Φάκελος Κτηνοτροφία. Ακόμα ένα κρατικό έγκλημα.

 

Τον τελευταίο καιρό, όλο και συχνώτερα γινόμαστε μάρτυρες σε περιπτώσεις, όπου σε διάφορες κτηνοτροφικές μονάδες της πατρίδος μας, οι υγειονομικές υπηρεσίες ανευρίσκουν ένα ζώο, προσβεβλημένο από μια «επικίνδυνη ζωονόσο» και χωρίς να έχουν προσβληθή τα υπόλοιπα ζώα του κοπαδιού, δίνουν την εντολή εξοντώσεως όλων. 

Με την μέθοδο αυτή, προσπαθούν, μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ να πείσουν την κοινή γνώμη, ότι ενδιαφέρονται για την ριζική καταπολέμηση της νόσου κι έτσι συμβάλλουν στην διαφύλαξη της υγείας του ανθρωπίνου πληθυσμού της χώρας που θα νοσούσε – πιθανώς βαριά – αν προχωρούσε στην κατανάλωση των προϊόντων (κρέατος ή γαλακτοκομικών παραγώγων) του.

Το μόνο όμως αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται έτσι είναι η ομαδική καταδίκη ακόμη ενός κλάδου της εθνικής μας οικονομίας, μέσω ενός ακόμη σκληρού κτυπήματος – αυτήν την φορά – στον κλάδο της κτηνοτροφίας. Έτσι μετά την καταστροφή της γεωργικής μας παραγωγής, είτε μέσω «θεομηνιών» (για τις οποίες τα έργα προλήψεως και συνεπώς αποφυγής των συνεπειών τους δεν υλοποιήθηκαν ποτέ), είτε μέσω οικονομικής πολιτικής που φορολογεί τους αγρότες σαν να πρόκειται για προνομιούχους επιχειρηματίες και ταυτόχρονα τους στερεί από οποιοδήποτε αναπτυξιακό πρόγραμμα, η τωρινή κυβέρνηση καταφέρνει αυτή την φορά κάτι ακόμη πιο δραστικό. Την συστηματική μείωση της παραγωγής τροφής στην χώρα μας κι έτσι αποτρέπει την δυνατότητά μας να έχουμε τροφική αυτάρκεια.

Έτσι ο πρωθυπούργος μας και η παρεούλα του (από κοστουμαρισμένους περισπούδαστους πολιτικούς κηφήνες που ουσιαστικά δεν έχουν εργασθή ούτε μια μέρα στην ζωή τους) που αλαζονικά νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα στην παραγωγική διαδικασία, συστηματικά προτείνουν λύσεις που αποδεικνύονται καταστροφικές. Διότι ο κάθε σεμνός άνθρωπος που δεν γνωρίζει κάτι, ρωτάει αυτόν που ξέρει πρακτικά το αντικείμενο, για να μάθη. Έτσι αν ρωτούσαν τους κτηνοτρόφους (αντί να ομφαλοσκοπούν) θα μάθαιναν ότι στις γειτονικές μας χώρες, ήδη κυκλοφορούν εξειδικευμένα εμβόλια, τα οποία αν εισαγόταν θα μπορούσαν να σώσουν και τα ζωντανά από την ψυχρή εκτέλεση, αλλά και τους κτηνοτρόφους από την καταστροφή. Κι επίσης την χώρα μας, από την έλλειψη των προϊόντων διατροφής της.

Όμως επιδεικτικά κωφεύουν απέναντι στις κραυγές αγωνίας των κτηνοτρόφων, οι οποίοι εδώ και καιρό, προσπαθούν να λύσουν από μόνοι τους το πρόβλημα, ενώ οι ίδιοι οι κρατικοί μηχανισμοί τους εμποδίζουν με κάθε μέσον. Για οικονομική βοήθεια, ούτε λόγος ώστε να προμηθευθούν τα εμβολιαστικά σκευάσματα μέσα από κρατική μέριμνα. Και πάλι οι ίδιοι οι απλοί ιδιώτες θα κληθούν «να βγάλουν τα φίδια από την τρύπα», ενώ το κράτος αδιαφορεί παγερά. 

Κι αυτό μάλιστα όταν σε προσφάτους νόμους, το ίδιο το κράτος έχει ποινικοποιήσει την κακοποίηση των ζώων και τώρα οι ίδιοι οι κρατικοί μηχανισμοί δεν κακοποιούν απλά κάποιο ζώο, αλλά σκοτώνουν αδίστακτα ολόκληρα κοπάδια διότι κάποιο μέλος τους ευρέθηκε άρρωστο. Μήπως λοιπόν, οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι θα έπρεπε να στραφούν νομικά εναντίον των ίδιων των κτηνιατρικών για παραβίαση του νόμου για τα ζώα; 

Διότι με την ίδια λογική, θα έπρεπε οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους να προχωρούν σε μαζικές ευθανασίες στα σπίτια των οικογενειών που κάποιο μέλος ασθένησε από κορονοϊό. Διότι εκτός όλων των άλλων παραγόντων, ο κάθε κτηνοτρόφος αντιμετωπίζει τα ζωντανά του σαν να είναι μέλη της οικογενείας του, κάτι που όλοι αυτοί οι μοντέρνοι πολιτικοί χρυσοκάνθαροι αδυνατούν να συλλάβουν ως ιδέα. Αυτοί ξέρουν μόνο να προμηθεύονται τα μπον-φιλέ τους από το τοπικό γκουρμέ κρεοπωλείο τους.

Χώρια ότι όλοι αυτοί έτσι μας λένε κατάμουτρα πόσο υπολογίζουν την έννοια της δημοκρατίας, για την οποία υποτίθεται ότι αγωνίζονται, ενώ την γράφουν στα παλιά παπούτσια τους, όταν αρνούνται πεισματικά να έλθουν σε επικοινωνία με τους εκπροσώπους των παραγωγικών κλάδων – και μάλιστα – τόσο νευραλγικών.

Εμείς οι αυθεντικοί Έλληνες εθνικιστές, δηλώνουμε πάντοτε παρόντες στα προβλήματα κάθε κλάδου της παραγωγής στην χώρα μας, γιατί πονάμε πραγματικά κάθε μέτρο της ελληνικής γης, αυτής των πατέρων, μητέρων και πάππων μας, γιατί σεβόμαστε τον κόπο, το αίμα και τον ιδρώτα που έχυσαν, για να τον κληροδοτήσουν σ’ εμάς. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, θα είμαστε πάντοτε δίπλα τους, συμπαραστάτες στα προβλήματά τους κι όχι μόνο στις «χαρές» όπως κάποιοι υποκριτές στο κλεινόν άστυ.

Γεώργιος Παπαφιλίππου για το

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος