Μετανάστευση, το όπλο των καπιταλιστών για φτηνά μεροκάματα.

  

Μετανάστευση, το όπλο των καπιταλιστών για φτηνά μεροκάματα.

Εθνικό Πανεργατικό Κάλεσμα για την Πρωτομαγιά. 

Η Πρωτομαγιά είναι γιορτή του Έλληνα Εργάτη και ημέρα αγώνα και τιμής!

Είναι ημέρα μνήμης για όλους όσους πάλεψαν και θυσιάστηκαν για τα δικαιώματα της Ελληνικής Εργατικής τάξης.

Είναι ημέρας τιμής προς τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά για το μοναδικό φιλολαϊκό και φιλεργατικό έργο του. Όσο και να θέλουν να παραχαράξουν την ιστορία, ο Ι.Μεταξάς είναι εκείνος που θέσπισε το 8ωρο, ίδρυσε το ΙΚΑ, έφτιαξε παιδικούς σταθμούς, θέσπισε την απαγόρευση της παιδικής εργασίας, την Κυριακάτικη αργία και καθιέρωσε την αργία της εργατικής Πρωτομαγιάς και πλήθος άλλων μέτρων υπέρ του Ελληνικού λαού!

Η Πρωτομαγιά όμως είναι και υπενθύμιση ότι είναι θεμελιώδης ανθρώπινο δικαίωμα κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως εθνικότητος να ζει και να εργάζεται ευτυχισμένος στην Πατρίδα του. 

Όμως οι πόλεμοι που δημιουργούν οι καπιταλιστές για να προωθούν τα συμφέροντα τους καθώς και η στάση των αριστερών της νέας τάξης, έχουν μετατρέψει την μετανάστευση στο καλύτερο όπλο στα χέρια του διεθνή κεφαλαίου. Αποτέλεσμα τα φτηνά εργατικά χέρια να δημιουργούν ανισότητες εις βάρος των γηγενών εργαζομένων διαιωνίζοντας ταυτόχρονα το σύγχρονο σκλαβεμπόριο.

Για εμάς τις σύγχρονες γενεές, ο εργασιακός μεσαίωνας που επεβλήθη από την Ευρωπαϊκή Ένωση των διεθνών τοκογλύφων σε συνδιασμό με την αρπακτική πολιτική των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, έχει ξεπουλήσει το μέλλον μας.Τα όνειρα των περισσότερων έχουν οριοθετηθεί μεταξύ της οικονομικής ανέχειας και του αβέβαιου μέλλοντος. 

Σήμερα, ο αγώνας συνεχίζεται. Ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια στην μετανάστευση, στη μαύρη εργασία, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση των καπιταλιστών και την προδοτική στάση των αριστερών. 

Διεκδικούμε 8ωρο, 5νθήμερο, σταθερό εργάσιμο χρόνο για όλους τους Έλληνες. Παλεύουμε για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές μας ανάγκες και όχι στα "όρια" που μας επιβάλλουν.

Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω. Διότη η εργασία είναι η τέταρτη Αξία του Έθνους. Είναι η μοναδική οδός που μπορεί να οδηγήσει τους Έλληνες σε υψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Είναι το  μέσον που θα σταματήσει την ανοιχτή πληγή της μετανάστευσης των νέων προς το εξωτερικό. Είναι το αντίδοτο στην υπογεννητικότητα, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την εθνική ανάκαμψη και δημιουργία.Η εργασία και τα κοινωνικά θέματα είναι ο βασικός λόγος που ως Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το μοναδικό δευτεροβάθμιο Εθνικό Εργατικό σωματείο το 4Ε-Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδος.

Ο αγώνας για ζωή με δικαιώματα είναι κοινός για όλο τον Ελληνικό Λαό, είναι διαρκής, είναι δίκαιος.

Καλούμε Εργάτες, Αγρότες και Φοιτητές να σταθούν μαζί μας κόντρα στο τέρας του καπιταλισμού.

Όλοι και όλες την Πρωτομαγιά στην πλατεία Ηλιουπόλεως στην Θεσσαλονίκη στις 11.00

Τιμάμε την ιστορία μας – Διεκδικούμε το μέλλον μας!

Ανδρέας Γενιάς Πρόεδρος του ΕΠΚ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής στις 27.4.2025

Ανακοίνωση καταδίκης.

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ

Η επιβολή ποινής φυλάκισης ενός έτους στην Ισπανίδα Ιζαμπέλα Περάλτα (Isabel Peralta) μέλος του Bastion Frontal για την έκφραση της άποψής της από δικαστήριο της Μαδρίτης, αποτελεί μια κατάφωρη παραβίαση της ελευθερίας του λόγου και μια επικίνδυνη επίθεση κατά της δημοκρατίας που ευαγγελίζονται τα καθεστώτα της Ευρώπης. 

Η δήλωσή της ότι η Ισπανία είναι χριστιανική χώρα και όχι μουσουλμανική, καθώς και η άποψή της πως πρόκειται όχι για μετανάστευση αλλά για «εισβολή», είναι αληθινή και αποτελεί έκφραση πολιτικής άποψης. Όταν το κράτος ποινικοποιεί τον λόγο, τότε έχουμε καθεστώς τρομοκρατίας της σκέψης.

Η καταδίκη της κ. Περάλτα σε ένα χρόνο φυλάκιση και 1080 ευρώ χρηματικό πρόστιμο, είναι ένα ντροπιαστικό δείγμα της υποκρισίας του «ανεκτικού» καθεστώτος, που σπεύδει να φιμώσει κάθε αντίλογο στη μαζική αλλοίωση του εθνικού και πολιτισμικού ιστού των ευρωπαϊκών χωρών.

Απαιτούμε την άμεση ακύρωση αυτής της απόφασης και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.

Η ελευθερία του λόγου δεν είναι διαπραγματεύσιμη, ούτε υπόκειται στις επιθυμίες όσων θέλουν μια Ευρώπη χωρίς ταυτότητα, χωρίς ιστορία και χωρίς μέλλον.

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος 

Δελτίο Τύπου. Επιλέγουμε Ελληνικά!

  

Θέμα: Επιλέγουμε Ελληνικά,  Επιλέγουμε συνειδητά. Στηρίζουμε την ελληνική παραγωγή. Προστατεύουμε την υγεία μας και την αγροτική μας οικονομία.

Ενόψει της εορταστικής περιόδου, καλούμε τους Έλληνες καταναλωτές να επιλέγουν με υπευθυνότητα και προσοχή τα προϊόντα που αγοράζουν. 

Η εισαγωγή χιλιάδων ζώων από το εξωτερικό, μεταξύ αυτών και από χώρες με κρούσματα αφθώδους πυρετού όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία και την ελληνική κτηνοτροφία.

Ο αφθώδης πυρετός, αν και πλήττει κυρίως τα ζώα (βοοειδή, πρόβατα, κατσίκια και χοίρους), ενδέχεται να μεταδοθεί στον άνθρωπο, προκαλώντας συμπτώματα όπως πυρετό, εξανθήματα και στοματικά έλκη. Ο κίνδυνος είναι χαμηλός αλλά υπαρκτός, ειδικά όταν τα μέτρα καραντίνας και βιοασφάλειας δεν τηρούνται αυστηρά.

Καλούμε τους Έλληνες καταναλωτές:

Να ελέγχουν την προέλευση των προϊόντων που αγοράζουν.

Να προτιμούν Ελληνικά κρέατα και προϊόντα από μικρές τοπικές επιχειρήσεις που γνωρίζουν και εμπιστεύονται.

Να στηρίξουν τους Έλληνες παραγωγούς, προστατεύοντας ταυτόχρονα την υγεία τους και την εθνική οικονομία.

Η υπεύθυνη επιλογή τροφίμων είναι πράξη αυτοπροστασίας. Δεν διακινδυνεύουμε για φτηνό κρέας αγνώστου προελεύσεως.Υπεύθυνη κατανάλωση σημαίνει ασφάλεια για όλους.

Ενημερωνόμαστε – Επιλέγουμε σωστά – Στηρίζουμε ελληνικά.

 Ιερός Λόχος

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα

Με κοινότητες φτιάχνουμε τον κόσμο ξανά - ενάντια στην μοναξιά του ατόμου! Video

  

Με κοινότητες φτιάχνουμε τον κόσμο ξανά – ενάντια στη μοναξιά του ατόμου!

Την Κυριακή των Βαΐων στα γραφεία της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε συλλογή τροφίμων για  οικογένειες συναγωνιστών που βιώνουν τον Γολγοθά της δημοκρατίας τους. 

Δυστυχώς η πατρίδα που δημιούργησαν οι "εθνοσωτήρες" πολιτικοί είναι άρρωστη. Η κοινωνία που μας επέβαλαν νοσεί.Χτισμένη πάνω στον ανταγωνισμό, τον ατομισμό, την κατανάλωση και την εκμετάλλευση.Η απομόνωση και ο ατομισμός είναι εργαλεία εξουσίας και όπλα του συστήματος.Δεν γεννηθήκαμε για να ζούμε σε κοινωνίες φυλακές.Δεν γεννηθήκαμε για να πληρώνουμε ενοίκιο για κάθε ανάσα που παίρνουμε.Δεν μας αξίζει η σκλαβιά που μας πουλάνε για ελευθερία.Μας μεγάλωσαν με το ψέμα ότι "κοίτα τον εαυτό του και μην μιλας" είναι φυσικός νόμος.Ότι το να τσακίζεσαι στη δουλειά για ψίχουλα είναι τιμή.Ότι το να νιώθεις μόνος, αποκομμένος, αδύναμος – είναι δικό σου φταίξιμο.Εμείς όμως είμαστε εδώ και δεν ζητάμε μεταρρυθμίσεις.

Εμείς θέλουμε επανάσταση.

Θέλουμε να χτίσουμε έναν νέο κόσμο απ’ την αρχή.Με κοινότητες. Με κοινοτισμό. Με συλλογικότητα.Με βάση το πιο φυσιολογικό και αρχέγονο ένστικτο του Ανθρώπου.

Τον Εθνικισμό!

Θέλουμε γειτονιές Ελληνικές.Θέλουμε Ελληνόπουλα να γεμίζουν τα σχολεία και τις παιδικές χαρές.Εργατικά Σωματεία όπου ο λόγος όλων έχει αξία και θα τρέμουν την φωνή μας οι Καπιταλιστές και οι μαρξιστές προδότες του Έλληνα εργαζομένου. Κοινά αγαθά, όχι εμπορεύματα.Αλληλεγγύη, όχι φιλανθρωπία.Συναγωνιστές, όχι χτύπημα φιλικό στις πλάτες την ώρα του πολέμου.

Κάποιοι μας είπαν ουτοπιστές.Μα η αληθινή ουτοπία είναι να συνεχίζουμε να ζούμε έτσι:Μόνοι, σιωπηλοί, πειθαρχημένοι στους άρρωστους νόμους μιας άρρωστης κρατικής ανθελληνικής μηχανής που κάθε μέρα πολτοποιεί τις ζωές και τα όνειρα μας.

Κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι ο Ιερός Λόχος είναι κόμμα. Λάθος!Ο Ιερός Λόχος είναι αντικόμμα.Είμαστε αυτοί που θα συντρίψουμε όχι μόνο το άθλιο πολιτικό σκηνικό αλλά και όλους αυτούς που καπηλεύονται τις Ιδέες μας.

Μεγαλύτερη σημασία από κάθε πολιτικό αγώνα και κάθε πολιτικό συμβιβασμό που κάποιοι θέλουν να μας προβάλλουν ως έξυπνη και λογική λύση, είναι δράσεις που χρόνια κάνουμε ως Κίνημα. Με κοινότητες φτιάχνουμε τον κόσμο ξανά – ενάντια στη μοναξιά του ατόμου.

Και δεν θα περιμένουμε κανέναν.Θα τον χτίσουμε με τα χέρια μας.Στους δρόμους, στα στέκια, στους χώρους εργασίας, στις συνελεύσεις των ελεύθερων γειτονιών.

Τώρα. Όχι αύριο, ούτε μεθαύριο.

Τέλος ευχαριστούμε τους Αυτόνομους Εθνικιστές και τους Συναγωνιστές του Defend Salonica για την συμμετοχή τους. 

Ζήτω η Νίκη

Ζήτω η μία Αιωνία και Αδιαίρετος Ελλάς

Δείτε το βίντεο της ομιλίας στο You tube

Ανδρέας Γενιάς Πρόεδρος του

ΕΠΚ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ

Γολγοθάς χωρίς Ανάσταση. Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

  

Γολγοθάς χωρίς Ανάσταση...

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μιλάμε για θυσία, Σταύρωση και Ανάσταση. 

Ξαφνικά γεμίζουν τα τηλεοπτικά κανάλια από ιερωμένους, από ψεύτικες ευχές και από τσιμπούσια με λιχουδιές για λίγους, την ώρα που οι πολλοί αγκομαχάνε.

Όμως η φτώχεια έχει πάρει διαστάσεις που πλέον δεν καταγράφονται σε στατιστικές μελέτες. Ολόκληρες οικογένειες ζουν με την αγωνία του "αν θα φτάσουν τα λεφτά ως το τέλος του μήνα", ενώ πολλά Ελληνόπουλα πηγαίνουν σχολείο νηστικά και οι ηλικιωμένοι καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα σε φαγητό ή φάρμακα. 

Οι άρρωστοι περιμένουν μήνες για ραντεβού στα δημόσια νοσοκομεία, ενώ οι ψυχικά καταβεβλημένοι μένουν μόνοι τους, να παλεύουν με το σκοτάδι, γιατί το κράτος απουσιάζει. Όχι γιατί δεν ξέρει. Αλλά γιατί δεν ενδιαφέρεται το κράτος για τον Ελληνικό Λαό.

Την ίδια ώρα, οι "δήθεν" και οι "φαντασμένοι" καλά κρατούν. 

Βγαίνουν στα social media με "φιλανθρωπίες" μπροστά σε κάμερες, με ταξίδια πολυτελείας, ή με μηνύματα υποκρισίας και "ενσυναίσθηση" με πολλά φίλτρα. 

Οι πολιτικοί δε, φωτογραφίζονται με λαμπάδες, δίπλα στους ίδιους ανθρώπους που καθημερινά περιφρονούν με την πολιτική τους. Και οι κομπλεξικοί ντυμένοι με κοστούμια εξουσίας και θρησκευτικής υποκρισίας.

Δυστυχώς όμως, η ψυχική κούραση είναι παντού.Στους εργαζόμενους που τσακίζονται με 10ωρα και 12ωρα για να αμείβονται με μισθούς πείνας. Στους γονείς που δεν έχουν την δυνατότητα να σταθούν στα παιδιά τους. 

Στους νέους όπου επιλέγουν να ξενιτευτούν για να ζήσουν αξιοπρεπώς. 

Κι όμως, η κυβέρνηση επιλέγει να επενδύει σε λαθραία εισερχόμενους μετανάστες, σε κάμερες και βιτρίνες. Επιλέγει να καλύπτει τον πόνο με επικοινωνιακά τρικ, ενώ η αγωνίας της επιβίωσης για τους Έλληνες γίνεται όλο και πιο επώδυνη.

Όσο για τον Ελληνικό λαό, μπορούμε πλέον να λέμε ότι "έμαθε να ζει με το τι θα πει ο κόσμος και όχι με το τι θα πει ο Χριστός".

Κρύβουμε την αλήθεια μας για να είμαστε αρεστοί στον κόσμο, κι όχι για να είμαστε αληθινοί μπροστά στον Χριστό. Κι όμως, Εκείνος κατέδειξε την υποκρισία και δίδαξε ταπεινότητα. Δεν ζήτησε προβολή και έπαρση αλλά μετάνοια.

Σήμερα, τα Πάθη του Χριστού μπορούν να λειτουργήσουν ως καθρέφτης για την κοινωνία μας, αναδεικνύοντας την αγωνία και τον πόνο των Ελλήνων που υποφέρουν από την αδικία, την αδιαφορία και την εγκατάλειψη. 

Η αληθινή Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη καλεί σε πράξεις αλληλεγγύης, ανιδιοτελούς προσφοράς και συνείδησης για τον πόνο του Συνέλληνα.

Αυτή λοιπόν την Ανάσταση, ας βοηθήσουμε όσους περισσότερους μπορούμε. 

Ας σταθούμε δίπλα στους Έλληνες , όχι μόνο με ευχές, αλλά με δράση και εθνικό κοινωνισμό. Να γίνουμε η φωνή αυτών που δεν ακούγονται. Να απαιτήσουμε ένα κράτος που υπηρετεί τον Ελληνικό Λαό και όχι που τον εξουσιάζει. Να στηρίξουμε τον διπλανό που μας χρειάζεται. Να υπερασπιστούμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εκεί που έχει καταπατηθεί. Γιατί μόνο έτσι θα έρθει και η Ανάσταση.

Η αλληλεγγύη ή αλλιώς ο κοινωνισμός, είναι η απάντηση στην ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται από ασθένειες, φτώχεια, πείνα και ψυχική εξάντληση. Είναι η πράξη που μετατρέπει τη συμπόνια σε δράση. Όταν προσφέρουμε τρόφιμα σε μια οικογένεια που πεινά, όταν ακούμε έναν άνθρωπο που λυγίζει ψυχικά, όταν στηρίζουμε τους ηλικιωμένους ή διεκδικούμε δικαιοσύνη για όσους μένουν πίσω, τότε η αλληλεγγύη αυτή, γίνεται το φως μέσα στο σκοτάδι της εγκατάλειψης.

Μόνο με συλλογική ευθύνη και κοινωνική εγρήγορση μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που δεν θα αφήνει κανέναν Έλληνα πίσω.

Αν θέλουμε μια άλλη Ελλάδα, ανθρώπινη, δίκαιη, ζωντανή, Θα πρέπει να την διεκδικήσουμε με τις επιλογές μας. Με τη στάση μας. Με το θάρρος να πούμε: Φτάνει πια.

Αν αυτή η χώρα θέλει πραγματικά Ανάσταση, πρέπει να διαλέξει. Ή με τους ίδιους που έφεραν τη σήψη — ή με εκείνους που έχουν το θάρρος να συγκρουστούν με την σήψη όπως είναι το Κίνημα του ΕΠΚ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ!

Ώρα να τελειώνουμε με τα προσχήματα. Ώρα να διαλέξουμε πλευρά.

Εμείς είμαστε εδώ. Ξεκάθαροι, αληθινοί, αποφασισμένοι.

Αν θέλετε Ανάσταση — αγωνιστείτε μαζί μας να την χτίσουμε. Αλλιώς θα βιώνουμε εσαεί τον Γολγοθά χωρίς όμως την Ανάσταση. 

Χρόνια Πολλά. Με Φως. Με Αλήθεια. Με απόφαση και δύναμη. 

Καλή Λαμπρή σε όλους τους Έλληνες!

Μαρία Δήμου από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής την 11.4.2025

Σεβασμός στους ήρωες όχι στους πολιτικάντηδες. Άρθρο στην Ελεύθερη Ώρα

 

Την προηγούμενη εβδομάδα παρευρέθηκα σε μία ομιλία για την ΕΟΚΑ με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την έναρξη του Αγώνα.

Και ενώ κάποιος θα περίμενε ότι μέσα από την όλη εκδήλωση θα αναζωπυρώνοντουσαν τα βαθύτερα εθνικά αισθήματα και πόθοι, για Ένωση της Μητρός Ελλάδος με τα της θυγατέρος Κύπρου, δυστυχώς η όλη εκδήλωση δεν ήταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μία γλυκανάλατη πασαρέλα, των τοπικών αρχόντων και βουλευτών με τους χειροκροτητές τους.

Όμως οι παραδόσεις και οι Εθνικές εορτές, θα πρέπει να είναι ζωντανά κύτταρα μιας κοινωνίας. Δεν είναι μουσειακά εκθέματα, ούτε εργαλεία για χειραγώγηση.

Δυστυχώς όμως, η χρήση της παράδοσης και των εθνικών εορτών έχει εξελιχθεί σε εργαλείο εξουσίας και ιδεολογικής χειραγώγησης για πολλούς πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, μετατρέποντάς τες σε ένα απλό πολιτιστικό γεγονός, απογυμνωμένο από την ουσιαστική του σημασία.

Από τη μια, οι αριστεροί αντιμετωπίζουν τις παραδόσεις ως διεθνιστικό και ταξικό γεγονός, δηλαδή μια καλή ευκαιρία να προωθήσουν την πνευματική τους ψώρα. Στήνουν φεστιβάλ με παραδοσιακούς χορούς, διαφημίζουν γεύσεις από «όλο τον κόσμο» και κάνουν αναφορές στην πολιτισμική ποικιλομορφία, χωρίς όμως να ενδιαφέρονται για τη βαθύτερη ουσία των παραδόσεων: τη συνέχεια, τη σύνδεση με την ταυτότητα και τη διαχρονική αξία τους. Έτσι, εκπαιδεύουν τον λαό μας, να βλέπουν την παράδοση ως μια τουριστική ατραξιόν και όχι ως κάτι που έχει ρίζες και εξέλιξη μέσα στο χρόνο.

Από την άλλη, η δεξιά, με την ρητορική της «πατρίδας και θρησκείας», χρησιμοποιεί τις παραδόσεις ως δεξαμενή χειραγώγησης. Το πατριωτικό συναίσθημα διατηρείται σε αδράνεια, σαν μια νοσταλγική ανάμνηση που δεν οδηγεί σε δράση. Οι Έλληνες καλούνται να «τιμήσουν την παράδοση» με μια συμμετοχή σε παρελάσεις ή πανηγύρια, αλλά όχι να την εξελίξουν, να την εμπλουτίσουν ή να την χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο πραγματικής αυτογνωσίας και κοινωνικής προόδου.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου. Για την αριστερά είναι απλώς μια ευκαιρία για αντιπολεμικά μηνύματα και επιλεκτική μνήμη, ενώ για τη δεξιά είναι μια επανάληψη στερεοτύπων χωρίς κανένα ουσιαστικό κάλεσμα σε σύγχρονη εθνική εγρήγορση. Κανείς δεν καλεί τους νέους να συνδέσουν την Επανάσταση με τις αλύτρωτες πατρίδες, τις σημερινές προκλήσεις, όπως η δημογραφική κρίση, η κοινωνική διάλυση και η πολιτική υποτέλεια. Αντί να διδάσκουμε στους μαθητές τα Ιδανικά του Έθνους μας, όπως η Μεγάλη Ιδέα του γένους και την Εθνική κυριαρχία μας, τους διδάσκουν να είναι αδιάφοροι και παθητικοί.

Ένα ακόμη λυπηρό κομμάτι είναι η επιλεκτική παραδοχή παραδόσεων. 

Δεν είναι σπάνιο να βλέπουμε ιστορικά πρόσωπα ή γεγονότα να αναδεικνύονται επιλεκτικά, ανάλογα με το αν εξυπηρετούν το εκάστοτε αφήγημα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής, ο ηγέτης της ΕΟΚΑ, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον αγώνα της Κύπρου για Ένωση με την Ελλάδα. 

Παρά την πολύπλευρη του συμβολή στον εθνικό αγώνα, η μνήμη του Γρίβα έχει αντιμετωπιστεί με απαξίωση λόγω των αντικομμουνιστικών του αισθημάτων. 

 Αυτή η επιλεκτική αποδοχή της ιστορίας δείχνει πώς η πολιτική εξουσία δεν αναγνωρίζει πάντα τις παραδόσεις και τις προσωπικότητες βάσει της ιστορικής τους σημασίας, αλλά βάσει των συμφερόντων που εξυπηρετούν κάθε φορά.

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι μοναδικό για τον Γρίβα· αντίστοιχες περιπτώσεις υπάρχουν και σε άλλες περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Οι τιμές αποδίδονται ανάλογα με το αν η συγκεκριμένη προσωπικότητα ή ιδεολογία ταιριάζει με το σημερινό πολιτικό αφήγημα. Έτσι, η παράδοση γίνεται ένα ακόμα εργαλείο ελέγχου της ιστορικής μνήμης, αντί για ένα ειλικρινές μέσο διατήρησης της ιστορικής αλήθειας.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς. Ενώ η φράση του «Όχι» στις 28 Οκτωβρίου 1940 τιμάται κάθε χρόνο ως εθνική εορτή, ο ίδιος ο πατέρας της νικης αντιμετωπίζεται σαν να μην υπήρξε ποτέ. 

Αντί να υπάρχει μια σφαιρική κατανόηση της ιστορίας, προσωπικότητες και γεγονότα «φιλτράρονται» ώστε να ταιριάζουν με τα αφηγήματα που εξυπηρετούν κάθε φορά τις πολιτικές δυνάμεις.

Η έμπνευση, όμως, δεν είναι κάτι που κληρονομείται. Πρέπει να καλλιεργείται. Και αυτό δεν γίνεται με εθιμοτυπικές γιορτές ή με πολιτικές παρωπίδες. Οι νέες γενιές δεν χρειάζονται μια «ακίνδυνη» παράδοση, αλλά μια παράδοση ζωντανή, που τους κινητοποιεί να δημιουργήσουν το δικό τους μέλλον. Αν θέλουμε να αποδώσουμε τιμή στους προγόνους μας, ας μην τους αφήσουμε να γίνουν απλές φιγούρες σε επετειακές αφίσες. Ας κάνουμε την παράδοση πηγή δράσης και όχι λήθης.

Σε ένα εθνικό κράτος, η ιστορική μνήμη δεν μπορεί να είναι επιλεκτική ούτε εργαλείο πολιτικής σκοπιμότητας. Οφείλει να είναι ζωντανή, αυθεντική και δίκαιη, τιμώντας όλες τις πτυχές του παρελθόντος χωρίς παραποιήσεις ή αποσιωπήσεις. Η παράδοση και η ιστορία δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα, αλλά στο ίδιο το έθνος. Μόνο όταν διδασκόμαστε από το παρελθόν με αλήθεια και όχι με προπαγάνδα, μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά.

Κάθε "δέντρο" που θέλει να φτάσει ψηλά, οφείλει να διατηρεί γερές τις ρίζες του.

Δήμου Μαρία από το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ

70 χρόνια Αγώνων για Ένωση!

  

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955 – ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ

Σήμερα, σκύβουμε με σεβασμό και περηφάνια μπροστά στην αιώνια φλόγα της ελευθερίας που άναψε η ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955. Η μέρα αυτή δεν είναι απλώς μια ιστορική αναφορά – είναι φλόγα άσβεστη, πυξίδα αγώνα, φωνή ψυχής που βροντοφωνάζει: Ένωση ή Θάνατος!

Οι ήρωες εκείνης της εποχής δεν υπολόγισαν τον φόβο, δεν λύγισαν μπροστά στον ζυγό. Με θυσία, ιδανικά και πίστη, ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην αποικιοκρατία και έγιναν οι φλόγες που φώτισαν τον δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας και της λευτεριάς.

Δεν ξεχνάμε τον Αρχήγο Γεώργιο Γρίβα Διγενή, τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον Μάρκο Δράκο, τον Κυριάκο Μάτση και τόσους άλλους λεβέντες της πατρίδας. Τους χρωστάμε την ψυχή μας. Κάθε πέτρα αυτής της γης έχει ποτιστεί με το αίμα και τον όρκο τους: Η Κύπρος ελληνική!

Η 1η Απριλίου δεν είναι απλώς μια σελίδα στην ιστορία. Είναι κραυγή αντίστασης. Είναι παρακαταθήκη ευθύνης. Είναι κάλεσμα στους νέους να θυμούνται, να σέβονται, να συνεχίζουν τον αγώνα για την Ένωση και την εθνική αξιοπρέπεια.

Ζήτω η 1η Απριλίου 1955!
Ζήτω η ΕΟΚΑ!
Ζήτω η Ένωση!

Παραμονή της επετείου των 70 χρόνων από την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ πραγματοποιήθηκε συμβολική νυχτερινή πορεία από το Κίνημα μας και αυτόνομους Εθνικιστές της Θεσσαλονίκης. 

Δείτε το βίντεο You tube

Τις προηγούμενες ημέρες στα γραφεία της Θεσσαλονίκης είχε πραγματοποιηθεί προβολή ντοκιμαντέρ για την ΕΟΚΑ.

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος 

Αλληλεγγύη με Τρόφιμα: Όταν η Κοινωνία Κάνει τη Δουλειά της Πολιτείας.

  

Ο Τάσος τις Κυριακές δεν κοιμάται μέχρι το μεσημέρι, ούτε πηγαίνει στο γήπεδο ή στα καφενεία. 

Ο Τάσος τις Κυριακές τις αφιερώνει στο να βοηθάει ιδρύματα, ελληνικές οικογένειες και γεροντάκια που υποφέρουν.

Ο Τάσος τις Κυριακές πηγαίνει στην λαχαναγορά,  φορτώνει το αμάξι του με προσφορές που του δίνουν οι επαγγελματίες (και τους ευχαριστούμε αυτό) και κάνει διανομή στην Θεσσαλονίκη. 

Γίνε και εσύ σαν τον Τάσο!

Αλληλεγγύη με Τρόφιμα: Όταν η Κοινωνία Κάνει τη Δουλειά της Πολιτείας

Σε μια χώρα που υποτίθεται πως ανήκει στην «ανεπτυγμένη Δύση», η βασική επιβίωση δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο φιλανθρωπίας αλλά εγγύηση από την ίδια την Πολιτεία. Κι όμως, καθημερινά, χιλιάδες συμπολίτες μας επιβιώνουν χάρη στην αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων: διανομές τροφίμων, συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία — πρωτοβουλίες από τα κάτω που καλύπτουν τα κενά που αφήνει επιδεικτικά το κράτος.

Αντί η κυβέρνηση να ενισχύσει ουσιαστικά το κοινωνικό κράτος, παρακολουθεί παθητικά την εξαθλίωση, βαφτίζοντας την φτώχεια ως «προσωρινή δυσκολία» και επενδύοντας σε επιδόματα-ψίχουλα, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Την ώρα που συμπολίτες μας στήνονται σε ουρές για ένα πακέτο μακαρόνια, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι μιλούν για «ανάπτυξη» και «βελτίωση της οικονομίας».

Η κοινωνική αλληλεγγύη δεν είναι ντροπή. Είναι αξιοπρέπεια. Ντροπή είναι να χρειάζεται να υπάρχει. Και όσο το κράτος νίπτει τας χείρας του, τόσο εμείς θα συνεχίσουμε —όχι από φιλανθρωπία, αλλά από χρέος προς τον συνάνθρωπο— να χτίζουμε γέφυρες εκεί που άλλοι υψώνουν τοίχους.

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος

Τα Οχυρά του Μεγαλείου – Η Ηρωική Άμυνα των Ελλήνων στις 6 Απριλίου 1941.

 

Στις 6 Απριλίου 1941, η αυγή βρήκε την Ελλάδα να δέχεται απροειδοποίητη επίθεση από τις γερμανικές δυνάμεις. Ο Άξονας, απειλούμενος από την ελληνική νίκη στην Αλβανία, αποφάσισε να καθυποτάξει το φρόνημα ενός λαού που είχε ήδη πει το πρώτο και μέγα ΟΧΙ. Όμως εκεί, στα απόρθητα Οχυρά της Γραμμής Μεταξά, ο Ελληνισμός έμελλε να στήσει ένα νέο έπος.

Η Γραμμή Μεταξά – ένα δίκτυο 21 οχυρών κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, φτιαγμένα από μπετόν και ατσάλι, αλλά κυρίως από ελληνική ψυχή. Εκεί στάθηκαν μόλις 70.000 Έλληνες φαντάροι και αξιωματικοί, απέναντι σε πάνω από 600.000 Γερμανούς, εξοπλισμένους με τα πλέον σύγχρονα μέσα πολέμου: αεροπορία, πυροβολικό, τεθωρακισμένα.

Κι όμως, η φλόγα του Έλληνα μαχητή έκαψε κάθε αριθμητική υπεροχή. Οι μάχες που δόθηκαν είναι σήμερα σχολεία ηρωισμού για ολόκληρο τον κόσμο.

Οχυρό Ρούπελ – Το σύμβολο της αλύγιστης αντίστασης

Το Ρούπελ πολιορκήθηκε από χιλιάδες Γερμανούς. Δέχτηκε σφοδρότατο βομβαρδισμό επί ώρες. Τα γερμανικά Στούκας το έπληξαν αδιάκοπα. Κι όμως, οι υπερασπιστές του δεν λύγισαν.
Όταν Γερμανοί απεσταλμένοι πρότειναν συνθηκολόγηση, ο Διοικητής του Ρούπελ, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος, απάντησε με τα αθάνατα λόγια:
«Τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται!»

Οχυρό Λίσσε – Ηρωισμός μέχρις εσχάτων

Στο οχυρό Λίσσε, ο Αντισυνταγματάρχης Χαράλαμπος Καμπάνης και οι άνδρες του κράτησαν τις θέσεις τους επί τρεις ημέρες, με ελλιπή μέσα, σχεδόν χωρίς νερό και επικοινωνίες. Πολεμούσαν μέσα σε σκοτεινούς διαδρόμους, πλημμυρισμένους με καπνό και αίμα. Δεν εγκατέλειψαν. Δεν λύγισαν. Όταν τελικά ήρθε διαταγή παράδοσης (λόγω γενικής κατάρρευσης του μετώπου), οι Γερμανοί τούς απέδωσαν τιμές!

Οχυρό Περιθώρι – Θυσία για την τιμή

Σε αυτό το μικρό αλλά ηρωικό οχυρό, οι υπερασπιστές του πολέμησαν σώμα με σώμα με τους Γερμανούς, οι οποίοι τελικά εισέβαλαν μόνο με απώλειες και με τη βοήθεια φλογοβόλων. Ένας αξιωματικός, ο Υπολοχαγός Μήττας, πολέμησε μόνος του μέσα σε έναν διάδρομο επί 20 λεπτά, κρατώντας τους εχθρούς σε απόσταση με χειροβομβίδες. Έπεσε μαχόμενος, αλλά κράτησε το οχυρό ως το τέλος.

Τιμή και Αναγνώριση από τον Εχθρό

Όταν μετά από τρεις ημέρες σκληρών μαχών η Αθήνα κατελήφθη και δόθηκε διαταγή κατάπαυσης πυρός, οι Γερμανοί μπήκαν στα οχυρά. Δεν βρήκαν νικητές – βρήκαν τιτάνες. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Γερμανού Στρατηγού Φον Λιστ, που είπε:
«Αν είχα τέτοιους στρατιώτες, θα κατακτούσα ολόκληρο τον κόσμο!»

Σήμερα, υποκλινόμαστε.

Στους λίγους που έγιναν πολλοί με την ψυχή τους. Στους ανώνυμους ήρωες που έγραψαν ιστορία κάτω από τη γη, με τη λάμψη της τιμής να τους φωτίζει. Στους αξιωματικούς που έδωσαν διαταγές με το παράδειγμά τους και όχι μόνο με τα λόγια.

Τα Οχυρά Μεταξά δεν ήταν απλώς στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ήταν οι νέες Θερμοπύλες. Και οι υπερασπιστές τους ήταν οι νέοι Λεωνίδες.

Η Ελλάδα τούς χρωστά. Κι εμείς δεν ξεχνάμε.

Μαρτυρίες Ηρώων των Οχυρών Μεταξά

1. Ανθυπολοχαγός Παναγιώτης Σιδέρης – Οχυρό Ρούπελ

«Ήταν 5 το πρωί όταν άρχισε ο βομβαρδισμός. Τα σπλάχνα της γης έτρεμαν. Ο καπνός μας έπνιγε, αλλά δεν τολμούσε κανείς να κάνει πίσω. Κρατούσαμε τη σημαία της Ελλάδας μέσα στο καταφύγιο και τη φιλούσαμε πριν βγούμε για να πολεμήσουμε. Δεν μας ενδιέφερε αν θα πεθάνουμε, μόνο να μην περάσουν.»

2. Στρατιώτης Στέργιος Μπαρμπαρούσης – Οχυρό Ιστίμπεη

«Οι Γερμανοί μας φώναζαν με ντουντούκες να παραδοθούμε. Είχαν πετάξει προκηρύξεις. Γελάσαμε. Ο λοχαγός μας απάντησε με βολή πυροβόλου. ‘Η Ελλάδα δεν προσκυνά’, φώναξε. Και έτσι συνεχίσαμε. Πέντε μέρες, με λίγο νερό, χωρίς φως, αλλά με καρδιά φλεγόμενη.»

3. Υπολοχαγός Νικόλαος Καραχάλιος – Οχυρό Καρατάς

«Την ώρα της επίθεσης, μέσα στους καπνούς, μου φώναξε ένας στρατιώτης: ‘Κύριε Υπολοχαγέ, θα τους κρατήσουμε;’ Του απάντησα: ‘Δεν κρατάμε αυτούς, κρατάμε την Ελλάδα! Και η Ελλάδα δεν πέφτει!’ Πολεμήσαμε μέχρι που λιποθυμήσαμε από την εξάντληση. Και όμως, κρατήσαμε.»

4. Διοικητής Οχυρού Παλιουριώνες – Ταγματάρχης Βασίλειος Μπράβος

«Οι άντρες μου πολεμούσαν σαν λιοντάρια. Τους έβλεπα μέσα στους διαδρόμους, λερωμένοι με αίμα και καπνιά, αλλά με μάτια που έλαμπαν. Είχαν στο βλέμμα τους την Ιστορία. Ορκίστηκαν να μη δώσουν ούτε μία σπιθαμή. Δεν μου χρειάζονταν διαταγές – ήξεραν όλοι το καθήκον τους. Δεν πολεμούσαμε μόνο για τη νίκη. Πολεμούσαμε για την ψυχή της Ελλάδας.»

5. Μαχητής από το Οχυρό Περιθώρι (Ανώνυμος, από μεταγενέστερη αφήγηση)

«Στο τέλος, είχαμε μόνο δύο χειροβομβίδες και ένα πολυβόλο που είχε υπερθερμανθεί. Ξέραμε ότι δεν θα αντέχαμε άλλο. Κάποιος τραγουδούσε τον εθνικό ύμνο και τον ακούγαμε μέσα στον θάλαμο. Δεν ήταν φόβος αυτό που νιώθαμε – ήταν αγάπη. Αγάπη για ό,τι πίσω αφήναμε. Αγάπη για την πατρίδα.»

Οι μαρτυρίες αυτές δεν είναι απλά αφηγήσεις· είναι όρκοι πίστης που κατατέθηκαν στην Ιστορία. Είναι ζωντανά παραδείγματα του τι μπορεί να κάνει ο Ελληνικός Λαός όταν πολεμά για το δίκαιο και το φως.

Δύο Ήρωες, Μία Σημαία – Δημήτριος Ίτσιος και Γεώργιος Δουράτσος.

Στο Ρούπελ της δόξας, εκεί όπου η πέτρα έγινε ψυχή και ο χάλυβας υποκλίθηκε στον Έλληνα φαντάρο, γράφτηκαν ιστορίες ανδρείας που μοιάζουν με αρχαίο έπος. Στην πρώτη γραμμή, δύο ονόματα χαράχτηκαν ανεξίτηλα: ο Λοχίας Δημήτριος Ίτσιος και ο Διοικητής Γεώργιος Δουράτσος.

Δημήτριος Ίτσιος – Ο Λοχίας με το Πολυβόλο

Ο Δημήτριος Ίτσιος, από την Ιερισσό Χαλκιδικής, ήταν ένας απλός λοχίας της Ελληνικής Στρατιωτικής Δύναμης, τοποθετημένος στο φυλάκιο Π8 του Ρούπελ. Εκεί, μόνος με το πολυβόλο του και λίγους συντρόφους, κατάφερε να συγκρατήσει για ώρες την προέλαση των Γερμανών μέσα από ένα στενό φαράγγι.Καθώς τα πυρομαχικά τελείωσαν και το φυλάκιο κυκλώθηκε, οι Γερμανοί τον συνέλαβαν. Εντυπωσιασμένοι από την αντίστασή του, του υποσχέθηκαν ότι θα τον σεβαστούν. Όμως, λίγες ώρες αργότερα, τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ, πιθανότατα με διαταγή ανώτατου αξιωματικού, για παραδειγματισμό. Η θυσία του έγινε σύμβολο της αυταπάρνησης.Ο Ίτσιος δεν έπεσε – αναστήθηκε στα μάτια της Ιστορίας.

Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος – Ο Αξιωματικός της Τιμής

Ο Γεώργιος Δουράτσος, διοικητής του Οχυρού Ρούπελ, έγινε γνωστός για τη λιτή, αλλά αθάνατη απάντηση στους Γερμανούς όταν του ζήτησαν να παραδοθεί:

"Τα οχυρά δεν παραδίδονται – καταλαμβάνονται!"

Μια φράση που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, σύμβολο του ακλόνητου ελληνικού φρονήματος. Ο Δουράτσος, ψύχραιμος και αποφασισμένος, διοίκησε με τέτοιο κύρος και στρατιωτική ακρίβεια που ακόμη και οι αντίπαλοί του τον σεβάστηκαν. Όταν τελικά δόθηκε διαταγή από την Αθήνα για παράδοση, οι Γερμανοί τού απέδωσαν τιμές. Αντί να μπει αιχμάλωτος, εισήλθε με τη στολή του, κρατώντας το σπαθί του, με τον γερμανό διοικητή να υποκλίνεται μπροστά του.

Δύο μορφές, ένας κοινός σκοπός

Ο Ίτσιος με το πολυβόλο του και ο Δουράτσος με τη στρατιωτική του στάση, εκπροσώπησαν δύο πρόσωπα της ίδιας ελληνικής ψυχής: του απλού στρατιώτη και του ηγέτη. Δεν πολέμησαν μόνο με όπλα – πολέμησαν με τιμή, πίστη και περηφάνια.

Και οι δυο τους απέδειξαν πως η πατρίδα δεν χρειάζεται αριθμούς για να νικήσει – χρειάζεται Ψυχές με φλόγα και άξιο Ηγέτη όπως ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς για να τους εμπνεύσει.

Κλείνουμε το αφιέρωμα μας με την ιστορική ομιλία του Πατέρα της Νίκης Ιωάννη Μεταξά προς τους δημοσιογράφους την 30η Οκτωβρίου 1940, που εξηγεί γιατί η Ελλάς δεν μπορούσε να ανήκει στην συμμαχία του Άξονας και προβλέπει ότι η Γερμανία δεν μπορεί να νικήσει αυτόν τον πόλεμο!

Ανακοίνωσις του Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του Αθηναϊκού Τύπου εις το Γενικόν Στρατηγείον (ξενοδοχείον "Μεγάλη Βρεταννία) εις τας 30 Οκτωβρίου 1940

Κύριοι,

Έχω λογοκρισίαν και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω. Aυτήν την ώραν όμως δεν θέλω μόνον την πέννα σας. Θέλω και την ψυχήν σας. Γι' αυτό σας εκάλεσα σήμερα για να σας μιλήσω με χαρτιά ανοιχτά. Θα σας ειπώ τα πάντα. Θα σας ειπώ ακόμη και τα μεγάλα μου πολιτικά μυστικά. Θέλω vα ξέρετε και σεις όλα τα σχετικά με την εθνικήν μας περιπέτεια ώστε να γράφετε, όχι συμμορφούμενοι προς τας οδηγίας μου, αλλά εμπνεόμενοι εις την προσωπική σας πίστιν από την γνώσιν των πραγμάτων.

Σας απαγορεύω να ανακοινώσητε σχετικά το παραμικρόν σ' οποιονδήποτε. Απολύτως και γιά οιονδήποτε λόγον. Κάθε παράβασις αυτής της εντολής μου θα έχη δια τον υπεύθυνον -και να είσθε βέβαιοι ότι θα ευρεθή ο υπεύθυνος- τας συνεπείας τας οποίας πρέπει να έχη σε πόλεμο ζωής ή θανάτου του Έθνους η προδοσία ενός μεγάλου μυστικού, έστω και αυτό αν έγινε από αφέλεια, χωρίς την παραμικρή κακή πρόθεσι. Φυσικά έχω τον λόγον σας... 

Mη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μην φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει δια να τον αποφύγωμε. Από την εποχήν της καταλήψεως της Αλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Από τον περασμένο Μάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι' όλων των μέσων. 

Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Ρώμην, από την Βουδαπέστην, από τα Τίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι .

Εις τας 15 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ΕΛΛΗΣ. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν. Εν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου . Συγχρόνως όμως διέταξα τα αντιτορπιλικά τα οποία συνώδευον τα πλοία που μετέφερον τους προσκηνητάς από την Τήνον μετά το έγκλημα, άν προσβληθούν από αεροπλάνα ή οπωσδήποτε άλλως να κάμουν αμέσως χρήσιν των όπλων των. Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν δια να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ' ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου. Σεις καλύτερον παντος άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το πάν δια να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Ιταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. 

Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρίσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμε, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικώνεναντίον μας κατηγοριών .

Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και δια παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν" . Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ "ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος".

Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς δια την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν δια την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.

Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς . Δηλαδή θα έπρεπε δια να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. 

Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των.Κυρίαρχοι πάντοτε της θαλάσσης δεν θα παρέλειπον, υπερασπίζοντες πλέον τον εαυτόν των, έπειτα από μίαν τοιαύτην αυτοδούλωσιν της Ελλάδος εις τους εχθρούς των να καταλάβουν την Κρήτην και τας άλλας νήσους μας τουλάχιστον.

Το συμπέρασμα αυτό δεν προέκυψεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, άλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Αιγύπτου, καθ' ας ειχεν ήδη προμελετηθή και αντιμετωπισθή ή ενέργεια που θα έπρεπε να γίνη ως φυσικόν επακόλουθον πάσης τυχόv εκουσίας ή ακουσίας συνεργασίας της Ελλάδος με τον Άξονα, εις τας ελληνικάς νήσους και προς παρεμπόδισιν εν περιπτώσει της δυνατότητος δια τόν Άξονα να τας χρησιμοποιήση.

Δεν δύναμαι αφ' ετέρου να μη παραδεχθώ ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν το δίκαιον δεν θα ευρίσκετο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών και να μην αναγνωρίσω, ότι όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται δια την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Αλλά τότε ο Ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία δια vα τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ'εθνικού ακρωτηριασμού. Αυτή η δήθεν προφύλαξις θα ήτο δια την τύχην της εις το μέλλον Ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χοιροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Το δίκαιον λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Βερολίνου που ανέφερα. Το δίκαιον θα ήτο με το μέρος του Ελληνικού Λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Άγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Ελλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ εάν εδίδετο ή εύλογος αυτή αφορμή.

Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, άλλά τρείς αυτήν την φοράν Ελλάδες.

Η πρώτη θα ήτο η επίσημος των Αθηνών η οποία είχεν φθάσει εις την πόρωσιν και το κατάντημα δια να αποφύγη τον πόλεμον να δεχθή να γίνη εθελοντής δούλος, πληρώνουσα μάλιστα την τιμήν αυτήν και με την συγκατάθεσίν της να αυτοακρωτηριασθή τραγικώτατα, παραδίδουσα εις την δουλείαν πληθυσμούς αμιγώς Ελληνικούς και μάλιστα δύναμαι να είπω τους Ελληνικωτέρους των Ελληνικών τοιούτους.

Δευτέρα θα ήτο η πραγματική Ελλάς. Δηλαδή η παμψηφία της κοινής γνώμης του Έθνους, το οποίον ποτέ δεν θα απεδέχετο την εκουσίαν του υποδούλωσιν πληρωνομένην μάλιστα με εθνικόν ακρωτηριασμόν αφόρητον και ισοδυναμούσαν με οριστικήν ατίμωσιν και μελλοντικήν βεβαίαν εκμηδένισιν του Ελληνισμού ως εννοίας και οντότητος, εκμηδένισιν πρώτον ηθικήν και δεύτερον εν συνεχεία της ηθικής και υλικήν.Tο Έθνος ουδέποτε θα συνεχώρει εις τόν Βασιλέα και την Εθνικήν Κυβέρνησιν της 4ης Αυγούστου, τοιαύτην πολιτικήν. 

Τρίτη τέλος θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. Η τρίτη αυτή Ελλάς, η "Δημοκρατική" θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον. Η ηθική της δύναμις λοιπόν θα απερρόφα μοιραίως την επίσημον Ελλάδα, διότι θα διέθετεν η τρίτη αυτή Ελλάς, την ανεπιφύλακτον έγκρισιν και ενίσχυσιν της ανεπισήμου, της "δευτέρας" Ελλάδος, της Εθνικής δημοσίας γνώμης εν τη παμψηφία της.

Έζησα κύριοι την περίοδον του Εθνικού Διχασμού που εδημιουργήθη το 1916 όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Ελλάδες, η των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Τον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Ελλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 πρέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός. Toν κίνδυνον αυτόν τον θεωρώ κύριοι, δια το Έθνος και το μέλλον του ασυγκρίτως χειρότερον από τον πόλεμον, έστω και αυτόν τον πόλεμον, από τον οποίον είναι δυνατόν και δουλωμένη ακόμη να βγη προσωρινώς η Ελλάς. Λέγω προσωρινώς, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι τελικώς η νίκη θα είναι με το μέρος μας.

Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.

Υπάρχουν πολλά εμπόδια.

Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να μη προκαλέση, μεν, με κανένα τρόπο κανένα, αλλά και με κανένα τρόπο να μη υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεως του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική, και πανεθνική ένωσί του .

Σήμερα όμως επί πλέον υπάρχουν και μερικοί άλλοι παράγοντες που προδικάζουν την τελική μας νίκη. Η Τουρκία δεν είναι όπως το 1916 σύμμαχος των Γερμανών. Είναι σύμμαχος των Άγγλων. Η Βουλγαρία βέβαια ενεδρεύει και τώρα όπως και τότε, αλλ' εν πάση περιπτώσει αυτήν την εποχήν τουλάχιστον προς το παρόν δεν τολμά. Ο καιρός όμως δεν δουλεύει για τον Άξονα. Δουλεύει για τους αντιπάλους του. Τέλος δια την Γερμανίαν η νίκη θα ήτο εν πάση περιπτώσει δυνατή μόνο με κοσμοκρατορίαν.

Αλλ' η κοσμοκρατορία δια την Γερμανίαν κατέστη οριστικά αδύνατος στην Δουνκέρκη. Ο πόλεμος δια τον Άξονα έχει χαθή, από την στιγμήν που η Αγγλία διεκήρυξε: "Θα πολεμήσωμεν έστω και μόνον εις το νησί μας και πέραν των θαλασσών, θα πολεμήσωμεν μέχρι της νίκης" . Αλλά επί πλέον και ημείς οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζωμεν ότι δεν πολεμούμεν μόνον δια την νίκην, αλλά και δια την δόξαν.

Δεν ξέρω αν κανείς αντιβενιζελικός από σας είναι πάντοτε αδιάλλακτος."Είμαι εγώ, κύριε Πρόεδρε", απήντησεν ο παριστάμενος παλαίμαχος και αδιάλλακτος αρθρογράφος του αντιβενιζελικού τύπου κ. Κρανιωτάκης.

Λοιπόν ακούστε δια να συνεννοηθούμε. Εγώ, κύριοι, όπως επαρκώς σας εξήγησα, ετήρησα μέχρι σήμερον την πολιτικήν του αειμνήστου Βασιλέως Κωνσταντίνου, δηλαδή την πολιτικήν της αυστηράς ουδετερότητος. Έκαμα το παν δια να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, δια την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως και δια την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει. Βέβαια εις την ιστορίαν μας την νεωτέραν δεν είχομεν μόνον ευγνωμοσύνης λόγους και αφορμάς δια την Αγγλίαν, της οποίας άλλως τε η μεταπολεμική, πολιτική των τελευταίων ιδίως ετών, είναι πολιτική μεγίστων και ιστορικών αγγλικών ευθυνών. Αλλά τας ευθύνας της αυτάς η Αγγλία τας αποδίδει σήμερον με την υπερήφανον αποφαστικότητα λαού μεγάλου, σώζοντος την ελευθερίαν του κόσμου και του πολιτισμού. Δια την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. Η νίκη θα είναι και δεν μπορεί παρά να είναι δική της. Θα είναι νίκη του Αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία, η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή. 

Διότι από τώρα και πέρα ο ορίζων δεν πρέπει να θεωρήται δια τον Άξονα ανέφελος ούτε προς Ανατολάς και η Ανατολή είναι πάντοτε μυστηριώδης. Πάντοτε ήτο, αλλά σήμερον υπέρ ποτέ είναι γεμάτη απρόοπτα και μυστήριο. Τελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν. Και θέλω φεύγοντες από την αίθουσαν αυτήν να πάρετε μαζί σας όλην την δική μου απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα νικήσωμεν. Εν τούτοις πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν. Η Ελλάς δεν πολεμά δια την νίκην. Πολεμά δια την Δόξαν. Και δια την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνη αξία της ιστορίας της.

Η Ιταλία είναι μεγάλη δύναμις, όταν δε προχθές έγινεν η πρώτη αεροπορική επιδρομή, ομολογώ ότι με έκπληξιν ήκουσα εις σχετικήν ερώτησίν μου την απάντησιν, ότι τα επιδραμόντα αεροπλάνα ήσαν μόνον ιταλικά. Αυτό φθάνει να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα στον πόλεμο. Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλη να μείνη μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθυκρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ' όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν δια να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Και θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους. 

Σας έχω στο τραπέζι μερικά έγγραφα. Είναι όλαι αι αποδείξεις της ιταλικής ενέδρας εκ προμελέτης. Όταν τελειώσω μπορείτε να τα δείτε. Περιττόν να πάρετε σημειώσεις. Συντομώτατα θα δημοσιευθούν εις την Λευκήν Βίβλον, η οποία διέταξα να εκδοθή το ταχύτερον. 

Δεν σας κρύβω κύριοι, ότι η κατάστασις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μας περιμένουν μάλιστα δοκιμασίαι μεγάλαι. Δια να μη δώσω ευκαιρίαν προς την επιζητουμένην δια παντός τρόπου αφορμήν κατασυκοφαντήσεώς μας, ευρέθην υποχρεωμένος να πάρω μίαν απόφασιν εξόχως σοβαράν. Να μην κάμω την επιστράτευσιν, όταν από καιρού την εζήτησε και εξηκολούθησεν επανειλημμένως να μού την ζητά το Επιτελείον... Ο ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις πάρα πολύ ασθενείς, τουλάχιστον δια την κρούσιν των πρώτων ημερών. Ο ρόλος σας είναι σήμερον μεγάλος και επισημότατος.

Μη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε και αν γίνη. Διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του καθήκοντος σας, το οποίον είναι να συντηρήσητε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Κυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι' αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις δια να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστιν εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον Ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.

Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Ελλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον εις τας εφημερίδας, ανακοινωθέν από του Υπουργείου Εξωτερικών . Λοιπόν επειθυμώ να σας τονίσω τούτο: εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας δια τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές. Και κάτι άλλο. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν..

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος 

Οι τράπεζες κερδίζουν, ο Ελληνικός Λάος πεινάει.

 

Από τις αρχές του 2025, οι τέσσερις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες—Eurobank, Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς και Alpha Bank—έχουν σημειώσει σημαντική αύξηση στην κεφαλαιοποίησή τους. Συγκεκριμένα, οι τράπεζες αυτές παρουσίασαν ισχυρή κερδοφορία το 2024, με συνολικά καθαρά κέρδη ύψους 4,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, και προβλέψεις για το 2025 να φτάνουν τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Παράλληλα, οι τράπεζες έχουν δεσμευτεί να μειώσουν τα αναβαλλόμενα φορολογικά πιστωτικά υπόλοιπα (DTCs), τα οποία αποτελούν σημαντικό μέρος των κεφαλαίων τους. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Ιούνιο του 2024, περίπου το 41% των συνολικών κεφαλαίων των τραπεζών (ή 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ) αποτελούνταν από DTCs, σημειώνοντας μείωση από το 44% και τα 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ τον Δεκέμβριο του 2023.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν σχεδιάζει να επιβάλει επιπλέον φόρους στις τράπεζες, παρά την αύξηση της κερδοφορίας τους. Ωστόσο, οι τράπεζες έχουν ανακοινώσει σχέδια για επιτάχυνση της απόσβεσης των αναβαλλόμενων φορολογικών πιστωτικών υπόλοιπων από το 2025, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των κεφαλαίων τους.

Όσον αφορά τα επενδυτικά κεφάλαια (funds) και τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων (servicers) που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, υπάρχουν ανησυχίες για τη διαφάνεια και τις πρακτικές τους, ιδιαίτερα σε σχέση με πλειστηριασμούς ακινήτων. Παρόλα αυτά, οι ελληνικές αρχές και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα για να διασφαλίσουν τη σταθερότητα και τη δικαιοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Οι τράπεζες θησαυρίζουν, ενώ ο λαός αγκομαχά

Την ώρα λοιπόν που η κοινωνία βυθίζεται στην ακρίβεια, τους υπέρογκους φόρους και τις οικονομικές δυσκολίες, οι ελληνικές τράπεζες καταγράφουν υπερκέρδη δισεκατομμυρίων. Με την κεφαλαιοποίησή τους να εκτοξεύεται κατά 34,65% μέσα σε λίγους μήνες, οι τραπεζικοί κολοσσοί απολαμβάνουν κρατική στήριξη μέσω του αναβαλλόμενου φόρου, που εξακολουθεί να τις ευνοεί, την ίδια στιγμή που το κράτος στραγγαλίζει οικονομικά τους πολίτες.

Ελεύθεροι επαγγελματίες, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά παλεύουν να επιβιώσουν υπό το βάρος εξοντωτικής φορολογίας και διαρκώς αυξανόμενων τεκμηρίων. Αντί να επιβαρυνθούν αυτοί που έχουν πραγματικά ωφεληθεί από το σύστημα, οι κυβερνητικές πολιτικές επιτρέπουν στις τράπεζες να αποφεύγουν φόρους και να συνεχίζουν να κερδοσκοπούν.

Την ίδια στιγμή, funds και εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων, πολλές από τις οποίες λειτουργούν από φορολογικούς παραδείσους, εκμεταλλεύονται τη νομική ασάφεια και προχωρούν σε μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών, αφήνοντας οικογένειες στο δρόμο. Και όλα αυτά, ενώ κανείς δεν φαίνεται να λογοδοτεί και οι τράπεζες συμμετέχουν αδιαφανώς στη διαδικασία.

Είναι ξεκάθαρο πως το τραπεζικό σύστημα λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Από τη μια, οι πολίτες βλέπουν τις οικονομίες τους να εξανεμίζονται, τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν και την καθημερινότητά τους να γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Από την άλλη, οι τράπεζες καταγράφουν ρεκόρ κερδοφορίας χωρίς ουσιαστική φορολογική επιβάρυνση.

Η αδικία αυτή είναι πλέον κραυγαλέα. Ο λαός δικαίως αγανακτεί και απαιτεί πραγματική φορολογική δικαιοσύνη. Μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτό το προκλητικό παιχνίδι εις βάρος της κοινωνίας;

Παραπομπές :

https://www.ekathimerini.com/economy/1263239/bank-dividends-are-soaring/?utm_source=chatgpt.com

https://economy-finance.ec.europa.eu/document/download/ca50fb99-491f-449b-96c2-6904e2efa8fc_en?filename=ip299_en.pdf&utm_source=chatgpt.com

https://www.bloomberg.com/news/articles/2024-12-02/greece-tells-investors-it-has-no-plans-for-extra-tax-on-banks?utm_source=chatgpt.com&embedded-checkout=true

https://secure.signin.spglobal.com/oauth2/spglobal/v1/authorize?client_id=RTG_SPCOM_OIDC_SPA&code_challenge=N8Rpmo_Q2jCDQxgGoiCF4zp5hcbW_L1RWj4OEOxyXNk&code_challenge_method=S256&display=pt-br&nonce=5Ky4a10vfLF9qvygz7N6QGcxOw2A91uMuhNt9kUUqjfWhRGzDAkke6t59G3I2Bkb&redirect_uri=https%3A%2F%2Fdisclosure.spglobal.com%2Fcallback&response_type=code&state=xsYfas1Xo2s8BdYDjx4e2suTxZDeWIKYsuabhq16nqkww0X9UsY6i5I3b1Oa8vBh&scope=openid%20email%20profile%20offline_access%20rtg_spcom%20ratings

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος