Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠ ΤΣΑΜ

Πόντος 1914-1924
Ήδη από τις αρχές του 1914 ο Ποντιακός Ελληνισμός αντιστεκόμενος στην διαφαινόμενη Γενοκτονία των Τούρκων και αποζητώντας την Ελευθερία του,είχε ξεκινήσει τον ένοπλο αγώνα.
Ένα Αγώνα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους υπόλοιπους Αγώνες που έχει δώσει το Έθνος μας δια μέσου των αιώνων.
Έναν Αγώνα οπού σημαδεύτηκε από τις βαρβαρότητες των Τούρκων -μιας και είχαν αποφασίσει να εξαλείψουν κάθε ίχνος Ελληνισμού-Χριστιανισμού.
Ο Ελληνισμός του Πόντου άντεξε 10 χρόνια και δεν ηττήθεικε!
Ο ένοπλος Αγώνας έληξε το 1924 όταν τελευταίοι αντάρτες της Ηρωϊκής Σάντας,μεταφέρθεικαν στην Μακεδονία.
Είχαν αρνηθεί να υπογράψουν την συνθήκη ανταλλαγής των πληθυσμών και είχαν παραμείνει πιστοί στον Αγώνα,όσο και μάταιος φάνταζε ,αφού η Ελλάς είχε υποστεί την
Μικρασιατική Καταστροφή.
Ακριβώς 10 χρόνια μετά την έναρξη του Ένοπλου Αγώνα τα όπλα σίγησαν.
Ένας Αγώνας Υπέρ βωμών και Εστιών έληξε...
Όμως μας άφησαν παρακαταθήκη και κληρονομιά
Ηρωϊσμούς σαν και αυτή που θα περιγράψουμε.




 

Μετά την αποτυχία του Λιβά πασά,το καλοκαίρι του 1921 να υποτάξει τους Αντάρτες στο όρος Τοπ Τσαμ,και έχοντας υποστεί βαριές απώλειες ο τούρκικος στρατός από τους αδάμαστους Έλληνες,ο Κεμάλ στέλνει τον στρατηγό Τζεμάλ Τζεβίτ με νέες
δυνάμεις κατά των Ποντίων.
Ο στρατηγός/σφαγέας αμάχων και γυναικοπαίδων Τζεμάλ Τζεβίτ είχε υποσχεθεί στον Κεμάλ ότι σε 15 μέρες θα είχε συντρίψει τους 'Ελληνες.Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Νοεμβρίου του 1921 και οι Τούρκοι ήθελαν να τελειώνουν με την υπόθεση Πόντος ώστε να στραφούν ανενόχλητοι προς τον Ελληνικό Στρατό που υπήρχε στην Μικρά Ασία.
Από τις πρώτες μέρες έγινε αντιληπτό στον Τσεβίτ ότι δεν υπήρχε περίπτωση σε 15 μέρες να υποτάξει το Τοπ Τσαμ.
Παρά την συνεχή καταδίωξη,την καταπόνηση και τις αντιξοότητες οι Πόντιοι στάθηκαν κάτι παραπάνω από Ηρωες και για ακόμη μια φορά το Τοπ Τσαμ άντεξε...
Ομως οι Πόντιοι αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η νίκη αγαπάει τους τολμηρούς και ότι σημασία δεν έχει η ποσότητα αλλά το ψυχικό σθένος του στρατού,σχεδίασαν μια καταδρομική ενέργεια που θα έδινε ένα καίριο χτύπημα στην τουρκική ηγεσία.
23 Φεβρουαρίου 1923
Ύστερα από νυκτερινή καταδρομική ενέργεια που σχεδιάστηκε και εκτελέσθηκε χάρη στην μέχρι θανάτου τόλμη εννέα παλικαριών που κατάφεραν και διείσδυσαν στις τουρκικές γραμμές,συλλαμβάνονται ο στρατηγός Τζεμάλ Τζεβίτ,ο υπαρχηγός του Χουσεϊν Τοπούζογλου και άλλοι 17 επιτελικοί αξιωματικοί!
Όλοι τους εκτελέσθηκαν δια λογχισμού επιτόπου με τη κατηγορία
"Εκ προθέσεως γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου".
Σε διπλανές σκηνές οι ριψικίδυνοι αντάρτες βρήκαν και ελευθέρωσαν 65 Ελληνίδες που είχαν απαχθεί για να εξυπηρετούν τα άρρωστα γούστα των μογγόλων...
Τον ίδιο μήνα ο ηττηθείς του καλοκαιριού του 1921, Λιβά πασάς ζήτησε ανακωχή...
Αυτή ήταν μια σύντομη περιγραφή για το αντάρτικο του Πόντου.
Ο δεκαετής αγώνας των Ελλήνων είναι γεμάτος από ηρωισμούς
αλλά και από δράματα.
Οι τούρκοι ήσαν,είναι και θα είναι αιμοσταγείς δολοφόνοι όποτε τους δίνετε η ευκαιρία.
Ζήτω το Έθνος
Ζήτω ο Ένδοξος Ελληνικός Στρατός
Ζήτω η Μία και Αδιαίρετος Ελλάς
Ορθοδοξία ή Θάνατος