Εθνικιστικό ιστολόγιο για το τετράπτυχο του Έθνους. Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια και Εργασία!
Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος
Όπως για τους πιστούς στον Χριστό η Ορθοδοξία είναι η μοναδική οδός προς την διάσωση της Ψυχής τους, έτσι και για τους Εθνικιστές ο Εθνικός Κοινωνισμός είναι η μοναδική οδός για την διάσωση του Έθνους. Ο δικός μας αγώνας είναι Εθνικός, Φιλολαϊκός,υπέρ της Πατρίδος και Πίστεως. Είμαστε τόσο αντικουμμουνιστές όσο και αντικαπιταλιστές. Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος
Πέμπτη 28 Αυγούστου 2025
Δελτίο Τύπου: Όχι στον Προσωπικό Αριθμό.
Τετάρτη 27 Αυγούστου 2025
ΕΛΛΑΔΑ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.
ΕΛΛΑΔΑ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Όλα όσα κάποτε θεωρούσαμε θεωρίες συνωμοσίας, σήμερα είναι η πραγματικότητα της χώρας μας. Η περίφημη Agenda 21 και τα παράγωγά της έχουν υλοποιηθεί σχεδόν στο σύνολό τους στην Ελλάδα, και μάλιστα μεθοδικά, «νύχτα», χωρίς να δοθεί ουσιαστική μάχη από τους πολίτες.
Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν σαρώσει κάθε στρατηγικό τομέα: τα λιμάνια πέρασαν σε ξένα χέρια, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ κατέληξε σε ιταλική εταιρεία, η ΕΛΒΟ σε ξένη κοινοπραξία, η ΔΕΗ και ο ΔΕΔΔΗΕ παραδόθηκαν σε funds του εξωτερικού. Ακόμα και το νερό, το θεμελιώδες δημόσιο αγαθό, έχει περάσει σε διαδικασία μετοχοποίησης και ελέγχου από ξένες δυνάμεις.
Η ενέργεια παραδόθηκε σε ανεμογεννήτριες που καταστρέφουν βουνά και νησιά, δήθεν στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης. Η αγροτική παραγωγή εγκαταλείφθηκε, η κτηνοτροφία συρρικνώθηκε, και η χώρα μας εξαρτάται όλο και περισσότερο από εισαγόμενα τρόφιμα. Στον τομέα της υγείας το ΕΣΥ διαλύεται, με ελλείψεις προσωπικού και κλεισίματα νοσοκομείων, ώστε να ανθίσει η ιδιωτική περίθαλψη. Στην παιδεία, η κλασική ελληνική ταυτότητα υποβαθμίζεται και αντικαθίσταται από «δυτικοποιημένα» μοντέλα που θολώνουν τις ρίζες μας.
Παράλληλα, η θρησκεία απομακρύνεται σιγά-σιγά από τον δημόσιο βίο, η οικογένεια αποδομείται, οι γεννήσεις μειώνονται δραματικά και το δημογραφικό βαθαίνει. Την ίδια ώρα, οι μεταναστευτικές ροές δεν σταματούν, πιέζοντας τον κοινωνικό ιστό και αλλοιώνοντας τον πληθυσμό. Όλα αυτά συνοδεύονται από την ιδεολογική επίθεση στην ίδια τη φύση του ανθρώπου: αποδόμηση της αρενοπότητας, θολώματα γύρω από το φύλο, μια στοχευμένη κοινωνική μηχανική που χτυπά στον πυρήνα της παράδοσης.
Οι δημόσιες υπηρεσίες αδειάζουν από προσωπικό και λειτουργούν πια περισσότερο ως ψηφιακές πλατφόρμες. Η ψηφιακή ταυτότητα είναι ήδη εδώ μέσω του gov.gr wallet, και ο περιορισμός της χρήσης μετρητών μας δείχνει καθαρά προς τα πού πάμε: στο ψηφιακό νόμισμα που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Εκεί απομένει να μπει η τελική σφραγίδα, γιατί όλα τα άλλα έχουν ήδη εφαρμοστεί.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο έλεγχος του πολίτη γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτικός: κάμερες, ψηφιακά ίχνη, πλήρης χαρτογράφηση κάθε κίνησης. Η κοινωνία διχάζεται διαρκώς σε μικρά θέματα ― αριστερά, δεξιά, προοδευτικοί, συντηρητικοί ― ώστε να περνούν τα μεγάλα μέτρα χωρίς αντίσταση. Το «διέρει και βασίλευε» εφαρμόζεται με απόλυτη συνέπεια.
Το συμπέρασμα είναι σκληρό αλλά καθαρό: σχεδόν όλη η ατζέντα έχει υλοποιηθεί. Αυτό που μένει είναι η πλήρης κατάργηση των μετρητών και η επιβολή ενός ενιαίου ψηφιακού νομίσματος. Όμως η φάκα δεν είναι το κάθε μεμονωμένο μέτρο. Είναι το σύνολο. Ένα σχέδιο που δεν αποσκοπεί μόνο στην αλλαγή πολιτικών, αλλά στη μεταμόρφωση της κοινωνίας, στη διάλυση των εθνικών κρατών και στην παράδοση των λαών σε ένα υπερκράτος χωρίς ταυτότητα, χωρίς ρίζες, χωρίς ελευθερία.
Και η Ελλάδα απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι το κοινωνικό πείραμα. Από εδώ ξεκινούν όλα, ενώ οι υπόλοιποι λαοί προσπαθούν να καθυστερήσουν ή να προστατευτούν, περιμένοντας να δουν πρώτα τι θα γίνει με εμάς. Έχουμε φτάσει να είμαστε οι πιο πειθήνιοι, να μας τα ανακοινώνουν και εμείς απλώς να περιμένουμε να τα ζήσουμε. Δεν κουνιέται φύλλο, δεν υπάρχει αντίδραση. Η «επανάσταση» περιορίζεται στο TikTok, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εκτόνωση των εγκεφαλικά πολτοποιημένων, μια πλατφόρμα που η ίδια η κυβέρνηση προώθησε για να ελέγχει τη νεολαία και να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά μας με ψευτοπρότυπα.
Όμως η Ελλάδα δεν πέθανε ακόμα. Υπάρχει μια σπίθα που δεν έσβησε. Η ιδέα του εθνικού κράτους, της Πατρίδας, της Θρησκείας και της Οικογένειας δεν έχει εξαφανιστεί, όσο και αν πολεμιέται. Και εκεί βρίσκεται η ελπίδα: στον «Ιερό Λόχο», που στέκεται αληθινά αντισυστημικά, χωρίς χρηματοδότες, δίπλα στον λαό. Ένας φορέας που πολεμιέται ακριβώς επειδή είναι αυθεντικός, επειδή δεν μπαίνει στα παζάρια του συστήματος. Αν θέλουμε να μείνει κάτι όρθιο, αν θέλουμε η Ελλάδα να γίνει ένα εθνικό κράτος και όχι επαρχία ενός παγκόσμιου πειράματος, τότε εκεί πρέπει να στραφεί η ψυχή και η δύναμή μας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 24 Αυγούστου 2025
Μαρία Δήμου
Για το Ε.Π.Κ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ
Πέμπτη 21 Αυγούστου 2025
Οι ευρωλυγούρηδες.
Παρασκευή 15 Αυγούστου 2025
Ο Τορπιλισμός της «Έλλης» και η Ιταλική Προβοκάτσια του Δεκαπενταύγουστου 1940.
Ο Τορπιλισμός της «Έλλης» και η Ιταλική Προβοκάτσια του Δεκαπενταύγουστου 1940.
Έχουν περάσει 85 χρόνια από τον τορπιλισμό της «Έλλης», που έγινε σαν σήμερα, 15 Αυγούστου 1940, εν καιρώ ειρήνης, από ιταλικό υποβρύχιο. Ακόμα και σήμερα ακούγονται φωνές που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει επιλέξει το στρατόπεδο των Ιταλών και των Γερμανών. Όμως καμία από αυτές τις φωνές δεν αναφέρει ποια θα ήταν η πραγματική τιμή μιας τέτοιας “συμμαχίας”: παραχώρηση εδαφών, απώλεια εθνικής κυριαρχίας και ηθική ταπείνωση του Έθνους. Ποια είναι όμως η ιστορική αλήθεια; Η Ιταλία, ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, είχε επανειλημμένα εχθρική στάση απέναντι στην Ελλάδα:
1. Η διαχρονική εχθρική στάση της Ιταλίας απέναντι στην Ελλάδα στον 20ό αιώνα
Η Ιταλία, ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα και καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού, αντιμετώπισε την Ελλάδα όχι ως σύμμαχο, αλλά ως εμπόδιο στην επεκτατική της πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Η επιθετική της στάση καταγράφεται σε κρίσιμες στιγμές της ελληνικής ιστορίας:
Δημιουργία του Κράτους της Αλβανίας (1912-1913):
Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η Ιταλία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση της Αλβανίας, κυρίως για να αποκόψει την Ελλάδα από τη Βόρειο Ήπειρο και να εμποδίσει την έξοδό της στην Αδριατική. Η Ρώμη δεν επιθυμούσε μια ισχυρή ελληνική παρουσία στα δυτικά Βαλκάνια.
Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922):
Η Ιταλία όχι μόνο δεν υποστήριξε την ελληνική προσπάθεια, αλλά και ενίσχυσε τον Κεμάλ Ατατούρκ, παρέχοντας όπλα και υλικό, βλέποντας την Ελλάδα ως ανταγωνιστή στη Μικρά Ασία. Παράλληλα, διεκδικούσε περιοχές της νοτιοδυτικής Ανατολίας.
Βομβαρδισμός της Κέρκυρας (1923):
Με αφορμή τη «Δολοφονία Τελλίνι» στα ελληνοαλβανικά σύνορα, η Ιταλία κατέλαβε και βομβάρδισε την Κέρκυρα, εκβιάζοντας την ελληνική κυβέρνηση και επιδεικνύοντας ξεκάθαρα τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα.
Κατοχή των Δωδεκανήσων (1912-1947):
Αν και η Ιταλία κατέλαβε τα Δωδεκάνησα προσωρινά το 1912 από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, δεν τα επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα όπως είχε συμφωνηθεί, τα ενσωμάτωσε στην επικράτειά της και επιχείρησε συστηματικό εκιταλισμό των κατοίκων.Η συστηματική αυτή πολιτική έδειχνε πως η Ιταλία του Μουσολίνι, στα πρόθυρα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν θα δίσταζε να προβεί σε ένοπλη πρόκληση για να δοκιμάσει την ελληνική αντοχή.
2. Ο τορπιλισμός της «Έλλης» – Προάγγελος πολέμου
Στις 15 Αυγούστου 1940, ανήμερα της Παναγίας, το ελαφρύ καταδρομικό «Έλλη» βρισκόταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Τήνου, συνοδεύοντας τον εορτασμό του θρησκευτικού προσκυνήματος. Χωρίς να έχει κηρυχθεί πόλεμος, το ιταλικό υποβρύχιο «Delfino» εξαπέλυσε τρεις τορπίλες εναντίον του πλοίου.Μία τορπίλη πέτυχε το στόχο, προκαλώντας μεγάλες εκρήξεις και παρασύροντας στον θάνατο 9 ναύτες και τραυματίζοντας δεκάδες. Οι άλλες δύο τορπίλες κατέληξαν στο λιμάνι, προκαλώντας υλικές ζημιές. Η ιταλική επίθεση ήταν ξεκάθαρη πράξη πολέμου. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση –γνωρίζοντας την υπεροπλία του Άξονα και επιδιώκοντας να κερδίσει χρόνο– απέφυγε την άμεση κήρυξη πολέμου. Επισήμως, ο Μεταξάς μίλησε για «άγνωστο δράστη», αν και διπλωματικά ήταν βέβαιο ότι επρόκειτο για την Ιταλία.
3. Ο μονόδρομος της συμμαχίας Ελλάδας με την Αγγλία
Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας και η ναυτική ισχύς της Μεσογείου έκαναν φανερό ότι, σε περίπτωση σύγκρουσης με την Ιταλία, η μόνη μεγάλη δύναμη που μπορούσε να υποστηρίξει αποτελεσματικά την Ελλάδα ήταν η Μεγάλη Βρετανία. Η Αγγλία είχε ισχυρά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, ήλεγχε την Κύπρο, τη Μάλτα και τη Διώρυγα του Σουέζ, και δεν θα επέτρεπε στον ιταλικό στόλο να κυριαρχήσει. Για την Ελλάδα, αυτό σήμαινε πως η ουδετερότητα μπορούσε να παραταθεί μόνο μέχρι το σημείο που δεν θα έθιγε τις αγγλικές στρατηγικές ανάγκες. Ο Μεταξάς, ως ρεαλιστής στρατιωτικός ηγέτης, γνώριζε ότι αν και οι σχέσεις με την Αγγλία είχαν και σκιές (Μικρασιατική Καταστροφή, επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου), σε περίπτωση πολέμου η βρετανική ναυτική ισχύς ήταν ο μοναδικός παράγοντας που μπορούσε να αποτρέψει την ολοκληρωτική ιταλική κυριαρχία.
4. Ο Ιωάννης Μεταξάς ως ηγέτης
Ο Ιωάννης Μεταξάς, στρατιωτικός, μηχανικός και πολιτικός, είχε πλήρη επίγνωση της στρατηγικής θέσης της χώρας και της απειλής του Άξονα. Από το 1936, με την εγκαθίδρυση της 4ης Αυγούστου, προχώρησε σε:
Εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων με οχυρωματικά έργα (Γραμμή Μεταξά), αύξηση του στρατιωτικού εξοπλισμού και ενίσχυση του ναυτικού.
Εθνική αυτάρκεια μέσω οικονομικής πολιτικής που μείωνε την εξάρτηση από εισαγωγές.
Εθνική συσπείρωση με έμφαση στην παιδεία, την κοινωνική πολιτική και την εργασιακή προστασία.
5. Η θεωρία του Κλαούσεβιτς και η ελληνική πραγματικότητα
Ο Κλαούσεβιτς, στο μνημειώδες έργο του Vom Kriege («Περί Πολέμου»), υποστήριξε ότι τα ζωτικά συμφέροντα ενός κράτους παραμένουν σταθερά στον χρόνο, καθοριζόμενα από τη γεωγραφία, τους πόρους και τη θέση του στο διεθνές σύστημα. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι ιδεολογίες μεταβάλλονται, αλλά οι θεμελιώδεις στρατηγικές ανάγκες μένουν ίδιες. Η περίπτωση Ελλάδας – Ιταλίας αποδεικνύει αυτή τη θέση: από τη δημιουργία του αλβανικού κράτους μέχρι τον τορπιλισμό της «Έλλης», η Ρώμη επεδίωκε σταθερά να περιορίσει την ελληνική επιρροή και να ελέγξει ζωτικούς θαλάσσιους δρόμους. Για την Ελλάδα, η προστασία των θαλάσσιων συγκοινωνιών, των νησιών και της ηπειρωτικής ενότητας ήταν –και παραμένει– αμετάβλητη εθνική ανάγκη.
Συμπέρασμα
Ο τορπιλισμός της «Έλλης» δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά κορύφωση μιας μακράς σειράς ιταλικών προκλήσεων. Ήταν το προοίμιο της σύγκρουσης Ελλάδας – Ιταλίας, σε μια εποχή που η γεωπολιτική θέση της χώρας την οδηγούσε αναπόφευκτα προς την αγγλική συμμαχία. Ο Ιωάννης Μεταξάς, με την ψυχραιμία και τη διορατικότητά του, κατάφερε να μετατρέψει αυτή την προβοκάτσια σε χρόνο προετοιμασίας, ώστε η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τον εχθρό ενωμένη και έτοιμη.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η διαμόρφωση των συμμαχιών στα Βαλκάνια αποτέλεσε μονόδρομο για την Ελλάδα, καθώς το γεωπολιτικό περιβάλλον ήταν ξεκάθαρα εχθρικό. Η Ιταλία, κατέχοντας ήδη τα Δωδεκάνησα, με βλέψεις επεκτατικές προς την Ήπειρο και τα νησιά του Ιονίου, η Βουλγαρία με το πάγιο όνειρο της προσάρτησης της Μακεδονίας και της Θράκης, και η Αλβανία, υποχείριο του ιταλικού φασισμού, είχαν και τότε —όπως και σήμερα— συμφέροντα αντικρουόμενα προς την ελληνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα δεν είχε την πολυτέλεια επιλογών· η προσχώρηση στο στρατόπεδο των δυνάμεων που μπορούσαν να εξισορροπήσουν αυτές τις απειλές δεν ήταν απλώς επιλογή, αλλά αναγκαστική στρατηγική επιβίωσης.
Ανδρέας Γενιάς πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 17 Αυγούστου 2025
Τετάρτη 13 Αυγούστου 2025
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Θέμα: Η Ελλάδα στις στάχτες – Η αποτυχία έχει ονοματεπώνυμο και πρόσωπο.