Οι τραγωδίες και οι τραγικοί πολιτικάντηδες. Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα.

 

Οι τραγωδίες, όπως το δυστύχημα στα Τέμπη, αποκαλύπτουν τη σαπίλα του συστήματος και τις χρόνιες αδυναμίες του κράτους. Οι πολιτικοί εκμεταλλεύονται τον πόνο για να κερδίσουν ψήφους, ενώ την ίδια ώρα γίνονται προσπάθειες συγκάλυψης από την κυβέρνηση. 

Θα πρέπει όλοι να ξέρουμε:

- Υπήρχε παράνομο φορτίο; 

- Γιατί έγινε μπάζωμα την αμέσως επόμενη ημέρα; 

- Γιατί ζητήθηκε η καταστροφή βιολογικού υλικού; 

Και άλλα πολλά εύλογα ερωτήματα γεννιούνται και στον πιο ανυποψίαστο πολίτη.

Κάποιοι άλλοι πάμε ένα βήμα ακόμη παραπέρα και ρωτάμε:

- Γιατί χρειάστηκε η παρέμβαση των κομμάτων της αντιπολίτευσης για να βγουν αλήθειες στην επιφάνεια; 

- Γιατί αυτή η επιλεκτική ευαισθησία απο την αντιπολίτευση;

Για παράδειγμα δεν είδαμε σε πολλά σκάνδαλα οικονομικά,  ηθικά αλλά και σε άλλες τραγωδίες που έχουν προηγηθεί, την ίδια ετοιμότητα να αποδοθεί δικαιοσύνη!

Δυστυχώς χωρίς την κοινοβουλευτική παρέμβαση των υπόλοιπων κομμάτων της βουλής, δεν θα μαθαίναμε πολλά από αυτά που προσπαθούν να αποκρύψουν. 

Κανένας εισαγγελέας δεν θα είχε τη δύναμη να σταθεί απέναντι από την εξουσία.

Άρα βλέπουμε ότι η "δικαιοσύνη"  λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, εάν είσαι μέρος ενός κομματικού μηχανισμού ή αν ο πολίτης μπορεί να είναι χρήσιμο πιόνι στα πολιτικά παιχνίδια τους. 

Συμπέρασμα: χωρίς κομματική εκμετάλλευση, η δικαιοσύνη μένει αδρανής.

Τα κόμματα του ευρύτερου πολιτικού φάσματος, από τη μία άκρη μέχρι την άλλη άκρη, εκμεταλλεύονται τον φόβο και την ανασφάλεια των πολιτών, για να τους χειραγωγήσουν. 

Οι πολίτες βρίσκονται σε μια κατάσταση συνεχούς φόβου και ανασφάλειας, αποτελώντας εύκολους στόχους χειραγώγησης από τα κόμματα.

Η κοινή γνώμη, επηρεασμένη από το συναίσθημα αυτό, γίνεται εύπλαστη. Τα κόμματα  αντί να προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις, επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τη θλίψη για να κερδίσουν ψήφους, διαιωνίζοντας έναν κύκλο πολιτικής υποκρισίας.

Θα πρέπει να σταματήσει πια η κοροϊδία απέναντι στον Ελληνικό Λαό.

Για να σταματήσει η εργαλειοποίηση του πόνου, απαιτούνται ουσιαστικές και διαφανείς ενέργειες, αντί για επικοινωνιακά τεχνάσματα και κούφιες υποσχέσεις. 

Αυτό που θέλουμε είναι τα εξής:

1. Απονομή δικαιοσύνης.

 Οι έρευνες για τις τραγωδίες πρέπει να είναι ανεξάρτητες και αμερόληπτες. 

Δεν γίνεται μόνο με συμβολικές παραιτήσεις, αλλά με πραγματικές τιμωρίες σε όσους, από αμέλεια ή διαφθορά, συνέβαλαν σε αυτές.

2. Διαφάνεια και πληροφόρηση.

Οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ δεν πρέπει να χειραγωγούν τον πόνο του λαού ( κάτι που τους έχει γίνει συνήθεια!). 

Ο κόσμος απαιτεί πλήρη διαφάνεια στη διαχείριση κρίσεων και άμεση ενημέρωση για τις ευθύνες των εμπλεκόμενων.

3. Πραγματικές μεταρρυθμίσεις. 

Αντί τα κόμματα να χρησιμοποιούν τις τραγωδίες για να ενισχύσουν το πολιτικό τους προφίλ, θα  πρέπει να επενδύσουν σε ουσιαστικές, μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις που δεν θα μείνουν μόνο στα χαρτιά.

4. Καταπολέμηση της διαφθοράς.

 Η δημιουργία ισχυρών θεσμών για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι κρίσιμη. Οι πολίτες χρειάζονται ανεξάρτητους φορείς που να λογοδοτούν για τις υποσχόμενες αλλαγές.

Η πολιτική εκμετάλλευση του πόνου πρέπει να σταματήσει. Χρειάζονται πράξεις, όχι λόγια, και η ευθύνη βαραίνει όλους όσους βρίσκονται στην εξουσία. Οι 300 της Βουλής πρέπει να θυμούνται ότι ο ανθρώπινος πόνος δεν είναι εργαλείο για πολιτικά παιχνίδια.

Η βουλή μοιάζει με ένα ακριβοπληρωμένο θέατρο, όπου κατώτεροι ηθοποιοί χωρίς σωστές Αξίες, παίζουν φθηνά πολιτικά παιχνίδια. 

Συνοψίζοντας, τα Τέμπη αποκάλυψαν ξανά τη συνήθεια της πολιτικής να εκμεταλλεύεται τις τραγωδίες. Πίσω από τις πολιτικές δηλώσεις, τα προβλήματα της χώρας παραμένουν άλυτα. Η οικονομική κατάσταση, οι δυσκολίες της καθημερινότητας και η ανασφάλεια για το μέλλον απαιτούν ουσιαστικές λύσεις, μακριά από τακτικές που επενδύουν στον ανθρώπινο πόνο.

Καθε φορά που  χάνουμε τα  παιδιά μας, ένα κομμάτι της κοινωνίας μας σβήνει. Είναι καθήκον μας να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη για όλα τα  θύματα και να  μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά τέτοια τραγωδία.

Τα ειλικρινή συλλυπητήρια σε όλες τις οικογένειες,  που έχασαν δικούς τους ανθρώπους, λόγω της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού και της απληστίας. 

Όλες οι τραγωδίες έχουν έναν ένοχο. 

Το υπεύθυνο ανεύθυνο κράτος. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2025

ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΙΑ από το 

Ε.Π.Κ. ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ