέρα της ταφής του στην Ελλάδα, νεαροί Έλληνες εθνικιστές, έγραψαν στους τοίχους στην Αθήνα τα πρώτα συνθήματα αφιερωμένα στη μνήμη του, με κυρίαρχα τα,

«Ο Μίκης Μάντακας ΖΕΙ», «Μίκης Μάντακας, ένας δικός μας νεκρός» και «Σκοτώσατε τον άνθρωπο, όχι την ιδέα».

Το όνομα του Μάντακα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, δόθηκε σ' ένα τμήμα του «Μετώπου της Νεολαίας», στην Λεωφόρο Murillo στο Μιλάνο, στο οποίο τα μέλη γίνονταν δεκτά με ιδιαίτερα κριτήρια, καθώς ο αρμόδιος αποφάσιζε αν διαθέτουν την κατάλληλη προσωπικότητα, κι όχι με βάση τη διεύθυνση της κατοικίας τους. Η ομάδα «Κύκλος Μίκης Μάντακας» που ιδρύθηκε από τον Antonio Parisi, από την πόλη Molfetta του Bari, εξέδιδε το περιοδικό «Lotte C.M.M.» κι ένα από τα χαρακτηριστικά μηνύματα του, ήταν το «Δεν είμαστε το δηλητήριο, είμαστε το ΑΝΤΙΔΟΤΟ». Σε ολόκληρη την Ιταλία, στη Ρώμη, στη Lucca, τη Verona, τη Latina και άλλες Ιταλικές πόλεις, υπάρχουν στη μνήμη του στένσιλ, γκραφίτι και συνθήματα. Οι τοίχοι στα γραφεία των οργανώσεων «Casa Pound», «Forza Nuova», «Fiamma», «La Destra», κοσμούνται με την αφίσα του, που τη συνοδεύει η λέξη «Presente» δηλαδή «Παρών», με υμνητικές αναφορές.

Στην Piazza del Risorgimento, την «Πλατεία Μίκη Μάντακα», εκεί που ο Μάντακας
έχυσε το αίμα του, πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο, οι Ιταλοί εθνικιστές με τη συμμετοχή και Ελλήνων ομοϊδεατών τους, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο, στις 28 Φεβρουαρίου και διοργανώνουν τελετή μνήμης, σε απόλυτη σιωπή.

Ο εθνικοσοσιαλιστής γιατρός, διανοούμενος και συγγραφέας Θοδωρής Καραμπέτσος σε συνέντευξη του κι απαντώντας στο ερώτημα

«Τι συμβολίζει ή τι θα έπρεπε να συμβολίζει για τους Έλληνες εθνικιστές, η δολοφονία του Μίκη Μάντακα;» είπε: «...Η Ιστορία συντίθεται από Αξίες γιατί η ζωή δεν είναι νοητή και ουσιώδης παρά μόνο ως αξιολογική κατηγορία, όμως αυτές οι Αξίες δεν είναι δυνατόν να εισαχθούν στην δυναμική της ζωής όταν τα άτομα απλά παρακολουθούν, μπορούν μόνο να νοηθούν και να ζήσουν όταν έχουν σχέση με έναν άνθρωπο ηθικό, αγωνιστή, ιδεολογικά συνεπή. Ο Μάντακας θα μείνει για πάντα μια χρυσή σελίδα στην Ιστορία του Ευρωπαϊκού Εθνικισμού. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που να αναπαριστά συμβολικά όλα τα συμβάντα του χώρου μας της εποχής εκείνη και να έχουν νόημα, αυτός είναι ο Μάντακας! Τον τοποθετώ δίπλα στον Χοσέ Αντόνιο Ριβέρα!». Ο Σπύρος Σταθόπουλος, ο ιδρυτής και ιστορικός αρχηγός του ΕΣΕΣΙ, ανέφερε σε ομιλία του για τον Μάντακα: «...Ο Μίκης ήταν ανιψιός του Εμμανουήλ Μάντακα του στρατηγού του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που είχε επιχειρήσει πραξικόπημα το 1937 στην Κρήτη κατά του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Εκείνο που με εντυπωσίασε σε αυτόν ήταν ότι μία ημέρα που του είπα ιδιαιτέρως: «Παιδί μου πρόσεχε, εδώ που ήρθες συμβαίνουν αυτά κι’ αυτά», μου απάντησε ακριβώς αυτό: «Πρέπει να ξεπλύνω την ντροπή της οικογένειάς μου, για την θέση μου, τις αρχές μου, την πατρίδα και τους προγόνους μου, που είναι αυτοί για τους οποίους είμαστε όλοι υπερήφανοι...».

(Οι πληροφορίες συγκεντρώθηκαν κυρίως από την ιστοσελίδα Metapedia).

Το ανωτέρω κείμενο διαβάστηκε στην εκδήλωση.

Ακόμα ένα βίντεο από το Τικ Τοκ

Στην συνέχεια μίλησε ο Πρόεδρος του Κινήματος ο κ.Ανδρέας Γενιάς που εκτός των άλλων είπε:

"Δυστυχώς,σε ελάχιστους Έλληνες είναι γνωστό αυτό το όνομα: Μίκης Μάντακας

Αυτό γιατί o Μίκης Μάντακας,δολοφονήθηκε από τους υποστηρικτές της εγκληματικής αριστερής ιδεολογίας.

Έπρεπε λοιπόν,εκτός από τον θάνατο να καταδικαστεί και σε λήθη.

Στις 28 Φεβρουαρίου 1975, στην Ρώμη έπεφτε νεκρός ο Μίκης Μάντακας, δολοφονημένος από την μαρξιστική τρομοκρατία.

Το έγκλημα του ήταν ότι υπήρξε εθνικιστής και αντικομμουνιστής.

Ο Μίκης Μάντακας παρέμεινε όμως μέχρι την τελευταία του πνοή αγωνιστής, υπερήφανος, καί Έλληνας!

Κάθε χρόνο από τότε οι Ιταλοί συναγωνιστές τιμούν την μνήμη του με μία λιτή τελετή που μέσα στην απόλυτη σιγή ακούγεται σε όλη την Ρώμη:

"Συναγωνιστής Μάντακας"

"PRESENTE!"!

Η Νεολαία της Ευρώπης θα τραγουδήσει απόψε,

για κάποιον που σκοτώθηκε λίγο πριν την Ανοιξη.

Κανείς όμως δεν μπορεί να σταματήσει την Άνοιξη. Όσα άνθη και αν κόψουν ,όσα κορμιά και αν πληγώσουν κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την Άνοιξη. 

Τιμούμε λοιπόν τον θάνατο του Συναγωνιστή αγωνιζόμενοι ακούραστα για τις Ιδέες μας. 

Γιατί οι ιδέες μας προκαλούν φόβο σ’αυτήν την κοινωνία,

αλλά ακόμα περισσότερο φόβο μπορεί να προκαλέσει η ατσαλινη πίστη:

η πίστη στην Γη μας ,η πίστη στην Φυλή μας, η πίστη μας στο Αίμα μας.

Ιδέες πολύ μεγάλες για ανθρώπους μικρούς. 

Από τους λόφους της Αιώνιας Πόλης ο Μίκης αυτό το βράδυ μάς θυμίζει γιατί αγωνιζόμαστε. Μέσα από τις φλόγες που φωτίζουν το μαύρο σκοτάδι,το Φως των Προγόνων μας θα ζεστάνει τις καρδιές όλων των Νέων της Ευρώπης. 

Μικης Μάντακας ΑΘΑΝΑΤΟΣ"

Δείτε το βίντεο της ομιλίας και στο You tube 

Τον λόγο πήρε κατόπιν ο κ.Στέφανος Γκέκας από το ΑΡΜΑ.

Η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο και πορεία προς τιμήν του Μίκη Μάντακα. 

Δείτε το βίντεο και στο You tube ή στο Χ.

Ακολουθούν λίγες φωτογραφίες ακόμα:

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος