Με αφορμή την διπλή εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου, μέλη μας πραγματοποίησαν καταθέσεις στεφάνων, ως ελάχιστο δείγμα τιμής προς τους Ήρωες Προγόνους μας,σε Αθήνα,Θεσσαλονίκη και Δωδεκάνησα.
ΕΠΚ Ιερός Λόχος
Εθνικιστικό ιστολόγιο για το τετράπτυχο του Έθνους. Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια και Εργασία!
Με αφορμή την διπλή εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου, μέλη μας πραγματοποίησαν καταθέσεις στεφάνων, ως ελάχιστο δείγμα τιμής προς τους Ήρωες Προγόνους μας,σε Αθήνα,Θεσσαλονίκη και Δωδεκάνησα.
ΕΠΚ Ιερός Λόχος
"Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης..."
Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης
Δυστυχώς τα λόγια του αειμνήστου Στρατηγού Μακρυγιάννη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, αφού η Πατρίδα μας ελευθερώθηκε διά του ξίφους αλλά παραμένει υπόδουλη στους διεθνείς τοκογλύφους και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ως Εθνικό Κοινωνικό Κίνημα δεν μπορούμε παρά να αποζητούμε την ελευθερία και την οικονομική ανεξαρτησία της Πατρίδος μας.
Γιατί η οικονομική ανεξαρτησία και η καταπολέμηση της ολιγαρχίας του πλούτου είναι δύο βασικές πτυχές που αποτελούν τη βάση κάθε ελεύθερου κράτους.
Σε συνθήκες όπου οι εθνικοί πόροι ελέγχονται από μια στενή ομάδα ανθρώπων και από υπερεθνικές πολιτικές όπως της Ευρωπαϊκής Ένωσης τότε το ζήτημα της αναδημιουργίας ενός εθνικού λαϊκού κράτους γίνεται μονόδρομος για την σωτηρία του Ελληνικού Έθνους.
Η οικονομική ανεξαρτησία μας ξεκινά με την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής του πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παράλληλα με την τουριστική ανάπτυξη. Προκειμένου μια χώρα να έχει τον πλήρη έλεγχο των πόρων της και να καλύψει τις ανάγκες της, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί μια ισχυρή και ποικιλόμορφη βιομηχανία που να μπορεί να ανταγωνιστεί διεθνώς. Αυτή η στρατηγική βασίζεται στην υποστήριξη των εγχώριων κατασκευαστών, στην ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών και στην επένδυση στην επιστημονική έρευνα.
Ένα σημαντικό στοιχείο οικονομικής ανεξαρτησίας είναι η υποκατάσταση των εισαγωγών. Η Ελλάδα πρέπει να προσπαθήσει να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές σε βασικούς τομείς. Η δημιουργία συνθηκών για την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής όχι μόνο θα προσφέρει στη χώρα τα απαραίτητα αγαθά και υπηρεσίες, αλλά θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα αυξήσει τα εισοδήματα και θα ενισχύσει την εθνική οικονομία. Ένα ακόμα σημαντικό βήμα προς την οικονομική ανεξαρτησία είναι η μείωση της εξάρτησης από εξωτερικούς δανειστές, προμηθευτές και αγορές. Δυστυχώς η Πατρίδα μας έχει γίνει εξαρτημένη από ξένες επενδύσεις και τεχνολογία, δημιουργώντας τρωτά σημεία για την εθνική οικονομία.
Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί η οικονομική κυριαρχία της χώρας. Αυτό περιλαμβάνει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου εθνικού τραπεζικού συστήματος και την ανάπτυξη μηχανισμών για την τόνωση των εγχώριων επενδύσεων. Το κράτος πρέπει να στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις διασφαλίζοντας την πρόσβασή τους σε χρηματοοικονομικούς πόρους και την προστασία τους από τις εξωτερικές πιέσεις.
Ο αγώνας κατά της ολιγαρχίας του πλούτου είναι κεντρικό στοιχείο στην οικοδόμηση ενός εθνικού λαϊκού κράτους. Οι ολιγάρχες που ελέγχουν σημαντικό μέρος της οικονομίας, χρησιμοποιούν την επιρροή τους για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των συμφερόντων ολόκληρου του ελληνικού λαού. Αυτή η συγκέντρωση εξουσίας υπονομεύει τους θεσμούς, δημιουργεί κοινωνική ανισότητα και εμποδίζει την ανάπτυξη της χώρας.Είναι απαραίτητο να ληφθούν αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της επιρροής των ολιγαρχικών φατριών, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής της προοδευτικής φορολογίας και της εθνικοποίησης στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Το κράτος επίσης πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο βασικών τομέων της οικονομίας, διασφαλίζοντας ότι λειτουργούν προς όφελος ολόκληρου του λαού και όχι προς το συμφέρον μιας στενής ομάδας ατόμων. Αυτό απαιτεί πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα, αλλά τέτοια μέτρα είναι ζωτικής σημασίας για την οικοδόμηση ενός δίκαιου και ισχυρού κράτους.
Μόνο ένα ισχυρό και ανεξάρτητο κράτος μπορεί να προστατεύσει τα συμφέροντά του στη διεθνή σκηνή, να εξασφαλίσει εσωτερική σταθερότητα και να δημιουργήσει συνθήκες μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.
Και ίσως τότε απελευθερωθούμε οριστικά από τις ακαθαρσίες της Ευρώπης που έλεγε και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης...
Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος.
Μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Η δεινή θέση των εργαζομένων σήμερα χαρακτηρίζεται από μια δύσκολη ισορροπία μεταξύ της ολιγαρχίας των καπιταλιστών και της αυθαιρεσίας των κομματικών συνδικαλιστών. Οι εργαζόμενοι, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σύστημα που επιτρέπει τη συσσώρευση πλούτου και εξουσίας στα χέρια λίγων, ενώ παράλληλα καταλήγει να υπονομεύει τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.
Οι καπιταλιστές, ως η κυρίαρχη τάξη στην οικονομία, ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και διαμορφώνουν τις οικονομικές και πολιτικές κατευθύνσεις σε συνεργασία με το κράτος. Αυτή η τάξη διαχειρίζεται την εργασία ως ένα μέσο για την αύξηση των κερδών, εις βάρος των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Η εντατικοποίηση της εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί, οι ασταθείς συνθήκες εργασίας και η υποβάθμιση της κοινωνικής πρόνοιας είναι κοινές πρακτικές που έχουν καταστήσει την εργασία ένα πεδίο εκμετάλλευσης.
Στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, οι καπιταλιστές συνεργάζονται με το κράτος για την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, την αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Από την άλλη πλευρά, η αυθαιρεσία των κομματικών συνδικαλιστών έχει επιδεινώσει την κατάσταση.
Κρυμμένοι πίσω από την ψευτοκουλτούρα του ανθρωπισμού (ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΜΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιποί προδότες του Έλληνα εργαζομένου) το μόνο που ξέρει να κάνει καλά η αριστερά, είναι να καπηλεύεται τις αγωνίες των εργαζομένων και να προδίδει τους αγώνες για καλυτέρευση των εργασιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων υποστηρίζοντας την παράνομη μετανάστευση, άρα τα φτηνά εργατικά χέρια!
Αν λοιπόν οι επαγγελματίες «αριστεροί» εφάρμοζαν αυτά που έλεγε ο αγαπημένος τους Μαρξ και όχι απλά για να το παίζουνε διανοούμενοι αγωνιστές τότε θα γνώριζαν ότι σύμφωνα με το ίνδαλμά τους, ο αλλοδαπός εργάτης ανταγωνίζεται τον γηγενή εργάτη και σιγά σιγά ρίχνει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι δηλαδή το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου!
Επίσης, η μετανάστευση
διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες. Ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών, κατά τον Μαρξ πάντα, είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των γηγενών εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.
Επίσης η μετανάστευση, (κατά τον Μαρξ) χρησιμοποιείται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός που συνάμα με τον εργατικό υπερπληθυσμό που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου!
Η σύγχρονη συνδικαλιστική ηγεσία, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της βάσης που εκπροσωπεί. Αντίθετα, δρα υπέρ των κομματικών και προσωπικών της συμφερόντων, χρησιμοποιώντας την εξουσία που κατέχει για να εξασφαλίσει πρόσβαση σε προνόμια ή πολιτικά αξιώματα. Η ταύτιση των συνδικαλιστών με τα αριστερά κόμματα και η εξάρτηση από κομματικούς μηχανισμούς έχει ως αποτέλεσμα να υπονομεύεται η ανεξαρτησία τους και να απομακρύνονται από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται ανάμεσα στο σφυρί και στο αμόνι, οπού βιώνουν μια ανυπόφορη πραγματικότητα. Η ανασφάλεια, η οικονομική πίεση και η αίσθηση αποξένωσης οδηγούν στην κοινωνική απογοήτευση, ενώ η αποτυχία των πολιτικών θεσμών να προασπίσουν τα δικαιώματά τους ενισχύει αυτή την απογοήτευση.
Αν δεν υπάρξουν βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, οι Ελληνες εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να υφίστανται τις συνέπειες αυτής της καταπίεσης.
Είναι κάτι περισσότερο λοιπόν από ανάγκη ανάμεσα στις δύο αυτές οδούς να προβάλλουμε την δική μας τρίτη οδό που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο και που θα οδηγήσει στην ευημερία του Λαού μας!
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 9 Μαρτίου 2025
Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος.