Ο Ελληνικός Εθνικός Κοινωνισμός: Από τον Δραγούμη και τον Γιαννόπουλο στον Μεταξά και τον Βεζάνη. Η ιδεολογία που εμπνέει τον Αγώνα μας!

  

Ο Ελληνικός Εθνικός Κοινωνισμός: Από τον Δραγούμη και τον Γιαννόπουλο στον Μεταξά και τον Βεζάνη. Η ιδεολογία που εμπνέει τον Αγώνα μας!


Η Ιστορία μας διδάσκει ότι κανένας μεγάλος Αγώνας δεν δικαιώθηκε χωρίς Ιδεολογία. Ένας λαός χωρίς πίστη, χωρίς πνευματικό θεμέλιο, μετατρέπεται σε μάζα έρμαιο των επιθυμιών της αγοράς ή της τυραννίας του ξένου. Γι’ αυτό η εποχή μας έχει ανάγκη να επιστρέψει στις ρίζες ενός αυθεντικά ελληνικού εθνικού κοινοτισμού· σε εκείνο που οι δικοί μας στοχαστές και ηγέτες ονόμασαν Εθνικό Σοσιαλισμό ή, με τον ελληνικότερο όρο, Εθνικό Κοινωνισμό.


Ο Περικλής Γιαννόπουλος υπήρξε ο πρώτος προφήτης της ελληνικής ιδέας στην τέχνη και τον βίο. Με τα φλογερά του κείμενα για την ελληνικότητα και την ανάγκη ενός πολιτισμού που να πηγάζει από το φως και το κάλλος της πατρίδας, πρόβαλε το αίτημα της εθνικής αναγέννησης. Στο έργο του «Ελληνική Γραμμή» μιλά για την ανάγκη να βρούμε το δικό μας δρόμο, μακριά από μιμήσεις και ξένες φόρμες. Η θυσιαστική του πράξη, ο ηρωικός του θάνατος, επισφράγισε την αλήθεια που κήρυξε.


Ο Ίων Δραγούμης, ο μεγάλος εθνομάρτυρας, έδωσε την πιο σαφή διατύπωση του ελληνικού Εθνικού Σοσιαλισμού. Στα κείμενά του («Όσοι ζωντανοί», «Ελληνικός Πολιτισμός») έθεσε τον άνθρωπο μέσα στην κοινότητα του Έθνους, υπογραμμίζοντας ότι ο Έλληνας δεν υπάρχει ως μονάδα αλλά ως μέλος μιας ζωντανής οργανικής κοινότητας. Η ελευθερία, για τον Δραγούμη, δεν είναι ατομικό δικαίωμα αλλά συμμετοχή στο εθνικό γίγνεσθαι. Στον Δραγούμη βρίσκουμε τον πυρήνα του Εθνικού Κοινωνισμού: το Έθνος πάνω από το άτομο, η Κοινότητα πάνω από την αγορά.


Ο Κωνσταντίνος Βεζανής, στοχαστής και θεωρητικός, έδωσε συστηματική μορφή στις ιδέες αυτές. Στα έργα του ανέλυσε τη σχέση Κράτους και Έθνους, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια πολιτεία κοινωνικής δικαιοσύνης που να στηρίζεται στον εθνικό χαρακτήρα και όχι σε εισαγόμενα δόγματα. Στον Βεζανή η θεωρία συναντά την ανάγκη για κοινωνική αρμονία, για εξάλειψη των ταξικών συγκρούσεων μέσα από την ενότητα του Έθνους.


Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε ο ηγέτης που επιχείρησε την εφαρμογή αυτής της κοσμοθεώρησης στην πράξη με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Το δόγμα «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» συνοδεύτηκε από πολιτικές κοινωνικής μέριμνας, συντεχνιακής οργάνωσης, αγροτικής ανασυγκρότησης και εργατικής προστασίας. Ο Μεταξάς δεν περιορίστηκε σε θεωρία αλλά μετέτρεψε την Ελλάδα σε κράτος που νοιάζεται για τον εργάτη, τον αγρότη, τον στρατιώτη. Απέδειξε ότι ο ελληνικός Εθνικός Κοινωνισμός δεν είναι απλώς όραμα αλλά και πολιτική πράξη.


Στον καιρό μας, η παγκοσμιοποίηση, ο υλισμός και η ξενοκρατία επιχειρούν να καταλύσουν κάθε εθνικό και κοινωνικό θεμέλιο. Οι Έλληνες εργαζόμενοι γίνονται σκλάβοι των πολυεθνικών, οι αγρότες εγκαταλείπουν τη γη, η νεολαία χάνει την πίστη της στο μέλλον. Σε αυτή την παρακμή, δεν αρκούν τα συνθήματα ούτε οι περιστασιακές αντιδράσεις. Χρειαζόμαστε Ιδεολογία, ένα όραμα που να εμπνέει και να οργανώνει τον Αγώνα. Όπως έλεγε ο Δραγούμης, «χωρίς ιδανικά, οι άνθρωποι γίνονται αγέλη». Και όπως απέδειξε ο Μεταξάς, χωρίς ιδεολογικό θεμέλιο, καμία πολιτική πράξη δεν στέκει.
Η Ιδεολογία είναι το όπλο που μας θωρακίζει απέναντι στον εχθρό, μας δίνει ενότητα και δύναμη, μας δείχνει τον δρόμο για μια νέα Ελλάδα: Ελλάδα Εθνική και Κοινωνική, Ελλάδα που υπηρετεί τον λαό της και όχι τα ξένα συμφέροντα.

Σήμερα, η Ιστορία συνεχίζεται. Ο Ιερός Λόχος στέκεται ως ο ζωντανός εκφραστής αυτής της παράδοσης, του Ελληνικού Εθνικού Κοινωνισμού. Δεν πρόκειται για απλή μνήμη ή ιστορική αναφορά. Είναι η συνέχιση μιας γραμμής που ξεκινά από τον Γιαννόπουλο, τον Δραγούμη, τον Βεζάνη και τον Μεταξά, και φτάνει στο σήμερα με νέους αγωνιστές που κρατούν ψηλά τη Σημαία. Ο Ιερός Λόχος φέρνει στην πράξη αυτό που οι προπάτορες οραματίστηκαν: την ενότητα του Έθνους, την κοινωνική δικαιοσύνη, την προσφορά, τη θυσία, την αφοσίωση στην Πατρίδα.

Όπως ο Δραγούμης θυσιάστηκε για την Ελλάδα, όπως ο Γιαννόπουλος πέθανε για την αλήθεια του, όπως ο Μεταξάς ύψωσε το «Όχι» και ο Βεζανής έθεσε τα θεωρητικά θεμέλια, έτσι κι εμείς σήμερα δηλώνουμε ότι ο Αγώνας συνεχίζεται.Ο Ιερός Λόχος είναι ο θεματοφύλακας και ο εκφραστής αυτής της αθάνατης Ιδεολογίας: του Ελληνικού Εθνικού Κοινωνισμού.


Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του ΕΠΚ Ιερός Λόχος

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025

Επιστροφή στην Αθωότητα (ή στην αυτάρκεια). Κάνοντας τον Εθνικό Κοινωνισμό βίωμα!

  

Επιστροφή στην Αθωότητα (ή στην αυτάρκεια).

Κάνοντας τον Εθνικό Κοινωνισμό βίωμα!


Η Γη είναι ο πρώτος και θεμελιώδης πλούτος ενός Έθνους. Χωρίς αυτήν, κανένα κράτος δεν μπορεί να σταθεί πραγματικά ανεξάρτητο, κανένα νοικοκυριό δεν μπορεί να αισθανθεί σιγουριά, κανένας Λαός δεν μπορεί να καμαρώνει για την ελευθερία του. Το χώμα που πατάμε δεν είναι μόνο ιστορία και πατρίδα, είναι και ζωή, τροφή, πηγή δύναμης. Η αξία του να καλλιεργούμε τα δικά μας προϊόντα, είτε σε μεγάλες εκτάσεις είτε σε μικρά κτήματα, ακόμα και σε κήπους και μπαλκόνια, είναι ανεκτίμητη.


Πρώτα απ’ όλα, το να έχεις δικά σου προϊόντα είναι υπόθεση υγείας. Σήμερα η αγορά κατακλύζεται από τρόφιμα γεμάτα χημικά, φυτοφάρμακα, λιπάσματα και πρόσθετα που συχνά δεν γνωρίζουμε τι συνέπειες έχουν στον οργανισμό μας. Η τροφή μετατρέπεται σε βιομηχανικό προϊόν και όχι σε δώρο της φύσης. Όποιος όμως έχει τη δυνατότητα να σπείρει, να ποτίσει, να φροντίσει και να κόψει τον καρπό του μόχθου του, γνωρίζει τι τρώει, γνωρίζει τι βάζει στο πιάτο του. Η σπιτική ντομάτα, το φασολάκι από τον κήπο, το λάδι από τις δικές μας ελιές, είναι προϊόντα που προσφέρουν ασφάλεια, ποιότητα και υγεία. Η αυτάρκεια στη διατροφή είναι το πρώτο βήμα για μια ζωή καθαρή και δυνατή.


Ωστόσο, το ζήτημα δεν σταματά μόνο στην υγεία. Η καλλιέργεια της γης έχει και άμεση οικονομική σημασία. Σε μια εποχή που τα εισοδήματα συρρικνώνονται και οι τιμές των τροφίμων εκτοξεύονται, το να παράγει το κάθε νοικοκυριό μέρος της τροφής του είναι οικονομικό ανάχωμα. Τα έξοδα μειώνονται, τα εισαγόμενα προϊόντα δεν είναι αναγκαία και η οικογένεια αποκτά αυτονομία. Έτσι, η Γη γίνεται στήριγμα για τον Λαό απέναντι στη φτώχεια και τα δεσμά της καπιταλιστικής αγοράς.


Από εδώ ξεκινά και η πολιτική διάσταση του ζητήματος. Ο Εθνικός Κοινωνισμός, που θεμελιώνεται στην έννοια της εθνικής οικονομίας, στηρίζεται στη δύναμη του Λαού να παράγει για τον εαυτό του και για την κοινότητά του. Δεν μπορεί ένα Έθνος να στηρίζεται αποκλειστικά στις εισαγωγές, ούτε να αφήνει τις πολυεθνικές να καθορίζουν την τροφή του. Η αυτάρκεια στη γεωργία δεν είναι πολυτέλεια· είναι προϋπόθεση εθνικής ανεξαρτησίας. Ένα Έθνος που μπορεί να θρέψει μόνο του τον Λαό του, είναι ένα Έθνος πραγματικά ελεύθερο.


Στην εθνική οικονομία, το κάθε νοικοκυριό έχει ρόλο. Δεν υπάρχει περιφρόνηση για τη μικρή παραγωγή. Αντίθετα, η μικρή παραγωγή είναι η βάση που στηρίζει το μεγάλο οικοδόμημα. Ο Λαός μας έχει παράδοση στον αγρό, έχει μνήμη της καλλιέργειας, και η επιστροφή σε αυτήν τη γνώση είναι επιστροφή στη ρίζα μας. Όταν κάθε οικογένεια συμβάλλει, όταν κάθε γη καρποφορεί, τότε ολόκληρη η κοινωνία στέκεται όρθια και ανεξάρτητη.


Εδώ πρέπει να τονιστεί και το διαχρονικό σύνθημα του Ιωάννη Μεταξά, που οφείλουμε να κάνουμε πράξη: "Ούτε μέτρο γης ακαλλιέργητο". 

Σε μια χώρα όπου η γη παραμένει παρατημένη, όπου χωράφια εγκαταλείπονται και κτήματα ρημάζουν ή γίνονται φωτοβολταϊκά πάρκα δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή προκοπή. Κάθε σπιθαμή γης είναι δυνατότητα ζωής. Δεν υπάρχει δικαιολογία για ερημιά και ακαρπία, όταν ο λαός μας πεινάει και οι οικογένειες δοκιμάζονται. Το χώμα πρέπει να δουλεύεται, να παράγει, να γίνεται πηγή υπερηφάνειας.


Η επιστροφή στην αυτάρκεια δεν είναι νοσταλγία για τα παλιά χρόνια. Είναι πολιτική επιλογή, είναι στάση ζωής. Είναι η απάντηση στον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο που μας θέλει εξαρτημένους, καταναλωτές χωρίς δύναμη, πελάτες χωρίς φωνή. Η αυτάρκεια είναι επανάσταση απέναντι στη λογική της εξάρτησης.


Γι’ αυτό και το σύνθημα "Επιστροφή στην Αθωότητα" δεν είναι μόνο κάλεσμα προς τους αγρότες. Είναι κάλεσμα προς κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα. Ακόμα κι αν δεν έχει χωράφι, μπορεί να φυτέψει σε μια γλάστρα, να μάθει την αξία της σποράς, να μεταδώσει στα παιδιά του το πνεύμα της αυτάρκειας. Είναι ο δρόμος για να αποκτήσει ο λαός μας ξανά δύναμη, αυτοπεποίθηση και ελευθερία.


Η γη είναι δική μας. Ας την κάνουμε ξανά πηγή ζωής, πλούτου και ανεξαρτησίας. Ούτε μέτρο γης ακαλλιέργητο!


Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του 

Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 21.9.2025

Αφιέρωμα: Παγκάκια Μνήμης – Μια Έξυπνη Πρωτοβουλία της Πατριωτικής Ένωσης Αχαρνών!

  

Αφιέρωμα: Παγκάκια Μνήμης – Μια Έξυπνη Πρωτοβουλία της Πατριωτικής Ένωσης Αχαρνών!

Σε μια εποχή λήθης και αποξένωσης, όπου οι νέες γενιές βομβαρδίζονται από εφήμερα πρότυπα και καταναλωτικές ψευδαισθήσεις, η Πατριωτική Ένωση Αχαρνών έρχεται να υπενθυμίσει ότι η Μνήμη είναι Δύναμη. Με μια απλή αλλά ιδιοφυή κίνηση, οι συναγωνιστές τοποθέτησαν σε στάσεις λεωφορείων παγκάκια μνήμης, ξύλινα, όμορφα και λειτουργικά, τα οποία φέρουν επάνω τους επιγραφές αφιερωμένες σε τρεις μεγάλες μορφές της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας: τον Αριστοτέλη Γκούμα, τον Κωνσταντίνο Κουκίδη και τον Μαθιό Πόταγα.

Η ιδέα είναι τόσο έξυπνη γιατί συνδέει την καθημερινότητα με την Ιστορία: εκεί που μαθητές και νέοι περιμένουν το λεωφορείο, κάθονται σε ένα παγκάκι που τους μιλά για έναν Ήρωα. Έτσι, η Μνήμη δεν μένει κλεισμένη σε βιβλία και μνημεία που ξεχνιούνται∙ γίνεται κομμάτι της ζωής, μια ζωντανή υπενθύμιση της θυσίας και του χρέους προς την Πατρίδα.

Ως Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος, συγχαίρουμε θερμά την Πατριωτική Ένωση Αχαρνών για αυτή την πρωτοβουλία. Τέτοιες ενέργειες δείχνουν τον δρόμο: μικρά, δημιουργικά έργα που ξυπνούν συνειδήσεις, καλλιεργούν την εθνική περηφάνεια και εμπνέουν τους νέους να σταθούν αντάξιοι της Ιστορίας τους!

Οι Ήρωες των Παγκακιών Μνήμης:

Αριστοτέλης Γκούμας (1974–2010)

Ο Αριστοτέλης Γκούμας, Βορειοηπειρώτης από τη Χειμάρρα, δολοφονήθηκε το καλοκαίρι του 2010 επειδή μιλούσε ελληνικά. Νεαροί Αλβανοί τον δολοφόνησαν βάναυσα και τον καταδίωξαν μέχρι τον θάνατο. Το αίμα του έγινε σύμβολο της αλύγιστης ελληνικής ψυχής στη Βόρειο Ήπειρο και υπενθυμίζει ότι ο αγώνας για Εθνική Δικαιοσύνη συνεχίζεται.

Κωνσταντίνος Κουκίδης (1910–1941)

Στρατιώτης του Ελληνικού Στρατού, ορίστηκε φρουρός της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη την ημέρα που οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου 1941. Αντί να παραδώσει τη Σημαία, την τύλιξε γύρω του και ρίχτηκε από τον βράχο, βρίσκοντας ηρωικό θάνατο. Η πράξη του έγινε παγκόσμιο σύμβολο τιμής και αυτοθυσίας.

Μαθιός Πόταγας (1924–1941)

Μαθιός (Ματθαίος) Πόταγας ήταν έφηβος που προέβη σε μια από τις πρώτες χρονικά συμβολικές πράξεις αυτοθυσίας και αντιστάσεως του Ελληνικού Λαού κατά τη γερμανική κατοχή.Στις 2 Μαΐου 1941, όταν τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής εισερχόντουσαν στην περιοχή της Βυτίνας, ο νεαρός Πόταγας προσπάθησε να τους σταματήσει μονάχος του, οπού βρήκε και ηρωικό θάνατο. 

Τα Παγκάκια Μνήμης της Πατριωτικής Ένωσης Αχαρνών είναι κάτι πολύ περισσότερο από έπιπλα κοινής χρήσης: είναι βήματα μνήμης, καθίσματα τιμής και σιωπηλοί δάσκαλοι Ιστορίας. Σε αυτά θα καθίσουν γενιές νέων, που ίσως για πρώτη φορά θα ακούσουν τα ονόματα Γκούμας, Κουκίδης, Πόταγας και θα εμπνευστούν να βαδίσουν τον ίδιο δρόμο της Αντίστασης και της Θυσίας.

Γραφείο Τύπου ΕΠΚ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ 

Ένας ακόμη νεκρός εργάτης στο Τιτάν – Από την καταγγελία στη δράση του 4Ε!

 

Ένας ακόμη νεκρός εργάτης στο Τιτάν – Από την καταγγελία στη δράση του 4Ε!

Την Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου, ένας 35χρονος Έλληνας εργάτης βρήκε τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο εργοστάσιο του Τιτάν στη Θεσσαλονίκη. Το θανατηφόρο αυτό «δυστύχημα» βύθισε στη θλίψη την Εργατοϋπαλληλική Οικογένεια, αφήνοντας πίσω του δύο ανήλικα Ελληνόπουλα. Ένα ακόμα θύμα, ένα ακόμα «ατύχημα» που δεν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά αποτέλεσμα της εγκληματικής αδιαφορίας για την ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή.

Η διοίκηση και το κράτος, πιστοί υπηρέτες του καπιταλιστικού κέρδους, θυσιάζουν τους εργάτες για να μη μειωθεί η παραγωγικότητα, για να μη «χαθεί χρόνος», για να μη επενδυθούν χρήματα σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας. Ο Έλληνας 35χρονος συνάδελφος άφησε την τελευταία του πνοή, και μαζί του καταρρέουν όλα τα ψέματα περί «μέτρων ασφαλείας», «ευθύνης» και «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» που με τόσο θράσος προβάλλουν.

Δεν είναι η «κακιά στιγμή». Είναι η βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης. Είναι το αίμα του εργάτη που ποτίζει την κερδοφορία των καπιταλιστών. Απαιτούμε να δικαιωθεί η μνήμη του άτυχου εργαζόμενου, να εξασφαλιστεί οικονομικά το μέλλον των παιδιών του και να αποδοθούν ευθύνες. Να σταματήσει το καθεστώς ατιμωρησίας. Να μπει τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία που σπέρνει θάνατο.

Σε συνέχεια της καταγγελίας, την Κυριακή, κλιμάκιο συναγωνιστών από το εργατικό σωματείο 4Ε – Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδας προχώρησε σε συμβολικό αποκλεισμό της εισόδου του εργοστασίου Τιτάν. Με συνθήματα που δόνησαν τον αέρα και με το πανό που έγραφε:

«Οι νεκροί φωνάζουν

Τα εργατικά δεν είναι ατυχήματα – είναι εγκλήματα»,

τα μέλη του Σωματείου απαίτησαν όχι μόνο την άμεση αποζημίωση της οικογένειας του εκλιπόντος, αλλά και τη θεσμοθέτηση νέων μέτρων προστασίας. Συγκεκριμένα, να γίνει νόμος του κράτους ότι από έναν ελάχιστο αριθμό εργαζομένων και άνω θα πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει επικουρική ιδιωτική ασφάλιση, η οποία θα βαρύνει αποκλειστικά τους καπιταλιστές και όχι τον εργάτη.

Το μήνυμα ήταν σαφές:

Δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο. Δεν θα σιωπήσουμε.

Τιμάμε τη μνήμη του νεκρού εργάτη και στεκόμαστε δίπλα στην οικογένεια και τους συναδέλφους του. Ο αγώνας για τη ζωή, την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια των εργαζομένων είναι αγώνας εθνικός, κοινωνικός και αδιάλλακτος απέναντι σε όσους θυσιάζουν ανθρώπους στον βωμό του κέρδους.

Δείτε το βίντεο του Προέδρου του Ιερού Λόχου 

κ.Ανδρέα Γενιά στο You Tube ή στο VK και του εκπροσώπου του 4Ε κ.Βασίλη Γεωργού στο You Tube ή στο VK.

Για οποιοδήποτε πρόβλημα ή ερώτηση προς το 4Ε στείλτε email .

4Ε Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδας

Οι Έλληνες Εργάτες διεκδικούν, δεν σιωπούν!Πανό στις εργατικές κατοικίες στο Μενίδι.

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΝ ΣΙΩΠΟΥΝ – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ!

Στο Μενίδι, στις εργατικές κατοικίες του Δήμου Αχαρνών, αναρτήθηκε πανό με το μήνυμα:

«ΑΥΞΗΣΗ ΜΙΣΘΩΝ - ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ»

Ο κόσμος της εργασίας δείχνει ότι δεν σκύβει το κεφάλι, δεν αποδέχεται τη μιζέρια και τη σκλαβιά των μισθών πείνας. Ο εθνικός συνδικαλισμός και ο κοινωνισμός είναι ο δρόμος που εξυπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα του Έλληνα εργαζόμενου, ενάντια σε κεφαλαιοκράτες και κομματάρχες που τον θέλουν υποταγμένο.

Ο Έλληνας εργαζόμενος και συνταξιούχος απαιτεί ζωή με αξιοπρέπεια.

Όχι άλλη εκμετάλλευση – όχι άλλη κοροϊδία.

Η φωνή μας ακούστηκε. Η μάχη συνεχίζεται!

ΕΠΚ Ιερός Λόχος Τομέας Αχαρνών

Αν νιώθεις πως δεν χωράς στον κόσμο όπως είναι, ίσως είναι γιατί είσαι φτιαγμένος για να τον αλλάξεις.

 

Σε μια εποχή όπου οι λέξεις χάνουν το νόημά τους και οι αξίες εμπορευματοποιούνται, η ανάγκη για μια στερεή ιδεολογική βάση δεν είναι απλώς επιλογή, είναι αναγκαιότητα. 

Το δικό μας Κίνημα δεν διαμορφώνεται στη βάση της συγκυρίας, της ψηφοθηρίας  ή του εντυπωσιασμού. Πατάει γερά πάνω σε ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό πλαίσιο, που έχει ως θεμέλιο την Εθνική Κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την αγάπη για το Έθνος μας. Δεν αναζητούμε απλώς λύσεις σε επιμέρους προβλήματα αλλά χτίζουμε μια νέα αντίληψη για την κοινωνία, από τα κάτω, συλλογικά και με πυξίδα τις Αξίες μας.

Απευθυνόμαστε σε εσένα, τον νέο άνθρωπο που αρνείται να συμβιβαστεί. Που βλέπει πίσω από το προσωπείο της "κανονικότητας" την αδικία, την ανισότητα, την αδιαφορία. Σε εσένα που αναζητάς έναν χώρο όπου οι ιδέες σου να συναντούν τη δράση. Σε καλούμε να σταθείς μαζί μας, να συμμετέχεις ενεργά στο Κίνημα που δρα  δυναμικά, που δεν εξαρτάται από πρόσωπα ή μόδες, αλλά οργανώνεται ιδεολογικά, συλλογικά, αγωνιστικά, με συνέχεια και συνοχή.

Η οργάνωσή μας δεν είναι χαλαρή παρέα του  διαδικτύου.Είναι ένα ζωντανό κύτταρο σκέψης και δράσης, που στηρίζεται στον σεβασμό, στην αξιοκρατία των μελών, στη διαρκή πολιτική παιδεία και δράση, στην ειλικρινή ζύμωση μέσα από τον ακτιβισμό. 

Αν νιώθεις πως δεν χωράς στον κόσμο όπως είναι, ίσως είναι γιατί είσαι φτιαγμένος για να τον αλλάξεις. 

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος

Κράτος ανάλγητο για τους Έλληνες. Δράση του Τομέα Αλληλεγγύης!

  

Την Κυριακή, 14 Σεπτεμβρίου, κλιμάκιο συναγωνιστών του Ιερού Λόχου βρέθηκε στο Μορφοβούνι Καρδίτσας και στάθηκε στο πλευρό ενός συμπολίτη μας, ΑΜΕΑ και πλημμυροπαθή, ο οποίος εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια ζει εγκαταλελειμμένος μέσα σε ένα σιδερένιο κοντέινερ που του παραχώρησε το κράτος. Το κοντέινερ αυτό, μάλιστα, δεν είχε ούτε στοιχειώδη πρόσβαση· δεν υπήρχε ράμπα, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να βγαίνει από το ίδιο του το σπίτι.

Δύο χρόνια τώρα, οι κρατικοί φορείς, ο δήμαρχος, οι τοπικοί πολιτευτές και όλοι όσοι «εκπροσωπούν» τον λαό της Καρδίτσας τον άφησαν στο έλεος της μοίρας του. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, κανείς δεν συγκινήθηκε. Κανείς δεν έκανε το αυτονόητο.

Χρειάστηκε να φτάσουμε εμείς, οι συναγωνιστές του Ιερού Λόχου, για να δοθεί λύση. Με δικά μας μέσα, με τη δική μας προσπάθεια και των Φίλων μας, του παραδώσαμε μια αναπηρική ράμπα, μαζί με τρόφιμα και στήριξη, ώστε να μπορέσει να ζήσει με λίγη αξιοπρέπεια.

Το περιστατικό αυτό αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της Πολιτείας: ένα κράτος ανάλγητο, που θυμάται τους πολίτες μόνο προεκλογικά και τους ξεχνά όταν σβήσουν τα φώτα. Ένα κράτος που μοιράζει κοντέινερ σαν φυλακές και αφήνει τους ανθρώπους εγκλωβισμένους μέσα σ’ αυτά, αβοήθητους.

Καταγγέλλουμε την αδιαφορία του δημάρχου και των τοπικών παραγόντων που επί δύο χρόνια δεν έκαναν τίποτα. Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που εγκατέλειψε έναν πλημμυροπαθή και ΑΜΕΑ πετώντας του ένα κουτί σιδερένιο χωρίς να νοιαστεί για το πώς θα ζήσει.

Από τη δική μας πλευρά δηλώνουμε ότι δεν θα αφήσουμε κανέναν Έλληνα αβοήθητο. Εκεί που το κράτος προδίδει, εμείς θα στεκόμαστε όρθιοι. Εκεί που οι άρχοντες κλείνουν τα μάτια, εμείς θα απλώνουμε το χέρι. Γιατί ο Ιερός Λόχος ξέρει τι σημαίνει ευθύνη, τι σημαίνει έμπρακτη αλληλεγγύη, τι σημαίνει καθήκον προς την Πατρίδα και τον Συνάνθρωπο.

Ιερός Λόχος Τομέας Αλληλεγγύης 

Δολοφονίες με βαθύ συμβολισμό.Ο Πατριωτισμός στο Στόχαστρο!

 

Δολοφονίες με βαθύ συμβολισμό.Ο Πατριωτισμός στο Στόχαστρο!

Στην Αμερική ένας δημοσιογράφος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Λίγο πριν μια νεαρή Ουκρανή δολοφονήθηκε άγρια μέσα σε μέσο μαζικής μεταφοράς. 

Ήταν δύο δολοφονίες που κουβαλούν συμβολισμό και αποκαλύπτουν την υποκρισία του συστήματος. Γιατί όταν το θύμα είναι λευκός και ο δράστης ανήκει σε «προστατευόμενη» ομάδα, τα μεγάλα ΜΜΕ σωπαίνουν. Αντιστρέψτε τους ρόλους και θα δείτε πώς το ίδιο γεγονός θα γινόταν πρώτο θέμα σε όλο τον κόσμο, με ατελείωτες αναλύσεις, πορείες και εκστρατείες ευαισθητοποίησης.

Η υποβάθμιση και η σιωπή δεν είναι τυχαία. Είναι σιωπή συνενοχής. Τα μεγάλα δίκτυα, οι εφημερίδες, οι καλοπληρωμένοι σχολιαστές, όλοι αυτοί που καθημερινά κάνουν κήρυγμα «ανθρωπισμού», επιλέγουν πότε θα δείξουν ευαισθησία και πότε θα γυρίσουν το κεφάλι αλλού. Όταν δολοφονείται ένας λευκός άνθρωπος, ένας πατριώτης, ένας δημοσιογράφος που τολμά να πάει κόντρα στο κατεστημένο, το έγκλημα υποβαθμίζεται μέσα σε λίγες ώρες. Όταν τα θύματα δεν εξυπηρετούν το αφήγημα της παγκοσμιοποίησης, απλά δεν υπάρχουν.

Αυτό που συμβαίνει στην Αμερική είναι καθρέφτης της παγκόσμιας κατάστασης. Ο πατριωτισμός, η ευρωπαϊκή ταυτότητα, η πίστη στις ρίζες και στην ιστορία αντιμετωπίζονται σαν απειλή. Δεν υπάρχει «ουδέτερη δημοσιογραφία». Υπάρχει μόνο δημοσιογραφία που υπηρετεί το σύστημα και δημοσιογραφία που μπαίνει στο στόχαστρο. Όποιος υψώνει φωνή για το Έθνος, για την αλήθεια, για τις αξίες που θέλουν να σβήσουν, στιγματίζεται, λοιδορείται, και αν συνεχίσει αμετανόητος, τότε γίνεται επικίνδυνος. Επικίνδυνος όχι για τους Λαούς, αλλά για την εξουσία.

Η Ελλάδα δεν έμεινε έξω από αυτόν τον κύκλο αίματος. Ο Γιώργος Καραϊβάζ, ένας άνθρωπος που ξεσκέπαζε βρόμικες υποθέσεις και έφερνε στο φως όσα ήθελαν να μείνουν κρυφά, εκτελέστηκε μέρα μεσημέρι. Χρόνια έχουν περάσει και οι ένοχοι παραμένουν στο σκοτάδι. Το ίδιο συνέβη και με τον Σωκράτη Γκιόλια. Τον γάζωσαν στην πόρτα του σπιτιού του, δίπλα στην οικογένειά του. Έγκλημα που θύμιζε καθαρή τρομοκρατική εκτέλεση, με στόχο να φιμώσει μια ανεξάρτητη φωνή. Και στις δύο περιπτώσεις, το κράτος έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο: αδράνεια, συγκάλυψη, ατιμωρησία.

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Αυτές οι δολοφονίες δεν είναι τυφλές πράξεις. Είναι κατευθυνόμενη βία. Είναι πολιτική τρομοκρατία με όπλα ή με μαχαίρια, που υπηρετεί το ίδιο σχέδιο: να σπάσει το ηθικό όσων τολμούν να αμφισβητήσουν την παγκόσμια επιβολή. Να δοθεί το μήνυμα πως όποιος τολμά να μιλά για Πατρίδα, για Πίστη, για Αλήθεια, θα πληρώσει βαρύ τίμημα. Δεν είναι απλά εγκλήματα, είναι προειδοποιήσεις.

Η φίμωση παίρνει πολλές μορφές. Σήμερα μπορεί να είναι η δολοφονία ενός δημοσιογράφου, αύριο μπορεί να είναι η δίωξη ενός πολιτικού, μεθαύριο η στοχοποίηση ενός φοιτητή που μίλησε με περηφάνια για την ιστορία του. Το σύστημα δεν θέλει πολίτες με ταυτότητα. Θέλει υπηκόους χωρίς μνήμη, χωρίς ρίζες, χωρίς αντίσταση. Θέλει να μας πείσει ότι ο πατριωτισμός είναι μίσος, ότι η αγάπη για τον λαό σου είναι επικίνδυνη, ότι το να είσαι λευκός Ευρωπαίος είναι σχεδόν έγκλημα.

Όμως η αλήθεια δεν σβήνει με δολοφονίες. Όσο κι αν θέλουν να μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι, δεν θα τα καταφέρουν. Κάθε χυμένο αίμα γίνεται φλόγα. Κάθε φίμωση γίνεται πείσμα. Κάθε δολοφονία ενός πατριώτη ή ενός ελεύθερου δημοσιογράφου είναι κραυγή που αντηχεί πιο δυνατά. Ο αντίπαλος μας φοβάται, και γι’ αυτό χτυπά τόσο σκληρά.

Ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός είναι σήμερα υπό διωγμό. Αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι παραμένει ζωντανός ο Αγώνας μας. Αν ήταν «ξεπερασμένος» όπως θέλουν να μας πείσουν, δεν θα χρειαζόταν τόση βία για να τον φιμώσουν. Ο Αγώνας μας δεν είναι εύκολος, ούτε αναίμακτος. Είναι όμως δίκαιος και αναγκαίος. Γιατί χωρίς Πατρίδα, χωρίς Αλήθεια, χωρίς Ρίζες, δεν υπάρχει μέλλον.

Κι αν αυτοί δολοφονούν τη φωνή μας, εμείς έχουμε χρέος να γίνουμε χίλιες φωνές. Να θυμίζουμε, να καταγγέλλουμε, να στεκόμαστε όρθιοι. Γιατί η σιωπή είναι συνενοχή και η υποταγή είναι θάνατος.

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2025

Οι Χάντρες και τα Καθρεφτάκια της Νέας Δημοκρατίας.

  

Οι Χάντρες και τα Καθρεφτάκια της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέπτεται για ακόμη μία φορά τη Θεσσαλονίκη και τη ΔΕΘ, για να παρουσιάσει – όπως πάντα – το κυβερνητικό του «όραμα». Όμως, για ποιο όραμα μιλάμε; Για ποιο μέλλον; Η εικόνα θυμίζει περισσότερο εκείνον που έρχεται με «χάντρες και καθρεφτάκια» να παραπλανήσει τους ιθαγενείς, παρά έναν πρωθυπουργό που μιλά σε έναν λαό που πονά, που υποφέρει από την ακρίβεια, την ανεργία και τη συνεχή συρρίκνωση του εισοδήματος.

Διότι η αλήθεια είναι σκληρή: αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο στον λαό, που μιλάνε για «υπευθυνότητα», που επέβαλαν λιτότητα και φοροκαταιγίδες, είναι οι ίδιοι που τρώνε με χρυσά κουτάλια εις βάρος του δημόσιου κορβανά. Η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα που κυβερνά αδιάλειπτα από το 2019, χρωστάει σήμερα στο ελληνικό Δημόσιο και στις τράπεζες πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ. Ένα δυσθεώρητο ποσό, που διογκώνεται χρόνο με τον χρόνο, ενώ το κόμμα συνεχίζει να δανείζεται χωρίς καμία ουσιαστική πρόθεση αποπληρωμής. Πρόκειται για τα μεγαλύτερα κομματικά χρέη στην Ευρώπη. Και την ίδια στιγμή που δεν επιστρέφει ούτε ευρώ από τα θαλασσοδάνεια, έρχεται να μιλήσει στον λαό για «υπευθυνότητα», για «δημοσιονομική πειθαρχία» και για «νοικοκυρεμένα οικονομικά». Η ειρωνεία ξεπερνά κάθε όριο: η ίδια η ΝΔ, που βύθισε τη χώρα σε χρέη και μνημόνια, λειτουργεί ως μόνιμος κακοπληρωτής, δίχως καμία συνέπεια. Αν μια μικρομεσαία επιχείρηση χρωστούσε αντίστοιχα, θα είχε κλείσει και οι ιδιοκτήτες της θα είχαν δει τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό. Για τη ΝΔ, όμως, όλα συγχωρούνται.

Δεν είναι μόνο τα κομματικά χρέη. Την τελευταία δεκαετία (2015–2025) καταγράφονται σειρά από σκάνδαλα και υποθέσεις που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τη Νέα Δημοκρατία. Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ με ψευδείς δηλώσεις για βοσκοτόπια και ζώα, ζημία άνω των 22 εκατομμυρίων ευρώ και πρόστιμο 392 εκατομμυρίων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα την παραίτηση τεσσάρων υπουργών. Σκάνδαλο υποκλοπών με το λογισμικό Predator, μαζικές παρακολουθήσεις πολιτικών, δημοσιογράφων και του Ν. Ανδρουλάκη, με διεθνή κατακραυγή και καταδίκες από το Ευρωκοινοβούλιο. Τραγωδία στα Τέμπη με 57 νεκρούς, όπου αποκαλύφθηκαν καθυστερήσεις, αμέλειες και καταγγελίες για συγκάλυψη στη σύμβαση τηλεδιοίκησης. Το περίφημο Email-gate με την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, που τιμωρήθηκε για παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων με πρόστιμα που έφτασαν τις 440.000 ευρώ. Η υπόθεση της αδήλωτης εργασίας στα γραφεία της ΝΔ, όπου το Εφετείο δικαίωσε εργαζόμενους που πληρώνονταν «μαύρα» με 250 ευρώ τον μήνα. Η «Λίστα Πέτσα» του 2020, όπου 20 εκατομμύρια μοιράστηκαν σε ΜΜΕ με αδιαφανή κριτήρια, αποκλείοντας όσα δεν στήριζαν την κυβέρνηση. Και τέλος οι fast-track αλλαγές στα εργασιακά, με την καθιέρωση 6ημέρου και 13ώρου, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύφθηκε η δράση της «Ομάδας Αλήθειας» ως μηχανισμού κυβερνητικής προπαγάνδας με αδιαφανή χρηματοδότηση.

Από τα σκάνδαλα των αγροτικών επιδοτήσεων μέχρι το δυστύχημα των Τεμπών, από την παρακολούθηση πολιτικών μέχρι τα θαλασσοδάνεια και τις λίστες Πέτσα, το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται: ανευθυνότητα, αδιαφάνεια, εξυπηρέτηση φίλων και παραγόντων εις βάρος της κοινωνίας. Ενώ ο ελληνικός λαός πλήρωνε μνημόνια, φόρους και χαράτσια, ενώ συνταξιούχοι έβλεπαν τις συντάξεις τους να κόβονται και νέοι άνθρωποι έφευγαν στο εξωτερικό, η Νέα Δημοκρατία συνέχιζε να ζει και να πολιτεύεται με δανεικά και αγύριστα.

Αυτοί που έλεγαν «μαζί τα φάγαμε» και κήρυτταν τη λιτότητα είναι οι ίδιοι που φεσώνουν το Δημόσιο με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, είναι οι ίδιοι που μοιράζουν επιδοτήσεις και διαφημιστικά πακέτα στους κολλητούς, είναι οι ίδιοι που συγκαλύπτουν εγκλήματα και δυστυχήματα. Και όμως, ο κ. Μητσοτάκης έρχεται στη ΔΕΘ για να παρουσιάσει ξανά ένα «σχέδιο ανάπτυξης» και «ευημερίας». Στην πραγματικότητα, πουλάει φθηνές υποσχέσεις σε έναν λαό που ξέρει πια την αλήθεια.

Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από άλλες χάντρες και καθρεφτάκια. Έχει ανάγκη από εθνική κοινωνική δικαιοσύνη, διαφάνεια και αληθινή πολιτική αναγέννηση, που αποδεδειγμένα, δεν μπορούν να μας την προσφέρουν αυτοί που μας κατέστρεψαν. 

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2025

Φλόγα Εθνική και Εργατική Δικαιοσύνη στον Λευκό Πύργο – Οι Ομιλίες του Ιερού Λόχου και του 4Ε!

 

Φλόγα Εθνική και Εργατική Δικαιοσύνη στον Λευκό Πύργο – Οι Ομιλίες του Ιερού Λόχου και του 4Ε

Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, την ώρα που ο πρωθυπουργός περιφερόταν στη ΔΕΘ μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις, στον Λευκό Πύργο στήθηκε η αληθινή φωνή του Λαού με πρωτοβουλία της δημοτικής παράταξης Ενωμένοι Μακεδόνες. Πατριωτικές και Εθνικοκοινωνικές δυνάμεις ενώθηκαν σε μια μαχητική συγκέντρωση, με την παρουσία του Εθνικού Κοινωνικού Κινήματος Ιερός Λόχος και του εργατικού Σωματείου 4Ε.

Η ομιλία του εκπροσώπου του 4Ε 

Δείτε το βίντεο και στο You tube

Δύο ομιλίες, γεμάτες φλόγα και αγωνιστικό παλμό, έδωσαν το στίγμα της εποχής: κοινωνισμός απέναντι στην ασυδοσία του κεφαλαίου, εργατική δικαιοσύνη απέναντι στην εξαθλίωση, πατριωτισμός απέναντι στην εθνική υποταγή. Λόγοι που δεν χαϊδεύουν αυτιά, αλλά ξεσκεπάζουν το ψέμα, καταγγέλλουν την προδοσία και καλούν σε οργανωμένο αγώνα.

Η ομιλία του Προέδρου του ΕΠΚ Ιερός Λόχος 

Δείτε το βίντεο και στο You tube

Εκεί, μπροστά στο μνημείο του Λευκού Πύργου, ακούστηκε η αληθινή Ελλάδα. Όχι η Ελλάδα των αριθμών και των τραπεζών, αλλά η Ελλάδα του μόχθου, της αξιοπρέπειας και της αντίστασης. Το μήνυμα ήταν καθαρό: ο λαός δεν υποτάσσεται, δεν σκύβει, δεν ξεπουλά την Πατρίδα του.

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι τελικής Νίκης. 

Η μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων, γνωστή ως «ταραχές του Tonypandy».

 

Η μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων, γνωστή ως «ταραχές του Tonypandy».

Στις αρχές του 20ού αιώνα, η καρδιά της βιομηχανικής Αγγλίας χτυπούσε μέσα στα ανθρακωρυχεία. Το 1910 ξέσπασε στη Νότια Ουαλία η μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων, γνωστή ως «ταραχές του Tonypandy». Χιλιάδες Άγγλοι εργάτες κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας καλύτερα μεροκάματα και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Η απάντηση των ιδιοκτητών ήταν το lock-out: κλείδωσαν τα ορυχεία, αρνήθηκαν κάθε διαπραγμάτευση και προσπάθησαν να επιβάλουν την πείνα ως όπλο ενάντια στους εργάτες.

Η εργοδοσία δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει απεργοσπάστες. Εργάτες από άλλες χώρες έφεραν για να σπάσουν το μέτωπο των ανθρακωρύχων, ενώ η κυβέρνηση έστειλε ένοπλες δυνάμεις και αστυνομία για να προστατεύσει τους απεργοσπάστες. Οι ανθρακωρύχοι αντέδρασαν δυναμικά, συγκρούστηκαν στους δρόμους, επιχείρησαν να αποκλείσουν τις στοές και να εμποδίσουν τους απεργοσπάστες να πάρουν τις θέσεις τους. Οι σκηνές εκείνες έμειναν στην ιστορία με τον θάνατο ενός εργάτη και εκατοντάδες τραυματίες.

Αυτό το μοτίβο δεν ήταν μοναδικό στην Ουαλία. Σε πολλές χώρες, όταν οι εργάτες διεκδικούσαν το δίκιο τους, οι καπιταλιστές επιστράτευαν ξένους εργάτες, ακόμη και μετανάστες, για να σπάσουν την αλληλεγγύη. Ο μετανάστης, φτωχός και απελπισμένος, γινόταν εργαλείο στα χέρια των εργοδοτών. Έτσι, η διεθνής μετανάστευση δεν λειτουργούσε τότε — όπως και σήμερα — ως «λύση ανθρωπιστική», αλλά ως μέσο υπονόμευσης των εργατικών αγώνων και ως μοχλός πίεσης για να πέσουν τα μεροκάματα.

Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, οι ανθρακωρύχοι έδειξαν το μόνο που είχαν: αλληλεγγύη και μαχητικότητα. Οργάνωσαν επιτροπές περιφρούρησης, προσπάθησαν να αποτρέψουν την είσοδο απεργοσπαστών, κράτησαν ενωμένο το μέτωπο παρά την πείνα και την καταστολή. Μπορεί στο τέλος η εργοδοσία να πέτυχε να επιβάλει τους όρους της, όμως η απεργία του Tonypandy έμεινε χαραγμένη ως μάθημα: ότι ο καπιταλισμός δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να διαλύσει την ενότητα των εργατών και κυρίως να επιστρατεύσει ακόμα και ξένους εργάτες!

Εδώ ακριβώς φαίνεται το δίκιο του Καρλ Μαρξ. Ο Μαρξ είχε επισημάνει πως η ανεξέλεγκτη διεθνής μετανάστευση δεν είναι παρά εργαλείο των κεφαλαιοκρατών για να ρίχνουν τα μεροκάματα και να κρατούν διαιρεμένη την εργατική τάξη. Εμείς παρότι ουδεμία σχέση δεν έχουμε με τον μαρξισμό και είμαστε και πολέμιοι του, δεν μπορούμε παρά να δώσουμε δίκιο στον Μαρξ. Το ερώτημα είναι γιατί οι ιδεολογικοί απόγονοι του ενισχύσουν την μετανάστευση;

Όσο οι εργάτες δεν κατανοούν ότι η πραγματική ενότητα χτίζεται μόνο πάνω στη εθνική συνειδητή συσπείρωση ενάντια στο κεφάλαιο, τόσο η μετανάστευση θα λειτουργεί ως όπλο των καπιταλιστών και του φιλελεύθερου κράτους.

Η ιστορία του Tonypandy αποδεικνύει ότι ο Μαρξ είχε δίκιο: η μετανάστευση δεν είναι «ανθρωπισμός», είναι μέσο εκμετάλλευσης και υποδούλωσης. Ο μόνος δρόμος για την εργατική τάξη είναι το Εθνικό Κοινωνικό κράτος όπου ο άνθρωπος δε θα είναι σκλάβος του κέρδους, των κουμμουνιστών και των καπιταλιστών.

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος 

Όχι στον Προσωπικό Αριθμό – Η ελευθερία μας δεν έχει αριθμό . Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

  

Όχι στον Προσωπικό Αριθμό – Η ελευθερία μας δεν έχει αριθμό

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να επιβάλει τον λεγόμενο Προσωπικό Αριθμό (ΠΑ) σε κάθε Έλληνα πολίτη. Πρόκειται για έναν ενιαίο κωδικό που θα αντικαταστήσει ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και κάθε άλλο αριθμό ταυτοποίησης. Εμφανίζεται ως «εκσυγχρονισμός» και «διευκόλυνση», όμως στην πραγματικότητα εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Ο ΠΑ δεν είναι απλώς ένα τεχνικό μέτρο· είναι το κλειδί για το απόλυτο φακέλωμα του πολίτη.

Όλα τα δεδομένα –υγεία, εργασία, οικονομικά, περιουσία, δικαιώματα– θα συγκεντρώνονται σε μία ηλεκτρονική ταυτότητα. Ένα κλικ θα αρκεί για να αποκλειστεί κάποιος από τον γιατρό, την τράπεζα ή τις κοινωνικές παροχές. Το επιχείρημα της «διευκόλυνσης» καταρρέει μπροστά στον κίνδυνο της ψηφιακής σκλαβιάς. Σήμερα μας υπόσχονται ευκολία, αύριο μπορεί να μας πουν ότι χωρίς τον ΠΑ δεν θα έχουμε πρόσβαση ούτε στα στοιχειώδη.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ίδια κυβέρνηση, στην περίοδο του κορωνοϊού, επέβαλε πρωτοφανή και αντισυνταγματικά μέτρα που καταπάτησαν θεμελιώδη δικαιώματα. Είδαμε καθολικούς εγκλεισμούς με πρόστιμα για όσους παραβίαζαν τις εντολές, απαγόρευση κυκλοφορίας με SMS, περιορισμό συναθροίσεων και διαδηλώσεων, ακόμα και τον εξευτελισμό πολιτών που οδηγούνταν με χειροπέδες γιατί βγήκαν χωρίς «άδεια». Το πιο προκλητικό ήταν ο περιορισμός της Ορθόδοξης λατρείας: κλειστές εκκλησίες τις πιο ιερές ημέρες του χρόνου, απαγόρευση Θείας Κοινωνίας, πιστοί διωκόμενοι επειδή τόλμησαν να εκφράσουν την πίστη τους. Όλα αυτά, που δήθεν έγιναν «για την υγεία», άφησαν πίσω τους μια κοινωνία πιο υποταγμένη και πιο συνηθισμένη στον κρατικό αυταρχισμό.

Ο Προσωπικός Αριθμός έρχεται ως φυσική συνέχεια αυτής της λογικής: συγκέντρωση στοιχείων, πλήρης έλεγχος, διάλυση κάθε ιδιωτικότητας. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει επιβληθεί ενιαίος αριθμός που να συγκεντρώνει όλα τα δεδομένα. Η Ελλάδα για ακόμη μία φορά γίνεται πειραματόζωο της παγκοσμιοποίησης.

Το Σύνταγμα προστατεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανάπτυξη της προσωπικότητας και τα προσωπικά δεδομένα. Ο ΠΑ, αντίθετα, δημιουργεί ένα υπερσύστημα που τα υπονομεύει. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον GDPR, απορρίπτει τη συγκέντρωση ευαίσθητων δεδομένων σε μία βάση. Κι όμως, στην Ελλάδα μας επιβάλλουν το πιο επικίνδυνο ψηφιακό πείραμα.

Η Ορθόδοξη Παράδοση του Γένους μας δεν μπορεί να δεχθεί τον εξανδραποδισμό του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι πρόσωπο, όχι αριθμός, όχι κωδικός σε μια βάση δεδομένων. Ο Προσωπικός Αριθμός αλλοιώνει την έννοια του προσώπου και ανοίγει τον δρόμο για την πλήρη υποταγή στον απρόσωπο μηχανισμό ελέγχου.

Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοια μέτρα πάντοτε συνδέονται με τον περιορισμό των εθνικών και πνευματικών ταυτοτήτων. Ο πολίτης παύει να είναι μέλος ενός λαού με ιστορία και παράδοση· γίνεται «ψηφιακός χρήστης» σε μια απρόσωπη βάση δεδομένων. Αυτός είναι ο σκοπός της παγκοσμιοποίησης: να εξαφανίσει την έννοια του Έθνους και του προσώπου, ώστε να μείνει μόνο ένα άθροισμα αριθμών, εύκολα ελεγχόμενο από τα κέντρα ισχύος.

Αν δεχθούμε τον ΠΑ σήμερα, αύριο θα δεχθούμε τις ψηφιακές κάρτες ελέγχου, μεθαύριο τα βιομετρικά εμφυτεύματα. Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη, και κάθε βήμα γίνεται με το ίδιο πρόσχημα: την «ευκολία» και την «ασφάλεια». Όμως η πραγματική ασφάλεια βρίσκεται μόνο στην ελευθερία. Ένας λαός δεμένος με αριθμούς και κάρτες δεν είναι ελεύθερος, αλλά δούλος.

Η επιβολή ενός τέτοιου μέτρου δεν αφορά μόνο την τρέχουσα κυβέρνηση.Ανοίγει έναν δρόμο που δύσκολα θα έχει επιστροφή. Αν ο λαός αποδεχθεί σήμερα τον ΠΑ, αύριο θα αποδεχθεί την πλήρη ψηφιακή ταυτοποίηση, με κάρτες, εφαρμογές και βιομετρικά στοιχεία που θα ελέγχονται από υπερεθνικά κέντρα εξουσίας. Η απώλεια της ελευθερίας έρχεται βήμα-βήμα, πάντα με πρόσχημα την «ασφάλεια» και την «εξυπηρέτηση».

Η αντίσταση λοιπόν δεν είναι απλώς δικαίωμα, αλλά καθήκον. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στην πορεία προς τον ψηφιακό ολοκληρωτισμό. Χρέος μας είναι να υπερασπιστούμε την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την πίστη και την ίδια την ύπαρξή μας ως προσώπων. Να πούμε δυνατά: ΟΧΙ στον Προσωπικό Αριθμό – η ελευθερία μας δεν έχει αριθμό.

Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του 

ΕΠΚ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 31 Αυγούστου 2025

Βίτσι 2025.Δυναμική παρουσία του Ιερού Λόχου.

  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ

Την Κυριακή, 31 Αυγούστου, ευρύ κλιμάκιο συναγωνιστών του Ιερού Λόχου ανηφόρισε στο όρος Βίτσι, στο μνημείο των πεσόντων του Εθνικού Στρατού, για να αποτίσει φόρο τιμής στους ήρωες του Έθνους που έπεσαν στις επιχειρήσεις του συμμοριτοπολέμου το 1949. Με την κατάθεση στεφάνου και τη δυναμική μας παρουσία, τιμήσαμε τη θυσία του ελληνικού λαού που υπερασπίστηκε την Πατρίδα απέναντι στην κομμουνιστική ανταρσία.

Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε να ξεχαστεί η αλήθεια. Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, επιβάλλοντας μονομερή λήθη, χάρισαν συγχωροχάρτι σε ένα αμετανόητο ΚΚΕ, το οποίο, όπως ρητά αναφέρει και το καταστατικό του, εξακολουθεί να αναμένει την κατάλληλη στιγμή για να επιχειρήσει ξανά την κατάληψη της εξουσίας.

Σε αυτήν την ημέρα μνήμης και τιμής, δυστυχώς, βρέθηκαν εκεί πρόσωπα που δεν θα έπρεπε να έχουν θέση. Εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας και της κ. Λατινοπούλου, πολιτικοί που πανηγυρίζουν όταν οι εθνικιστές οδηγούνται στις φυλακές, πολιτικοί οι οποίοι τιμούν τους αγώνες της αριστεράς και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους πραγματικούς εθνικούς αγώνες.

Ο μεγαλύτερος όμως απών ήταν το ίδιο το ΚΚΕ. Ένα κόμμα που όφειλε να βρεθεί στο Βίτσι για να ζητήσει συγγνώμη από τον Ελληνικό Λαό για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει εις βάρος του Ελληνικού Λαού.

Ο Ιερός Λόχος θα συνεχίσει να βρίσκεται παρών σε κάθε σημείο εθνικής μνήμης, για να θυμίζει την Αλήθεια και να υπερασπίζεται την Ιστορία του Ελληνισμού απέναντι σε όσους θέλουν να τη διαστρεβλώσουν.

Για πρώτη φορά στην ιστορία κατέθεσε και εργατικό σωματείο στεφάνι. 

Το Εθνικό Εργατικό Σωματείο 4Ε – Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδος κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο της στο Βίτση, τιμώντας τη μεγάλη νίκη του Εθνικού Στρατού απέναντι στις συμμορίες του ΚΚΕ. Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν ξεχνούν τη θυσία των στρατιωτών και της ελληνικής νεολαίας που κράτησαν την Πατρίδα ελεύθερη, αποτρέποντας τη σοβιετική δικτατορία του προλεταριάτου και εξασφαλίζοντας την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του λαού μας, των οικογενειών και των εργαζομένων.

Τιμή και δόξα στους πεσόντες του Εθνικού Στρατού! Ο αγώνας τους είναι οδηγός για το μέλλον του Έθνους μας!

Γραφείο Τύπου ΕΠΚ Ιερός Λόχος