Ήρθε η ώρα να μάθεις ποιοι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήταν οι 3 Ιεράρχες.

Ήρθε η ώρα να μάθεις ποιοι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήταν οι 3 Ιεράρχες.

Τι θα έκαναν άραγε, αν ζούσαν ΣΗΜΕΡΑ οι 3 Ιεράρχες ;;; 
Οι 3 Ιεράρχες, πολέμησαν ασυμβίβαστα την αίρεση. Τι θα έκαναν άραγε σήμερα, που η αίρεση του οικουμενισμού επιβάλλεται στην εκκλησία μας;
Θα μνημόνευαν οι 3 Ιεράρχες τους σημερινούς οικουμενιστές πατριάρχες και επισκόπους;
Θα αποδεχόταν πρόσωπα που με ένα σωρό δολοπλοκίες κατέλαβαν δεσποτικούς θρόνους;
Που αντί να ζούνε ασκητικά, προκαλούν με τις λιμουζίνες και τα μητροπολιτικά τους μέγαρα, που πεθαίνουν σε πισίνες και το ΣΔΟΕ εντοπίζει τραπεζικούς τους λογαριασμούς με εκατομμύρια ευρώ;

30 Ιανουαρίου 2019, εορτή των 3 Ιεραρχών. 

Όμως η μοναδική σχέση που φαίνεται να έχει το σημερινό "ελληνόφωνο" σχολείο με τους  3 προστάτες του Ιεράρχες,  είναι  η καθιερωμένη αργία ΑΝΕΥ εκκλησιασμού, έτσι θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά επί κυβέρνησης ΝΔ στις 26/1/2012, (δείτε σχετικά στο  http://opaidagogos.blogspot.com/2012/01/3_26.html), δίνοντας μία ακόμη φορά την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς να κάνουν τα ψώνια τους και στους μαθητές να κάνουν chat, ή συνεχίζουν να παίξουν online games στον υπολογιστή τους.

Οι μαθητές δεν πρόκειται ποτέ να διδαχθούν από το σχολείο τους ποιοι ήταν πραγματικά οι 3 Ιεράρχες, πολύ απλά γιατί ούτε οι δάσκαλοι τους ξέρουν. Οι χωρισμένοι γονείς τους κοιτάνε πως θα περάσουν οι ίδιοι καλά, προβάλλοντας στα παιδιά τους ως μοναδικό στόχο ζωής το χρήμα (ως μέσο απόκτησης υλικών αγαθών και ανέσεων) και την καλοπέραση.

Ούτε και οι ορθόδοξοι πιστοί θα μάθουν ποιοι πραγματικά ήταν οι 3 Ιεράρχες (γιατί οι ποιμένες τους εσκεμμένα τους παρουσιάζουν μόνον ως σύμβολα μόρφωσης και επιστημονικής γνώσης).

Ήρθε λοιπόν η ώρα να γράψουμε εμείς λίγα λόγια γι αυτούς. Ειδικά σήμερα, που η αίρεση του Οικουμενισμού έχει σχεδόν επιβληθεί (συμπροσευχές του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, με Πάπα και εκπροσώπους άλλων θρησκειών, που σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες αποτελούν αίτιο καθαίρεσης, ..., αλλά ποιος ιερέας να τολμήσει να μιλήσει;).

Γρηγόριος (ο Θεολόγος): 

Το 378 μ.Χ. βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου για 40 χρόνια είχαν κυριαρχήσει οι Αρρειανοί. Ο Γρηγόριος ΔΕΝ μνημόνευε τον αιρετικό πατριάρχη, ΔΕΝ είχε εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς (που τότε θεωρούνταν η "εκκλησία"), έκανε μια αποθήκη ναό στο σπίτι όπου φιλοξενούνταν και μόνον εκεί λειτουργούσε, αφού όλοι οι ναοί της Κωνσταντινούπολης είχαν πέσει στα χέρια των Αρρειανών. «Οίκος τις ανέπαυσεν ημάς, ευσεβής και φιλόθεος» έγραψε.
3 χρόνια αργότερα, μετά από πολλές δοκιμασίες ακόμη και κινδύνους για τη ζωή του, γίνεται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Αν και τον ανέδειξαν Πρόεδρο στην Β' Οικ. Σύνοδο, όταν συκοφαντήθηκε, παραιτήθηκε και επέστρεψε στην ασκητική ζωή.

Ιωάννης (ο Χρυσόστομος): 
Αν και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, δεν δίστασε να καυτηριάζει συνεχώς δημόσια στα κηρύγματά του την βασίλισσα Ευδοξία, για την αδικία, την ανηθικότητα και την αλαζονεία της. Την σύγκρινε με την Ηρωδιάδα που είχε ζητήσει σε πιάτο από την κόρη της Σαλώμη, το κεφάλι του Ιωάννη του Προδρόμου: «πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι».


Ο Ιωάννης δεν δίστασε να καθαιρέσει δεκάδες ανήθικους δεσποτάδες. Ως στόχος λοιπόν τόσο της κοσμικής όσο και της εκκλησιαστικής ηγεσίας, αν και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, άδικα ΚΑΘΑΙΡΕΘΗΚΕ, ΕΞΟΡΙΣΤΗΚΕ 3 φορές και πέθανε τελικά εξαντλημένος από την ταλαιπωρία στον δρόμο για την 3η του εξορία.

Οι ευσεβείς πιστοί για πάνω από 30 χρόνια ΑΡΝΟΥΝΤΑΝ να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τους επόμενους Πατριάρχες, και προτιμούσαν να τελούν θείες Λειτουργίες κρυφά, μέχρι που
νίκησαν! Το σκήνωμα του αληθινού ποιμένα τους επέστρεψε με τιμές στην Κωνσταντινούπολη και επιτέλεσε θαύματα, ως δημόσια μαρτυρία και δικαίωση. Το δεξί του χέρι διατηρείται μέχρι και σήμερα άφθαρτο.

https://youtu.be/XTTCO1DTTDU

ο (Μέγας) Βασίλειος Καισαρείας: 

Αν και πάμπλουτος, αφιέρωσε όλη τους την περιουσία στους πτωχούς, ιδρύοντας κάθε είδους ιδρύματα (τότε δεν υπήρχε κρατική πρόνοια). Δεν δίστασε να τα βάλει με τον (αιρετικό) αυτοκράτορα Ουάλη . Ούτε αυτός είχε τίποτε να χάσει όταν άκουγε τις απειλές του αυτοκράτορα: ο πρώην πάμπλουτος και μορφωμένος, δεν είχε παρά μόνο το ασθενικό του σώμα και το ράσο του.



Οι 3 ιεράρχες ΔΕΝ ήταν μόνοι.
Εκτός από τον Θεό, είχαν πάντα δίπλα τους αφοσιωμένους ευλαβείς πιστούς, έτοιμους να θυσιάσουν τα πάντα.


Μήπως ήρθε η ώρα να πάψουμε να αναζητήσουμε κι εμείς αγνούς, αδιάφθορους ομολογητές της ορθόδοξης πίστης μας όπως ήταν οι 3 Ιεράρχες, και να αγωνιστούμε μαζί τους, κόντρα στην προτροπή για "υπακοή", εμπιστοσύνη στην "μουγκή" εκκλησιαστική ηγεσία και εφησυχασμό;

https://youtu.be/xTkqXG6r68Y

το κείμενο από το διμηνιαίο έντυπο «Ιερολοχίτης», 
(Ιανουαρίου 2020)