Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος

Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος
Όπως για τους πιστούς στον Χριστό η Ορθοδοξία είναι η μοναδική οδός προς την διάσωση της Ψυχής τους, έτσι και για τους Εθνικιστές ο Εθνικός Κοινωνισμός είναι η μοναδική οδός για την διάσωση του Έθνους. Ο δικός μας αγώνας είναι Εθνικός, Φιλολαϊκός,υπέρ της Πατρίδος και Πίστεως. Είμαστε τόσο αντικουμμουνιστές όσο και αντικαπιταλιστές. Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος

Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Αφιέρωμα στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τον 19χρονο αντάρτη της Ε.Ο.Κ.Α. που απαγχόνισαν (κρέμασαν) οι «πολιτισμένοι» Εγγλέζοι.

Επειδή τα παρακάτω ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να σου δίδαξαν στο ελληνόφωνο σχολείο
(άσχετα αν σε έβαλαν εκατοντάδες φορές να γράψεις αναγκαστικά για τον «πολυπολιτισμό» και τον «ρατσισμό» και την «ξενοφοβία» και την «διαφορετικότητα» και την «κλιματική αλλαγή» και να αποδεχτείς με το ζόρι την ορολογία «ἐμφυλες ταυτότητες» και ένα σωρό ακόμη νεοταξικά κατασκευάσματα μέχρι να βεβαιωθούν ότι έχεις μετατραπεί σε ένα άχρωμο, αδιάφορο και πειθήνιο αριθμό)
ήρθε η ώρα να μάθεις μόνος σου Ελληνική ιστορία.
Την Ιστορία που έγραψαν Έλληνες μαθητές ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ.




14 Μαρτίου 1957, 
Σαν σήμερα λοιπόν, 
απαγχονίζεται (από τους Εγγλέζους) μέσα στις φυλακές της Λευκωσίας ο 19χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

Οι «πολιτισμένοι» Άγγλοι δεν παραδίδουν το άψυχο σώμα του στους συγγενείς αλλά τον θάβουν ΜΕΣΑ στην αυλή της φυλακής (όπως έκαναν και στους υπόλοιπους Έλληνες αντάρτες της Ε.Ο.Κ.Α. που κρεμούσαν) για να αποφύγουν διαδηλώσεις και την οργή των Ελλήνων της Κύπρου.





Ας ξεφυλλίσουμε όμως την ιστορία σελίδα-σελίδα.




1 Ιουνίου 1953 : 
Στις 2 Ιουνίου θα γινόταν η στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ. 
Στην Αγγλία και σε όλες τις αποικίες γίνονταν προετοιμασίες για το μεγάλο γεγονός.

Στην Πάφο στο «Ιακώβιο Γυμναστήριο» κατεβαίνει η ελληνική σημαία και αναρτάται η αγγλική, γεγονός που εξοργίζει τους μαθητές. 
Παραμονή της στέψης οι μαθητές της Πάφου οργάνωσαν διαδήλωση μ’ αίτημα να υποσταλεί η αγγλική σημαία και να εκκενωθεί το γήπεδό τους από στρατιώτες και αστυνομικούς.

Ο 15χρονος τότε Ευαγόρας αναρριχάται στον ιστό, κατεβάζει και ξεσκίζει την αγγλική σημαία, την οποία οι άλλοι μαθητές ξεσκίζουν κι αυτοί με την σειρά τους και της βάζουν φωτιά. 
Ήταν η υπογραφή της πρώτης επαναστατικής του πράξης. 
Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για επέκταση των διαδηλώσεων.

Οι μαθητές και το πλήθος συγκρούονται με την αστυνομία η οποία ενισχύεται από Τούρκους. 
Ο Ἀγγλος διοικητής στέλνει διαταγή να αποσυρθούν οι αστυνομικοί γιατί δεν έπρεπε η στέψη της βασίλισσα να αμαυρωθεί με αίμα.
Έτσι οι μαθητές ελεύθεροι τώρα ορμούν σαν χείμαρρος και παρασύρουν ο,τι είχε σχέση με τους εορτασμούς για την στέψη.

Η Πάφος έγινε το μόνο μέρος όπου δεν γιορτάστηκε η στέψη!!!
Ο Ευαγόρας συνελήφθηκε αλλά αφέθηκε ελεύθερος λόγω της μικρής του ηλικίας.




Την 1η Απριλίου 1955 : 


Ο αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) Γεώργιος Γρίβας (Διγενής),
αναγγέλλει την έναρξη του ένοπλου αγώνα για την απελευθέρωση της Κύρου από τον αγγλικό ζυγό
και την ΕΝΩΣΗ της με την μητέρα Ελλάδα.



17 Νοεμβρίου 1955 :
Οι μαθητές του Γυμνασίου συγκεντρώθηκαν και προετοίμαζαν μια διαδήλωση από τις γνωστές που οργάνωνε η Α.Ν.Ε. (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) ως αντιπερισπασμό. 



Οι Άγγλοι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολήσουν αδιάκριτα τους διαδηλωτές.
Ο Ευαγόρας επιτίθεται και τραυματίζει δυο στρατιώτες αγγλικής περιπόλου που είχαν συλλάβει και κακοποιούσαν έναν μαθητή γυμνασίου. 
Οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι συμμετείχε παράνομα σε οχλαγωγίες.
Στις 19 Νοεμβρίου 1955 δικάζεται και του επιβάλλεται πρόστιμο 30 λιρών ως εγγύηση. 
Ο Ευαγόρας δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου



6 Δεκεμβρίου 1955. Το μήνυμα στους συμμαθητές του :
Παραμονή της δίκης του,
ο Ευαγόρας μπαίνει στην αδειανή αίθουσα της τάξης του και αφήνει ένα γράμμα προς τους συμμαθητές του. Έχει τον τίτλο  «Εγερτήριο σάλπισμα» 
και βγαίνει στο βουνό για να ενταχθεί κι αυτός στις ένοπλες ομάδες της Ε.Ο.Κ.Α.. 

Το πρωί οι συμμαθητές του διαβάζουν:
«Παλιοί συμμαθηταί.
Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας,
κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό.
Μην κλάψετε στον τάφο του. Δεν κάνει να τον κλαίτε.
Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ’ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα μέσ’ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ‘χω παρέα μόνη κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ‘ρθει το καλοκαίρι, τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ, θα μπω σ’ ένα παλάτι, το ξέρω θα ν' απάτη, δεν θα ν' αληθινό.
Μέσ’ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο, βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ’ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.
 
Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. 
Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας.  
Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο,ας πάρει μιαν ανηφοριά,ας πάρει μονοπάτια,να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα.
Αν ζω, θα με’ βρει εκεί.

Ευαγόρας Παλλικαρίδης 5.12.1953»



1956. Η ένοπλη δράση :
Την 28η Μαΐου 1956, η ομάδα του Ευαγόρα στήνει ενέδρα στο χωριό Κινούσα σε αγγλικά καμιόνια κι αφήνει στον τόπο τρεις νεκρούς και έξι τραυματίες. 
Συμμετέχει στις επιθέσεις κατά των αστυνομικών σταθμών Στρουμπιού και Παναγιάς.

Στις 26 Ιουνίου 1956 η ομάδα του στήνει ενέδρα στο χωριό του, την Τσάδα όπου σκοτώνονται τρεις Άγγλοι στρατιώτες. 
Το καλοκαίρι εκείνο ο Ευαγόρας βρίσκεται επικηρυγμένος για 5.000 Λίρες.

Στις 25 Σεπτεμβρίου 1956 η ομάδα του Ευαγόρα ειδοποιεί τους Άγγλους παραπλανητικά στη Λυσσό για δήθεν εγκαταλελειμμένη βόμβα κι ενώ οι Άγγλοι πλησιάζουν στο χωριό πλήττονται από βόμβα που είχε τοποθετηθεί από την ομάδα σε δέντρο δίπλα στο δρόμο κι αφήνουν τέσσερις νεκρούς και είκοσι τραυματίες.
Φωτογραφία ἀπό τά βρετανικά ἀρχεῖα καταζητουμένων ἀγωνιστῶν τῆς ΕΟΚΑ



18 Δεκεμβρίου 1956. Η σύλληψη του :
Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 μαζί με άλλους 2 συναγωνιστές του μετέφεραν με ζώα, όπλα και τρόφιμα από την Λυσό. Ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με αγγλική περίπολο. 
Οι 2 συναγωνιστές του Ευαγόρα κατάφεραν να διαφύγουν αλλά ο ίδιος συνελήφθη.

Τον μεταφέρουν στο Κτήμα, στο στρατόπεδο «Δασούδι» όπου τον βασανίζουν.
Ο Ευαγόρας δεν λυγίζει. 
Στις αρχές Ιανουαρίου 1957 τον μεταφέρουν στον αστυνομικό σταθμό Κτήματος όπου του ζητούν να αποκαλύψει άτομα και οπλισμό
Δεν υποκύπτει και πάλι στις πιέσεις και μεταφέρεται στις Κεντρικές φυλακές Λευκωσίας, κατηγορούμενος για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και η δίκη ορίζεται για τις 14 Φεβρουαρίου και η υπόθεση του παραπέμφθηκε στο «Ειδικό Δικαστήριο» για τις 25 Φεβρουαρίου. 



25 Φεβρουαρίου 1956.  Η καταδίκη του :
Η δίκη υπήρξε συνοπτική.

Στη δίκη του ο Παλλικαρίδης δεν άφησε περιθώρια στους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αφού παρά τις αντιρρήσεις του παραδέχθηκε την ενοχή του με τον εξής αξιοθαύμαστο τρόπο:
«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Εκείνο όμως το οποίον έχω να είπω, είναι τούτο. 
Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».


Την επόμενη μέρα της καταδίκης του Παλληκαρίδη, οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτινγκ, με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα.
Όλος ο κόσμος αρχίζει μια προσπάθεια να σώσει τον νεαρό μαθητή.
Η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει την εκτέλεσή του.
Η Κυπριακή αδελφότητα Αθηνών ζητά προσωπική παρέμβαση του βασιλιά Παύλου.
Η Βουλή των Ελλήνων στέλνει τηλεγραφήματα προς την Βουλή των Κοινοτήτων και τα Ηνωμένα Έθνη.
Ο Αρχιεπίσκοπος Δωρόθεος, ο Χωρεπίσκοπος Σαλαμίνος Γεννάδιος, ο δήμαρχος Λευκωσίας κ. Δέρδης, 40 Εργατικοί Άγγλοι βουλευτές, συντεχνίες, ο Αρχιεπίσκοπος Νοτίου Αφρικής Νικόδημος, ο Αμερικανός Γερουσιαστής Fulton, απλοί πολίτες προσπαθούν να ματαιώσουν αυτή την εκτέλεση.
Ο Χάρτινγκ όμως και η Αγγλική διπλωματία απορρίπτει την απονομή χάριτος.



Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του, μέσα από τη φυλακή,  δηλώνει:
«Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»
Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 19 ετών. 
Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.
Ο τάφος του βρίσκεται στα Φυλακισμένα Μνήματα στη Λευκωσία



Το ποίημα του στον ήρωα μαθητή Δημητριάδη Δημητράκη :
Ο Δημητράκης, μαθητής Β'Δημοτικού, ο μικρότερος ήρωας της Ε.Ο.Κ.Α., πετούσε πέτρες στους Άγγλους στρατιώτες φωνάζοντας «Ενωση» (με την Ελλάδα).
Αγγλος στρατιώτης τον πυροβόλησε και τον σκότωσε ακαριαία.

(ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: επειδή η λέξη «ήρωας» έγινε καραμέλα στις μέρες μας, και κάθε δημόσιος υπάλληλος που απλά κάνει το καθήκον του σε σχετικά δύσκολες συνθήκες αποκαλείται από τα ΜΜΕ «ήρωας», επισημαίνουμε ότι ΗΡΩΑΣ αποκαλείται μόνον όποιος συνειδητά θυσιάζει την ζωή του για την πατρίδα).
Ο Ευαγόρας είχε γράψει ένα ποίημα, για τον 7χρονο μαθητή Δημητριάδη Δημητράκη, που σκοτώθηκε τον Μάρτιο του 1956, ένα ακριβώς χρόνο πριν τον απαγχονισμό του Ευαγόρα! 

Τὰ παιδιὰ στὸν Ἀγώνα

-Καὶ σὺ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις καὶ θωρεῖς;
Μήπως νὰ πολεμήσεις δὲν μπορεῖς;

-Ὅπλο δὲν ἔχω, Καπετάνιο.
-Νά, τὶς κοτρῶνες.  Ἀρκετὲς γιὰ σένα, τὸν μικρούλη.

Καὶ ἁρπάζει ὁ ἥρωας ὁ μικρός,
ὁ πιὸ μικρότερος ἀπ' ὅλους, κοτρῶνες.
Γιὰ νὰ φέρει Λευτεριά.
Εὐαγόρας Παλλληκαρίδης


Στο δρόμο για  ...  
Κλείνουμε το αφιέρωμα μας με ένα συγκινητικό ποίημα του Ευαγόρα (αργότερα μελοποιήθηκε).
Στέλνει το «στερνό αντίο» μέσα στη νύχτα, 
Αποχαιρετά την μητέρα του θυμίζοντάς της ότι έχει μία ακόμη μάνα, «την Ελλάδα μας», 
αλλά και την «Άγια» μητέρα, την Παναγία μας, 
και πάει να συναντήσει «ηρώων γη» και ««ηρὠων μορφές».


ΗΡΩΩΝ ΓΗ 

Όλη η φύση κοιμάται, τη ναρκώνει το κρύο 
και γω φεύγω λαλώντας, το στερνό μου αντίο 

και τη μάνα φιλώντας, την κοιτάζω να κλαίει 
μάνα, μην κλαις της λέω 
μάνα, μην κλαις και κλαίω 

Κι όλο πάω και τρέχω 
και το δάκρυ της σβήνει 
για μια μόνο στιγμούλα και μιαν άλλη μανούλα 
την Ελλάδα μας έχω, π' όλο κλαίει κι εκείνη 

Στου βουνού τη ραχούλα, σ' ανθοστόλιστα πλάγια 
τη γλυκιά μου μανούλα ψάχνω να βρω την Άγια 
θ' ανεβαίνω ραχούλες, χιονισμένες κορφές 
ώσπου να βρω ηρώων γη κι ηρώων μορφές




Κι ένα μικρό αφιέρωμα σε κάποιους ακόμη μαθητές που θυσιάστηκαν κατά τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α.:




«Για μας ποτέ δεν χάθηκες, ΖΕΙΣ και μας κατευθύνεις
πως πολεμούν οι ήρωες, παράδειγμα μας δίνεις ...»
https://youtu.be/RkV-SOmq9Vk


Ιερός Λόχος 2012  - Ελληνορθόδοξη Στρατιά

1 σχόλιο:

  1. Αθάνατος ο Ευαγόρας όλων των Ελλήνων!Παλικάρι στάθηκε μέχρι την στερνή εκείνη ώρα που πέρασε στο Πάνθεον των Ηρώων του Έθνους μας!Άλλωστε το λέει και το όνομά του:Παλληκαρίδης!!!Αθάνατοι ολοι οι Ήρωές μας !Είναι χαραγμένοι με ανεξίτηλα γράμματα στις καρδιές μας!Είμαστε απόγονοι Ηρώων και Αθανάτων!Ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε!Εύγε σας αδέρφια μου στον Ιερό Λόχο και σε όλη την ΕΝΕΔ για το Ελληνορθόδοξο έργο σας!Είμαστε μαζί σας!Η Παναγιά μας να φυλάει την Πατρίδα μας που βάλλεται από παντού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε τα σχόλια σας να είναι κόσμια. Υβριστικά, ανθελληνικά και σχόλια με greeklish, θα διαγράφονται.